HWP 2 toont karakter

Het tweede heeft de competitie waardig afgesloten. Het was een seizoen met ups en downs. Na een prima start met overwinningen tegen veel sterker geachte ploegen volgde een mindere periode met als dieptepunt de absurde thuisnederlaag tegen Voorschoten, waarin we slechts een half punt scoorden. Daarna hebben we ons herpakt met een overwinning in Tilburg en een gelijkspel tegen de kampioen in de vorige ronde. Desondanks lag het degradatiespook nog zwaar op de loer. Want in de laatste ronde troffen we ZSC Saende, de ploeg die onder ons stond en zich nog kon redden door van ons te winnen. In dat geval zouden wij het kind van de rekening zijn. Zover kwam het niet, hoewel het er aanvankelijk somber uitzag. Renzo lette even niet op in de opening en tuinde in een overbekend trucje, waarna hij onmiddellijk totaal verloren stond. Een rondje langs de borden bood op dat moment een verre van hoopgevend beeld. Maar de mannen van het tweede zetten zich schrap en naarmate de uren vorderden, veranderde het beeld in ons voordeel. Adrian boekte aan het eerste bord succes door met zwart vol in de aanval te gaan. Vervolgens kreeg zijn buurman Wouter plots een stuk in de schoot geworpen door tegenstander Abcouwer, waarmee de nederlaag van Renzo teniet werd gedaan. Inmiddels had Harry na enig onderling overleg remise geaccepteerd, want Marc Lacrosse, die voor deze wedstrijd als versterking was aangetrokken, had een dame tegen twee stukken en moest dus kunnen winnen. Ook mijn bord gaf gunstige ontwikkelingen te zien. De dreiging van een verwoestende aanval deed Hans Galjé, mijn Zaanse opponent, besluiten materiaal te offeren voor tegenspel. Dat tegenspel kon worden opgevangen, hetgeen na een uur of vijf spelen in een vol punt voor de onzen resulteerde. Nu zou een remise van Marc dus voldoende zijn voor een gelijkspel en handhaving. Maar het gaat wat ver om in een stelling met een dame tegen twee stukken remise aan te bieden. Het was ook niet nodig. Marc vond een gaatje waardoor zijn dame de vijandelijke gelederen kon binnendringen, waarna het pleit beslecht was, en de nederlagen van Fabian en David met de mantel der liefde konden worden bedekt.

HWP 2   ZSC Saende   4,5-3,5
1 Adrian Roos 2187 E. Janssen 2035 1-0
2 Wouter Ghyselen 2068 J.B. Abcouwer 2123 1-0
3 Fabian Hulpia 2124 M. van Schaardenburg 2259 0-1
4 Kees Nieuwelink 2148 H. Galjé 2056 1-0
5 Renzo Ducarmon 2070 W. Woudt 2069 0-1
6 David Roos 2026 Y. Eijk 2021 0-1
7 Marc Lacrosse 2201 E. Bark 2078 1-0
8 Harry Provoost 1997 R. Baltus 2105 ½-½
Lees verderHWP 2 toont karakter

HWP 4 uitgeschakeld voor kampioenschap

Op 6 april 2013 vond de 9e ronde plaats in de ZSB competitie. Voor HWP 4 was er maar een mogelijkheid om mee te kunnen blijven doen voor het kampioenschap en dat was winnen van Souburg 2. We speelden voor het eerst in de Statie en de nieuwe locatie was perfect. Alleen ons probleem was het vinden van de juiste keuzes om bepaalde partijen in winst om te zetten.
Deze wedstrijd stond ook in het teken van de terugkeer van John Gommers in het team. John werd door alle teamleden hartelijk ontvangen en was daarna de enige die een vol punt scoorde met een magnifieke aanvalspartij. Helaas werd deze overwinning overschaduwd door een blunder van Nick Wegman.
Hierna brande op de overige borden de strijd in alle hevigheid los.
Dit leverde allemaal remises op. Herman van de Wynkele kon geen voordeel bereiken. Adrie den Hamer kwam terug uit een mindere positie maar ook hij bereikte slechts gelijkspel. Henk de Ridder won met de nodige precisie een pion bij het ingaan van het toreneindspel, maar kon het daarna net niet winnen.
Bart de Vogelaere kon er ook niet doorkomen. Manuel Colsen moest vanaf de opening heel nauwkeurig spelen en deed dat voortreffelijk. Aan hem was de taak niet weggelegd voor het zware werk. Bij de stand van 3,5-3,5 moest het van Rudi Pauwels komen, maar die had na een rommelige fase schijnbaar de mogelijkheid, maar ook nu bedroog de schijn. Hij zou matlopen of zijn tegenstander. Helaas voor ons ging het punt naar de Souburgse teamleider Albert Vermue.

HWP 4   Souburg 2   3,5-4,5
1 Herman v.d.Wynkele 1962 Corne Boogaard 1870 ½-½
2 Adrie den Hamer 1841 Rogier van Gemert 1867 ½-½
3 Nick Wegman 1660 Jean-P van Gemert 1700 0-1
4 Henk de Ridder 1818 Willem Coppoolse 1720 ½-½
5 Rudi Pauwels 1710 Albert Vermue 1851 0-1
6 Bart de Vogelaere 1731 Dennis van Driel 1467 ½-½
7 John Gommers 1906 Peter Noorlander 1768 1-0
8 Manuel Colsen 1562 Sipke Cuperus 1763 ½-½
Lees verderHWP 4 uitgeschakeld voor kampioenschap

HWP A teistert koploper

Goes gaat kampioen worden in de viertallencompetitie. Dat hebben we voor, tijdens en na de wedstrijd meer dan eens moeten horen. Maar tegen HWP A waren ze kansloos. Bij het vaststellen van de datum van de wedstrijd moet er iets zijn misgegaan bij de ZSB, aangezien er op vrijdagavond 12 april ook een ronde van het door HWP georganiseerde SGT-toernooi plaatsvond. Dit betekende dat er een aantal vaste spelers van HWP A zouden ontbreken. Een verzoek aan Goes om de wedstrijd te verplaatsen vond geen gehoor. Dus waren we genoodzaakt met een B-team naar Goes te trekken. De drie invallers deden het niet slecht.
De partij van Hans aan het eerste bord kabbelde al snel naar een doodse remisestand, zodat Hans goed kon volgen hoe de rest van zijn teamgenoten de Goesenaren pijn deden. Remco van de Braak haalde met zwart wat dingen door elkaar in een Scheveninger en moest vaststellen dat Renzo daar wel raad mee wist. Marnix kwam soepel uit de startblokken in een Leningrader en denderde vervolgens over zijn tegenstander heen. Zelf bereikte ik niets tegen Louis Nieuwenhuijse behalve tijdvoordeel. En weinig tijd is lastig in de heen-en-weer-speelstelling met veel stukken die op het bord kwam. Een miscalculatietje van Louis liet een bevrijdende pionopmars toe en daarna was het hek van de dam.
Maar Goes wordt wel kampioen.

Goes A   HWP A   0,5-3,5
1 Joey Grochal 2204 Hans Groffen 2160 ½-½
2 Louis Nieuwenhuijse 1966 Kees Nieuwelink 2148 0-1
3 Remco v/d Braak 1911 Renzo Ducarmon 2070 0-1
4 Erwin Kloosterman 1858 Marnix v/d Zalm 2049 0-1
Lees verderHWP A teistert koploper

Geen woorden maar daden in Rotterdam

Sinds ik lid ben van HWP ontwikkelt zich langzaam een nieuwe traditie. De voorlaatste ronde wordt in een uitwedstrijd van een Rotterdams team gewonnen en ik ontkom diezelfde ronde niet aan het schrijven van het wedstrijdverslag. Vorig jaar was het te doen in de buitenwijken van de havenstad, met als tegenstander Charlois Europoort. Dit jaar stond een tripje naar het hart van Rotterdam op het programma, alwaar RSR Ivoren Toren zou proberen om onze delegatie punten afhandig te maken.

RSR Ivoren Toren, op rating één van de zwakkere teams in klasse 1B, draait een relatief goed seizoen en bungelt ergens aan de onderkant van de middenmoot. Rechter rijtje dus, maar veilig voor het degradatiespook. Voorafgaand aan de wedstrijd hebben we zelf nog een theoretische kans op promotie, zij het dat de uit de kluiten gewassen schaakmeesters van LSG dan een zeperd moeten oplopen tegen het, met alle respect, beduidend minder sterke Vianen DVP. Onze wedstrijd is dus als een examen dat er naar alle waarschijnlijkheid niet meer toe doet. Een examen waarvoor de HWP’ers met een 8.5 slagen, want 8.5-1.5 wordt de einduitslag op deze zonnige zaterdag. Nee, erg spannend werd het niet.

Gemiddeld hadden we 151 ratingpunten meer achter de stukken zitten en dit vertaalde zich in zes klinkende overwinningen op naam van Paul, Steven, Thibaut, Tieme, mijzelf en Helmut. Het meest opvallende in deze partijen was dat Steven zijn klasse moest laten bovendrijven alvorens hij een materieel voordeel in het eindspel kon omzetten in een punt. Voor de mannen van de Ivoren Toren waren er twee halfjes tegen de solide spelende Tom en Johan, en nog een halfje tegen de met zijn gezondheid kwakkelende Hans. Zat er echt niet meer in voor de Rotterdammers?

Vermoedelijk dachten zij zelf van wel, namelijk op het eerste bord. Daar speelde onze kapitein een partij tegen Leo Kranenburg waarin de evaluatie als een achtbaan op en neer leek te gaan, maar zich tot het slot van de partij nooit in Koen zijn voordeel bewoog. Zoals een kapitein betaamt gaat hij dit seizoen echter enkel ten onder wanneer zijn schip hetzelfde doet. Met een tussenstand van 7.5-1.5 maakte de bemanning van ons vlaggenschip zich dus geen zorgen. Terecht zo bleek. De partij duurde en duurde, de paardvorkjes vlogen de kopman van RSR om de oren, en even voor zeven was de strijd beslecht.

LSG won zoals verwacht van Vianen DVP en kan zich over twee weken tot kampioen kronen door Wageningen te verslaan. Eenzelfde scenario als vorig jaar, want opnieuw bezet Wageningen de tweede plek en wij de derde. Vorig jaar voorspelde ik een nederlaag van Wageningen, hetgeen ons de tweede plek had moeten opleveren. Wageningen haalde vervolgens alles uit de kast en bleef ons toch nog voor. Van mijn kant dus geen prognoses meer. De laatste ronde spelen we tegen het Haagse DD dat de vierde plaats bezet. Geen enkel team in de top van klasse 1B is zeker van zijn plaats, het zal dus spannend worden!

  RSR Ivoren Toren   HWP Sas van Gent   1.5-8.5
1 Leo Kranenburg 2206 IM Koen Leenhouts 2376 0-1
2 Dolf Meijer 2247 FM Tom Piceu 2327 ½-½
3 Nathanael Spaan 2199 GM Paul Motwani 2495 0-1
4 FM Oscar van Veen 2289 IM Steven Geirnaert 2394 0-1
5 Joost van Rosmalen 2108 FM Thibaut Maenhout 2368 0-1
6 Jos van der Kaap 2198 Tieme Verlinde 2204 0-1
7 Stijn Gieben 2035 Simon Provoost 2251 0-1
8 Wim Koster 2209 FM Johan Goormachtigh 2120 ½-½
9 Herbert van Buitenen 2165 IM Helmut Cardon 2375 0-1
10 Victor Berg 1909 Hans Groffen 2160 ½-½
Lees verderGeen woorden maar daden in Rotterdam

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden