Een afsluiter

De Drie Torens 1RatingHWP Sas van Gent 2RatingRonde 8
Bighelaar van den, J.H.A.M. (Joost)2022Ismail, T. (Tamer)21830 – 1
Kocken, W.G.R.M. (Wilbert)2028Vantorre, N. (Nils)21711 – 0
Zegveld, R. (Rick)1998Houtte van, R. (Randy)21530 – 1
Jansen, A.G.J. (Arnoud)1992Piceu, T. (Tom)23260 – 1
Feelders, A.J. (Ad)1963Coppenolle van, K. (Kurt)21290 – 1
Weel, J.J.M. (Jaap)1971Nieuwelink, K. (Kees)21141 – 0
Leemans, H.M.C.A. (Huub)1933Coppenolle Van, L. (Lander)19271 – 0
Olree, A. (Alex)1931Dhooge, S. (Servaas)20080 – 1
Gemiddelde Rating:1980Gemiddelde Rating:21263-5

(door Tom Piceu)

Het was de laatste echte match van het seizoen voor het tweede. De clash tegen ons derde team hadden we in januari al achter de rug dus na ronde 8 mochten we al beschikken.

Ik had hier graag “een mooie afsluiter” als titel gebruikt. Maar dat was het niet. Het was weeral met de hakken over de sloot.

We hadden gemiddeld 146 elo meer op elk bord. En ook nog eens gemiddeld een jaar of 20 jonger op elk bord. Dit zou een grote overwinning moeten worden, toch? Zo ging het niet.

Voor we het goed en wel beseften stonden we 2-0 in het krijt.
Kees speelde opnieuw het scherpste van het scherpste. Ik vermoed dat Kees heel goed is in het zoeken van kansen wanneer hij zelf wat in de aanbieding heeft gezet maar dat het minder gaat als hij aan de andere kant zit. Ik zag het gewoon gebeuren. Zijn koning bleef in het midden hangen op een bord vol stukken en in minder dan 20 zetten was het voorbij. Als je vorm niet denderend is, dan zou ik zulke scherpe varianten toch links laten liggen. Het was natuurlijk ook goed gespeeld door zijn tegenstander maar zo moeilijk leek het me allemaal niet. Te slappe tegenstand van Kees die er dan maar snel vanonder muisde.

Het grootste drama speelde zich af bij Nils. Nils had voor de partij een FIDE-rating van 2297. Een overwinning zou hem over de 2300 brengen en de FM-titel opleveren. Een partij in een lokaal toernooi op vrijdagavond werd uitgesteld om er helemaal klaar voor te zijn.
Wel met zwart, maar met bijna 300 elo meer en ook nog eens 50 jaar jonger. En er verscheen een scherpe Siciliaan op het bord. Wat kon er fout gaan?
Wel, als je in de analyse terechtkomt die je tegenstander – geheel toevallig, want hij had zich niet echt tegen Nils voorbereid – de avond voordien op het bord had, dan kan dat een probleem zijn. Een partij Shirov-Polgar uit Tilburg werd gevolgd en Nils maakte dezelfde fout als Polgar en kreeg dezelfde harde afstraffing. Echt een kansloze nul en weg is die titel. Voor even dan. Nog eentje die het lokaal uitstormde.

Vanaf dan begon het elo-overwicht wel te spelen.
Mijn tegenstander durfde ook een tweesnijdende Siciliaan aan maar wat mindere zetten werden gevolgd door een blunder. Randy  pakte het rustig aan en strafte de kleine foutjes af, een logische overwinning.
Tamer had voortdurend het initiatief en kon rond de tijdnoodfase de druk ook in een overwinning omzetten. En zo stonden we toch voor.

De Drie Torens scoorde tegen op het bord van Lander. Een op het eerste zicht wat kromme variant van zwart bleek gewoon goed te zijn en Lander geraakte er niet door. Te ver pushen en het deksel op de neus. Weinig aan te merken op de overwinning van de zwartspeler.

