Seizoen 2012-2013

In Middelburg werd op 20 april 2013 de gezamenlijke slotronde in de ZSB hoofdklasse gespeeld. In de voorlaatste ronde gaf HWP 4 alles uit handen om kampioen te worden. Dat deed Middelburg 1 niet en zodoende begon de slotronde met Middelburg 1 als leider. HWP 4 was vast besloten er een wedstrijd van te maken, waardoor veel interessante partijen ontstonden. Met wisselend succes werd de stand 3-3 bereikt. Herman van de Wynkele hield keurig stand tegen de kopman van Middelburg. Adrie den Hamer vocht als een leeuw tegen topspeler Cor Jansen en waar Adrie al meer dan 50 jaar op wachtte gebeurde op 20 april 2013. Voor het eerst in zijn lange en imposante carriere won Adrie van Cor Jansen. Henk de Ridder moest ook vechten, maar dan voor remise. Na 15 zetten theorie moest Henk op eigen kracht verder en deed dat voortreffelijk in een stelling die volgens de boeken iets beter is voor zwart. Hij verzuimde echter voor eeuwig schaak te gaan en ging de mist in vlak na de 40e zet. Rudi Pauwels dook een remise-achtig eindspel in en beruste daarna dan ook in het gelijkspel. Jelle Vanhijfte kreeg een ingewikkeld geheel op het bord, maar moest vlak daarna een nul incasseren. John, die man die terugkwam, speelde onbevangen op winst, kreeg het volle punt na de 1e tijdscontrole, waarna de stand van 3-3 er stond en lang bleef staan. Nick Wegman die de hele partij in de verdediging speelde leek het halve punt toch nog te pakken, maar helaas weer niet bij hem. Bart de Vogelaere en Maarten Westerweele gebruikten de volle speeltijd en gerechtigheid zegevierde, want Bart stond materiaal voor, maar moest zeer nauwkeurig spelen voor de volle winst vanwege ongelijke lopers in het eindspel. Er was veel spanning dit seizoen in deze klasse en daar was HWP 4 debet aan.

Met in het achterhoofd dat HWP 3 vorig jaar in de laatste ronde verloor tegen een degradant waren we vast besloten ditmaal het varkentje te wassen en onze derde plaats veilig te stellen. Maar de geschiedenis herhaalde zich. Een onverwacht succes voor het onbekende Shah Mata, dat ruim onder lag in rating maar zijn eerste en enige overwinning van het seizoen haalde. Ze hadden even nog hoop op redding maar een telefoontje naar Landau Axel bracht meteen ontnuchtering, Drie Torens had ruim gewonnen tegen onze buren.
Nadat Andre de score opende met de gebruikelijke remise kon Rudy nog eens winnen en zijn seizoen toch in schoonheid afsluiten. En na de remise van Jim werd Etienne langzaam weggedrukt naar een verloren eindspel wegens een slap gespeelde opening. Onze voorzitter ontmoette niet de verwachte tegenstand aan bord 1 en won probleemloos na rustig de vele remisevoorstellen van zijn tegenstander geweigerd te hebben. We hadden dus voorsprong maar het was al duidelijk dat Frans het niet zou redden tegen een batterij van alle zware stukken op de g-lijn naar zijn koning. De matchwinst zat er toen nog in maar in de laatste partijen liep het verkeerd. Bert probeerde al lang een winst te forceren die er niet was, tot hij in het eindspel in de fout ging en een stuk verloor. Met een actieve koning kon hij het bijna nog redden maar hij kwam een tempo te kort. De eerste nederlaag van Bert die met 7 op 9 toch onze topscorer blijft. En Eric tenslotte leek beter te staan, hij had initiatief en een stuk meer tegen twee verbonden vrijpionnen. Na de afwikkeling bleef er echter niet veel meer over en moest hij in remise berusten.
Voor HWP 3, dat gans het seizoen streed voor een ereplaats, blijft na deze onnodige nederlaag nog alleen de vijfde plaats over. Maar er is toch nog iets goed als afsluiter van het seizoen. Marc, die als versterking voor HWP 2 speelde, scoorde er het laatste en beslissende punt voor de overwinning van het behoud. Met HWP 3 stond hij op 6,5 op 8.