En zo stond het 3-3. En dan zat het niet tegen voor ons. Servaas speelde aanvankelijk goed mee in een scherpe Konings-Indiër maar pakte toen zijn koningsaanval verkeerd aan. Een nederlaag zat er aan te komen maar de tijdnood hielp een handje. Een stevige misser bracht Servaas toch nog het volle punt.

Kurt had tegen dan de stelling ook in zijn voordeel kunnen omturnen. Want ook bij hem was het lang niet zo duidelijk welke richting het uit ging gaan. Zo werd het uiteindelijk nog 5-3 voor ons.

In de nabespreking kwam naar voor dat onze tegenstanders nog tegen de degradatie vechten onder andere omdat ze twee keren een sterk team van HWP ontmoet hebben. En dat is, zeker voor ons tweede team, niet altijd het geval. Kijk, HWP heeft nu eenmaal vaak te maken met onbeschikbare spelers doordat het grootste deel van de spelers uit Vlaanderen komt en daar belangrijke activiteiten soms overlappen met de KNSB-kalender. HWP maakt dan keuzes die enkel voor zichzelf goed zijn en kijkt zeker niet naar wie daardoor bevoordeeld of benadeeld wordt. Meer kunnen we niet doen in de huidige situatie.

(En dank aan Kurt voor het afrekenen van de drank!)

Volgend seizoen nieuwe ambities?

Lees verderEen afsluiter

Tijdelijke overvloed

Dubbelschaak ’97 1RatingHWP Sas van Gent 2RatingRonde 6
Stee van der, M. (Michel)2003Piceu, T. (Tom)23190 – 1
Meijden van der, M.C.M. (Martien)2078Nemegeer, A. (Arne)22290 – 1
Dijkstra, M.C. (Matthijs)2070Ismail, T. (Tamer)2193½ – ½
Burg, B. (Brent)2141Vantorre, N. (Nils)21540 – 1
Jessurun, R.I.C. (Ramon)2045Coppenolle van, K. (Kurt)21180 – 1
Jansen, N.J.A. (Norbert)1990Rycke de, T. (Tyani)2099½ – ½
Lankveld van, W.L.M. (Wil)1954Coppenolle Van, L. (Lander)19241 – 0
Schuurmans, A. (Arjan)1883Dhooge, S. (Servaas)19940 – 1
Gemiddelde Rating:2021Gemiddelde Rating:21292-6

(door Tom Piceu)

Tijdelijke overvloed. Dat moet zowat de samenvatting zijn van deze ronde voor team 2.
Opperhoofd Marnix is al een heel seizoen aan het puzzelen om de teams sterk opgesteld te krijgen en dat lukt, euhm, niet altijd. Of nooit, eigenlijk. Teveel afzeggingen.

Ronde 6 kondigde zich helemaal anders aan. We hadden een vaste speler over in team 1. Met een match-van-de-laatste-kans voor de boeg voor ons vlaggenschip een welkom luxeprobleem. Het gevolg was dat ik nog eens kon meedoen met het tweede, het team waarvoor ik aangemeld was voor de start van het seizoen. En weet je wat, op kapitein Kees na, was het tweede ook zoals het eigenlijk ooit in de gedachten van Marnix moet voorbijgekomen zijn. Een topbord, een chauffeur en een hoop jonge, ambitieuze gasten.

De verplaatsing naar Boxtel is vanuit Vlaanderen niet te ver. Dat viel mee. Wat minder meeviel was dat het speellokaal in het centrum lag en de parkeerplaatsen heel schaars waren. Via Kees hadden we info gekregen dat er op loopafstand kon geparkeerd worden aan de Aldi en TinQ maar ik veronderstel dat dat een grapje was van de plaatselijke club. Op een zaterdagmiddag staan daar heel veel wagens aan te schuiven.

Een charmante speelzaal van het type “zaaltje boven café” was waar we wezen moesten. Houten tafels en stoelen, enkele planken om de rest van het meubilair te verbergen en enkele gloeilampen om wat licht te werpen in de duisternis. De lampjes stonden er gelukkig niet alleen voor want er viel ook wat daglicht binnen. Het was wel beter dat je partij klaar was tegen 17u want daarna begon het echt wel donker te worden.
Het was dan ook veel beter om beneden, in het Grand Café, te zijn waar het best gezellig was. De analyses met de lokale helden waren leuk en gepointeerd.

De match dan. Op papier waren we duidelijk favoriet en ook op basis van de gemiddelde leeftijd mocht je verwachten dat de onzen eerder opwaarts keken.
Het begon voorspoedig. Ik kreeg op het eerste bord een Benko voorgeschoteld. De goede man aan de overkant kon natuurlijk niet weten dat dit vele, vele jaren mijn eigen hoofdwapen was tegen 1.d4. Het systeem dat ik koos om mijn eigen wapen te bestrijden was rustig en niet al te ambitieus maar de grote ervaring in de systemen leverde een probleemloze overwinning op. Je weet gewoon wat wel en niet werkt en veel rekenwerk hoefde er niet aan te pas komen.
Tamer stond nog sneller op winst dan ikzelf. Hij stak zijn ambities tegen de zwarte koning niet weg en denderde los door de zwarte verdedigingsbarrière. Toen ikzelf de speelzaal verliet, was Tamer aan het kiezen tussen een eindspel met een pion voor of een stelling met 5 actieve stukken tegen 5 niet-ontwikkelde en vooral gepende stukken. Toen hij even later vertelde dat het remise geworden was, kon ik de ontgoocheling wel snappen.
Tyani speelde een platte partij. Een klein vingerfoutje in de opening werd niet afgestraft door de tegenstander. De dames gingen er (te) snel af en de resulterende stelling bevatte niet veel leven. Er werden nog veel zetten gespeeld om dat te demonstreren maar de remise was onvermijdelijk.
Ongeveer op hetzelfde moment mocht Nils het volle punt optekenen. Hij kreeg tegen zijn Siciliaans het Wing Gambit voorgeschoteld en laten we eerlijk blijven, hij stond gewoon slecht. De stelling was natuurlijk scherp en enkele minder doortastende zetten van de tegenstander leidden naar een geconsolideerd materiaalvoordeel. Nils is aan een goede reeks bezig, dat is ook aan zijn rating te zien.

Kurt mocht het eerste matchpunt binnenhalen. Met elke 5 zetten had zijn tegenstander een extra nadeel binnengehaald. Een geïsoleerde pion, een geïsoleerde dubbelpion die transformeerde tot een triplepion. De enige toren die op een veld ging staan waar het helemaal geblokkeerd was. Netjes gespeeld van Kurt en een duidelijke overwinning.
Zoon Lander gaf iets later op maar de eerlijkheid gebiedt dat dat eigenlijk al lang daarvoor had gekund. Lander had in de opening de tegenstander weggedrukt. Dan was het zaak om die ene zet waarmee zwart zich kon bevrijden te verijdelen en dan te oogsten. Maar Lander leek zich niet bewust van het loerende offer in het midden. Hij probeerde het tactisch te corrigeren om dan te moeten vaststellen dat hij het de rest van de partij met een stuk minder moest doen.
De matchwinst werd binnengehaald door Servaas. Hij kwam, dacht ik, met voordeel uit de opening en kon een aanval opbouwen tegen de koningstelling. Hij miste het beste plan, een belangrijk aanvallend stuk werd geruild en plots zag het er benard uit op de verwaarloosde damevleugel. De  tijdnood hielp hem een handje. Een zo goed als dode loper mocht plots terug meedoen in de aanval en de witte stelling klapte in elkaar. Het commentaar van Servaas achteraf: “Ik had op hun website gelezen dat hij af en toe punten weggeeft in tijdnood.” Dat is pas doorgedreven voorbereiding.

Vervolgens moesten we nog meer dan een uur wachten op Arne. Ook daar was, net als bij Nils, een Wing Gambit op het bord verschenen. Arne had een rustiger weg gekozen en volgde een aanbeveling van Shankland. Groot voordeel, maar blijkbaar wel een heel dunne lijn om dat voordeel te houden. Na 20 zetten stond een evenwichtige stelling op het bord en beide spelers leken op winst te spelen. Er werden stukken geruild en er bleven ongelijke lopers met elk een toren en heel wat pionnen over. Dreigende vrijpionnen, een pion voor, een pion achter. Heel ingewikkeld allemaal. Arne hield het hoofd koel en kon na ruim meer dan 5 uren de overwinning binnen halen. Een overwinning zoals we er dit seizoen vele hadden verwacht. Konden we dit team maar elke ronde opstellen. Dat moet ook Kees gedacht hebben.

Lees verderTijdelijke overvloed

Broederliefde en Broedermoord

HWP Sas van Gent 2RatingHWP Sas van Gent 3RatingRonde 9
Dutré, W. (Wonder)2019Verbruggen, S. (Samuel)1976½ – ½
Houtte van, R. (Randy)2132Wynkele van de, R. (Rudy)19411 – 0
Zalm van der, M. (Marnix)2054NO01R – 0R
Goossens, X. (Xavier)1999Galle, A. (Andre)1963½ – ½
Dhooge, S. (Servaas)2020Rij van, G.K. (Gert)19140 – 1
Provoost, H. (Harry)2029Ongena, G. (Gilbert)17301 – 0
Dhooge, A. (Achiel)1688Snijders, F. (Frans)18770 – 1
Vrijsen, D. (Danielle)1680Colsen, M.M.M. (Manuel)17620 – 1
Gemiddelde Rating:1953Gemiddelde Rating:18804-4

Het is 18 januari 2025 en de match HWP 2 – HWP 3 staat op het programma. Deze wedstrijd uit de 9e ronde in klasse 3 E moet vooruitgespeeld worden om competitievervalsing tegen te gaan. Plaats van handelen is de vergaderzaal in Multi Functioneel Centrum De Statie te Sas van Gent.

Wie heeft gedacht dat dit klinkende affiche aanleiding zou zijn voor een laaiend enthousiasme bij de spelers van beide teams, komt bedrogen uit. Het is wederom te danken aan spelers van de vierde ploeg dat we een voltallige wedstrijd konden optuigen, zij het dat Johan de Zwart op het laatste moment moet afhaken wegens ziekte, waardoor mijn bord leeg blijft. Examens, toernooien elders, datum niet genoteerd, werkverplichtingen, ziekte, geen zin: het scala was weer compleet.

De wedstrijd begint dus met een 1-0 voorsprong voor het tweede team en al snel staat het 2-1. Wonder wordt met een bijzonder variantje in de afruilvariant van de Caro-Kann geconfronteerd, vertrouwt zijn stelling niet en gaat na 10 zetten akkoord met remise.

Al in het begin van de partij is het duidelijk dat
Sam snode plannen heeft.

Niet veel meer zetten worden er gedaan aan het bord van Xavier (Xander volgens Nieuwelink – de grootste afwezige) en André, in de afruilvariant van het Frans. Er zal in die stelling niet veel meer muziek hebben gezeten dan in Jan Smit, maar toch.

Zo ziet een relaxte zaterdagmiddag eruit.

Terzijde: geen van deze vier vredelievende actoren heeft overleg gepleegd met hun teamleider alvorens remise aan te bieden of te accepteren, dus zijn kunnen de nodige sancties tegemoet zien. (Tom stuurde mij laatst een artikel met de boodschap dat lijfstraffen vooralsnog niet verboden worden in België).

Op de andere borden wordt volop strijd geleverd en na een uur of twee komt er plots tekening in de strijd. Misschien niet bij Servaas, die zijn aanvankelijke voordeel van het loperpaar weer heeft ingeleverd bij Gert en afstevent op een ongelijk lopereindspel met beiden nog twee torens. En wellicht ook nog niet bij Randy en Rudy, die een complex gevecht leveren, hoewel Rudy een gevaarlijk uitziende aanval weet op te tuigen. Maar wel bij Harry, die een zich kranig verdedigende Gilbert weet te trucen en een dame (en daarna heel wat pionnen) krijgt tegen een toren en een paard. Dat gaat niet lang meer duren.

Harry weet de hele partij het ene voordeel in te ruilen voor het andere en gaat met de welverdiende eer strijken.

Frans is ineens dwars door het midden aan het gaan bij Achiel en Daniëlle ruilt de verkeerde stukken af, waardoor Manuel met een veel betere loper en een halfopen f-lijn duidelijk de overhand krijgt. Prognose 4-4 of 3,5-4,5 voor HWP 3.

Het voormalige managerstype schrijft de zet gedecideerd op.

Hierna volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Gilbert strijkt inderdaad de vlag, een alleraardigste overwinning voor Harry. Rudy offert een pion maar durft niet door te bijten met een – althans op het eerste gezicht – verwoestend stukoffer (Pxf2 of Pxg3). Wel slaagt hij erin om een venijnig Pf3+ op de lange diagonaal in de stelling te vlechten. Servaas komt in de problemen doordat de centrale vrijpion van Gert sterker is dan die van hem, de witte koning vervaarlijk actief wordt en er een verschrikkelijke loper op f6 is verschenen. Daar staat tegenover dat Achiel zetten blijft vinden en Frans lang na begint te denken. En dat Manuel een toren op de e-lijn zet in plaats van op de f-lijn en moet zien dat hij zijn goede loper niet afruilt met algehele nivellering tot gevolg.

Een uurtje later heeft onze jeugdleider een schier gewonnen pionneneindspel bereikt, maar nog slechts een luttel minuutje op de klok. Nog beter is het zijn buurman vergaan, want zijn pionnenwals dreigt een stuk op te leveren, waarna Achiel de handdoek werpt. En ook Gert heeft inmiddels een gewonnen eindspel bereikt, zodat jong toch nog een keer het onderspit gaat delven tegen oud. De nestor is het nog niet verleerd.

Een nog monter ogende Servaas heeft in de opening niet veel te vrezen.

Randy heeft weten af te wikkelen naar een eindspel met een toren, loper en paar tegen een dame. Als hij zijn stukken weet te coördineren, ziet het er slecht uit voor Rudy. Manuel haalt als eerste een dame, Daniëlle probeert haar verbonden vrijpionnen op de a- en b-lijn aan de overkant te krijgen. Prognose nog steeds 4-4!

Karakteristieke pozen aan beide zijden van het bord. Daniëlle n Manuel zijn overigens ook over de grens clubgenoten bij MSV.

Nadat hij de vlag heeft gestreken, kijkt Servaas zeer bedrukt. Schaken is een wrede sport, maar van tegenslag word je sterker. Manuel weet de tijdcontrole te halen en zijn eindspel is volgens een omstander op tempo gewonnen. Hij denkt evenwel alweer een dikke twintig minuten na en dat is misschien geen goed teken. Maar vooralsnog moet Randy dus winnen om een gelijkspel af te dwingen en dat is nog best een klus. Tenzij Rudy in zijn haast om bijtijds huiswaarts te kunnen keren ergens mistast natuurlijk.

Is er een sensatie in de maak?

Manuel wint uiteindelijk, maar beslist niet zonder slag of stoot. Ondanks een zoenoffer waarmee de witten er hun a-pion eraan hebben gegeven, is hun lot echter onafwendbaar. Alles komt nu aan op de partij Van Houtte, R. – Van de Wynkele, R. De witspeler heeft niet veel tijd meer in de uitvluggerfase, maar hij kan risicoloos nog heel veel zetten doen, al zijn stukken staan gedekt. De zwarten proberen eeuwig schaak af te dwingen. Spannend! Maar niet spannend genoeg. Wit dreigt ook nog zijn a-pion te laten promoveren en zwart houdt het voor gezien, een tevreden maar zichtbaar vermoeide Randy achterlatend.

Zo komt een enerverende middag ten einde met een (vanuit HWP 2 bezien) benauwd gelijkspel. Voor het derde team is het een welkom punt in de strijd tegen degradatie. De wedstrijden op 8 februari en 8 maart worden daarvoor waarschijnlijk beslissend.

Lees verderBroederliefde en Broedermoord

HWP 2 knoeit

HWP Sas van Gent 2RatingDordrecht 1RatingRonde 5
Wynkele van de, E. (Erik)2010Boer den, L. (Lennard)21660 – 1
Dhooge, S. (Servaas)2023Timmermans, M.A. (Mark)24160 – 1
Coppenolle van, K. (Kurt)2103Wilde de, R. (Rik)21701 – 0
Houtte van, R. (Randy)2121Schouten, F. (Freek)20931 – 0
Nieuwelink, K. (Kees)2128Hennekes, J. (Jacques)20390 – 1
Rij van, G.K. (Gert)1901Keeken van, R. (Roland)2054½ – ½
Wynkele van de, R. (Rudy)1953Pluymert, P.W. (Piet)19710 – 1
Coppenolle Van, L. (Lander)1925Sitton, B. (Ben)1905½ – ½
Gemiddelde Rating:2021Gemiddelde Rating:21023-5

Het tweede team scoorde opnieuw een nul, deze keer tegen Dordrecht. Uiteraard was de nederlaag geheel onnodig. Tot kort voor het eind leek er nog minimaal een gelijkspel in te zitten. Maar alles ging mis.

De toon werd gezet door ondergetekende. In een variant die ik al honderd jaar speel, koos mijn tegenstander à tempo een dubieuze variant. Ik wilde hem daarvoor straffen. In plaats van te kiezen voor het betere eindspel, dat ik al vaker met succes had gespeeld, gaf ik een toren weg. Zo kende ik mezelf weer. Het spreekt vanzelf dat een dergelijk debacle van de teamleider niet bepaald een positieve uitwerking heeft op de rest van de ploeg. Dat bleek al heel snel. Eric van de Wynkele, die graag eens op bord 1 wilde spelen, ging al snel in de fout in de opening en kon niet meer terugkomen. Hetzelfde gold voor Servaas, die het excuus had dat hij een sterke tegenstander had getroffen.

De getormenteerde teamleider

Zo stonden we in een vloek en een zucht met 3-0 achter en dat leek onoverkomelijk, maar de werkelijkheid achterhaalde de schijn. In de loop van de middag ontstond op alle borden een overwicht voor de onzen. Lander ging zeker winnen, Randy ook, en de overigen zouden minimaal remise maken. De eerste die won, een beetje onverwacht, was Kurt op bord 3. Met de zwarte stukken trok hij langzaam het initiatief naar zich toe, tot de witspeler iets overzag en meteen kon opgeven. Maar kort daarop verprutste Lander zijn gewonnen stelling door een vreselijke blunder. Hij kwam nog weg met remise. Dat zelfde resultaat behaalde ook Gert, ondanks een groeiend overwicht in het eindspel. Rudy en Randy waren nog bezig en beiden stonden zo goed als gewonnen. Toen ik om een uur of half zes even de zaal had verlaten en na een kwartiertje terugkeerde, was het ineens afgelopen. De wedstrijdleider had de resultaten al doorgegeven. Frans Peeters weet van aanpakken. Hoe dan ook, Rudy bleek op onverklaarbare wijze te hebben verloren en Randy had zijn twee pluspionnen in het eindspel te gelden gemaakt. Zo bleven we toch met lege handen achter in dit dramatische seizoen.

Randy van Houtte
Lees verderHWP 2 knoeit

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden