Deugddoende overwinning voor HWP 3

HWP Sas van Gent 3RatingS.Landau 1RatingRonde 7
Boudry, W. (William)2109Verhaeren, G. (Gertjan)21341 – 0
Zalm van der, M. (Marnix)2037Kalisvaart, W.P. (Peter)20710 – 1
Dutré, W. (Wonder)1956Dubbeldam, C.J. (Nick)19411 – 0
Coppenolle van, K. (Kurt)2062Vincent, G. (Gwijde)19011 – 0
Zwart de, J. (Johan)1920Liessens, T. (Tom)19411 – 0
Vreede van de, J.J. (Jim)1984Versporten, W. (Wim)19440 – 1
Snijders, F. (Frans)1887Lagendijk, I. (Ivo)1831½ – ½
Rij van, G.K. (Gert)1867Dhuyvetter, K. (Koen)17981 – 0
Gemiddelde Rating:1978Gemiddelde Rating:19455½-2½

(door Kurt van Coppenolle)

Vandaag was er het tweede luik van de operatie redding. Omdat we na vandaag maar een wedstrijd meer tegoed hadden, moest er tegen de hekkensluiter uit Axel gewonnen worden als we nog een ernstige kans op redding wilden houden. En of we daarin geslaagd zijn! 

Het begin was inderdaad veelbelovend. Gert zijn stukken sneden als een mes door de boter. Uiteindelijk werd een wit pionnetje op f7 de ster van het bord. 

Ikzelf was als volgende klaar. De tegenstander haalde een bekend remisewapen uit de kast tegen mijn opzet, in de hoop het eloverschil het hoofd te bieden. Hij leek ook een min of meer gelijke stelling te gaan bereiken, maar ging te snel voor initiatief en vergat daarbij de stukken op zijn damevleugel te ontwikkelen. Toen hij ook nog eens de e-lijn cadeau deed, was het wel heel snel game over.

Na mijn analyseronde bleek Jim wat verrassend te hebben verloren, ondanks een mooie openingsopzet waarbij de tegenstander met een dubbele e-pion werd opgezadeld. Jammer genoeg gaf Jim vervolgens een kleine kwaliteit weg waardoor de tegenstander opgelucht het punt kon binnenhalen.

Maar niet getreurd, er waren nog vijf partijen bezig en bij twee daarvan stonden we duidelijk gewonnen, dus het zag er goed uit.

Johan had twee pionnen buit gemaakt en er restten de tegenstander enkel wat vage rommelkansen, die uiteindelijk tot niets zouden leiden. Wonder had maar een pionnetje veroverd, maar dat was wel een hele mooie gedekte vrijpion. Ook hier kwam er gedecideerd een punt.

Krasse knarren en jonge beloften. Op de voorgrond Gert van Rij, daarachter een goed geluimde Frans Snijders en een reeds bij aanvang van de partij bedenkelijk kijkende Jim van de Vreede, die ons het zicht op Johan de Zwart ontneemt. Rechts het jeugdige en zonbeschenen gelaat van achtereenvolgens Arne Nemegeer, Tyani de Rijcke en Adrian Dreelinck van HWP 2. Servaas D’hooge komt nog niet volledig achter de brede rug van René Tiggelman vandaan, maar hield hem wel al op remise.

Eigenlijk stonden we bij een derde partij ook duidelijk beter, maar dan door de klok. De tegenstander van Frans had het zichzelf zeer moeilijk gemaakt door slechts 5 minuten over te houden na 10 zetten, maar deed daarna niks meer verkeerd en wist af te wikkelen naar een remise toren eindspel. Vonden we niet zo erg, daarmee was de overwinning binnen!

Toen bleven nog de twee topborden over, extra punten zouden daar mooi meegenomen zijn, maar zeker was dat allerminst.

William had zich vanuit een slechtere opening naar een vechtstelling kunnen manoeuvreren en wist vervolgens de koningsvleugel van de tegenstander overhoop te halen met een pionoffer. Bij de daaropvolgende koningsjacht zal de tegenstander met veel spijt hebben teruggedacht aan de situatie vlak na de opening… 

Bij Marnix leek het er net op dat de openingsfase in ons voordeel was uitgedraaid, maar de tegenstander verdedigde goed. Dan maar een  stuk geofferd voor drie pionnen om het interessant te maken. De stevige verdedigingszetten bleven echter komen en Marnix moest het eindspel zien te houden met zijn acht pionnen tegen vijf en een loper. Eerst nog met elk een toren, en zelfs toen die werden afgeruild leek er een doorbraak in te zitten maar dat was uiteindelijk slechts schijn. 

Achteraf bekeken scoren we een onbezorgde ruime overwinning, die doet deugd! 

Lees verderDeugddoende overwinning voor HWP 3

HWP 3 – Net wat we nodig hadden

De aanloop naar de uitwedstrijd tegen Erasmus 1 verliep niet al te gladjes. Afsluitingen en omleidingen op de toevoerwegen naar Rotterdam, afmelding van de gebroeders van de Wynkele, en Belgische boeren die de grens blokkeerden.

Maar zie, we namen gewoon een andere route, de gebroeders zegden hun afspraken af en deden toch mee, waren zelfs ruim voor de wedstrijd al aanwezig (!), en de Belgische boeren besloten toch iets anders te gaan doen op hun vrije zaterdag.

Dan de wedstrijd zelf nog, uiteraard. Erasmus had ondanks onze sterke opkomst nog steeds gemiddeld 75 elopunten meer, maar het kan natuurlijk raar lopen.

De wedstrijd bestond uit twee delen, een kop en een staart. De borden 5 t/m 8 waren voor de tijdcontrole al uitgeschaakt terwijl de schakers op 1 t/m 4 nog diep gebogen over de borden hingen.

Lander was het eerste klaar. Ik heb er niet veel van kunnen volgen. Het was een Siciliaan met 2. c3, waar het lang gelijk stond maar Lander opeens 2 pionnen achter stond. Het volgende moment dat ik keek had hij ze weer terug en ook nog eens met initiatief met leuke tactische dreigingen tegen de zwarte koning. Het volgende -en laatste- moment zag ik Lander opgeven.

Ik had vermoed dat mij datzelfde lot wachtte maar ik had voor twee pionnen toch wel doorlopend tactische kansen. Daar moet ik het in de regel ook van hebben. Tegen het naderen van de tijdcontrole ging het opeen heel hard en won ik ruim materiaal. Ik vergat daarbij wel de klok in te drukken en realiseerde me dat pas met nog iets meer dan een minuut op de klok, nadat ik me eerst nog zat af te vragen welke zet mijn tegenstander had gedaan …. Na het indrukken van de klok gaf hij op.

Jim speelde een partij met een doorlopende centrumspanning waarbij Jim d6xe5 wilde spelen en zijn tegenstander e5xd6. Het werd uiteindelijk e5xd6 maar toen ging Jim met f6 en e5 de pion toch weer ophalen. Remise zou hier het normale resultaat geweest zijn ware het niet dat wit een zet zag waar hij in gedachten wellicht al 2 uitroeptekens bij gezet had, maar na Jims tussenzetje toch moest concluderen dat twee vraagtekens beter op hun plaats waren geweest.

Rudy speelde agressief zoals gebruikelijk, stond de hele partij beter en won. Daarmee had de staart voor een 3-1 tussenstand gezorgd in ons voordeel, ruim meer dan verwacht. Nog anderhalf punt was nodig vanuit de kop.

Dat duurde nog knap lang. Helaas had ik Marnix verboden remise aan te nemen, lang voordat duidelijk werd dat we met de staartborden op 3-1 zouden komen. Inmiddels had hij een pionnetje weggegeven maar het was nog lang niet verloren.

Naast Marnix zat Kurt in een zeer naar remise riekende stelling te spelen waarin zijn tegenstander er toch alles probeerde uit te halen om de wedstrijd toch nog te doen keren in Rotterdams voordeel. Uiteindelijk kwam er een ongelijk lopereindspel op het bord en was de remise onafwendbaar.

Naast Kurt zat Sam die zoals gebruikelijk een zware partij speelde. Hij kwam een pionnetje achter maar won die door een kleine combinatie weer terug, en maakte het daarna zijn tegenstander nog lastiger en won uiteindelijk een dame tegen toren en stuk. Het bleef echter potremise en dat bracht ons op 4 punten, met Marnix en Eric nog bezig.

Eric had een lastig paard-lopereindspel op het bord waarin eigenlijk alleen zijn tegenstander kansen had maar eenvoudig zag het er niet uit. Gezien de stand ondernam hij nog wel een winstpoging maar dat leidde versneld tot wat het waarschijnlijk al heel lang was, remise.

Toen deed de partij van Marnix er eigenlijk al niet meer toe en in tijdnood gaf hij in een toch nog tweesnijdende stelling een toren en was het voorbij.

Daarna kwamen we in een opgewekte stemming ergens anders in Rotterdam Nieuwel tegen die in een heel andere stemming was, maar de reden daarvoor leest u in het verslag hieronder.

ERASMUS 1RatingHWP SAS VAN GENT 3RatingRonde 6
Timmerman, G.J. (Gert)2181Zalm van der, M. (Marnix)20741 – 0
Westerveld, W.J. (Wim)2060Coppenolle van, K. (Kurt)2070½ – ½
Zutphen van, F.G.P.J. (Frank)2083Verbruggen, S. (Samuel)1947½ – ½
Velde van der, H. (Henk)2037Wynkele van de, E. (Erik)2001½ – ½
Hoogenes, G.T.J. (Eric)2004Wynkele van de, R. (Rudy)19420 – 1
Dekker, M. (Marvin)2001Vreede van de, J.J. (Jim)19590 – 1
Rensen, M.A. (Martin)1920Coppenolle Van, L. (Lander)18481 – 0
Sturm, P.H. (Pieter)1925Snijders, F. (Frans)17940 – 1
Gemiddelde Rating:2026Gemiddelde Rating:19543½ – 4½
Lees verderHWP 3 – Net wat we nodig hadden

HWP 2 – HWP 3: jonkies maken gehakt van oudjes

HWP Sas van Gent 2RatingHWP Sas van Gent 3RatingRonde 9
Dreelinck, J. (Jacob)2202Coppenolle van, K. (Kurt)20701 – 0
Houtte van, R. (Randy)2117Wynkele van de, E. (Erik)20101 – 0
Boudry, W. (William)2091Wynkele van de, R. (Rudy)19401 – 0
Nemegeer, A. (Arne)2014Zwart de, J. (Johan)18891 – 0
Vantorre, N. (Nils)1929Coppenolle Van, L. (Lander)18480 – 1
Dutré, W. (Wonder)1914Rij van, G.K. (Gert)17861 – 0
Provoost, H. (Harry)2071Ongena, G. (Gilbert)15631 – 0
Dhooge, S. (Servaas)1691Colsen, M.M.M. (Manuel)15521 – 0
Gemiddelde Rating:2004Gemiddelde Rating:18327-1

Op zaterdag 13 januari 2024 is de wedstrijd HWP 2 – HWP 3 uit de negende ronde in klasse 3 F vooruit gespeeld.

De wedstrijd was te volgen via onderstaande link:

https://view.livechesscloud.com#e51dce59-4f74-4083-b00c-c04c3edaf738

Terwijl Johan de Zwart toekijkt, zijn de partijen begonnen. V.l.n.r.:Kurt tegen Jacob, Erik tegen Randy, Rudy tegen William, Lander tegen Nils, Gert tegen Wonder, Gilbert tegen Harry en Manuel tegen Servaas. Achter Johan gaat zijn tegenstander Arne schuil,

Met een voordeel van gemiddeld zo’n 170 elopunten en – 35 jaar, is een jeugdig HWP 2 – geschraagd door de onverwoestbare Harry Provoost – over het derde team heen gewalst. Aanvankelijk leek zich nog een interessante wedstrijd te ontspinnen, maar naarmate de tijd vorderde en de jaren meer en meer gingen tellen, werd duidelijk dat er voor de oude getrouwen weinig eer te behalen zou zijn. De eerste tekenen van naderend onheil waren te zien op de borden van de gebroeders van de Wynkele, die allebei slecht uit de opening waren gekomen. Dat lag misschien aan het feit dat er te elfder ure een bericht binnenkwam van een teamleider-op-leeftijd en – afstand, met de instructie dat Rudy en Erik van bord en kleur moesten wisselen ten opzichte van de oorspronkelijke opstelling. Redenen daarvoor werden niet gegeven en de heren weigerden dan ook vriendelijk doch beslist. Wellicht heeft deze consternatie ieder voordeel van de familiale kleurverdeling teniet gedaan. Rudy wist zijn lijden lang en maximaal uit te nutten tegen een gedecideerde William Boudry, die de stukken goed bleef neerzetten en op uitgekiende wijze bij iedere afruil zijn voordeel wist te vergroten. Misschien dat Rudy in de toekomst een keer de rokade kan uitproberen, die heeft soms voordelen ten opzichte van al dat gewandel met de koning. Erik kwam overigens ook nooit aan rokeren toe en kon als eerste de stukken in het doosje doen na een vernietigende infiltratie van een dame en paard, gehanteerd door topscorer Randy van Houtte (inmiddels 4 uit 4). Zwart speelde één zet te laat a6 om het paard op b5 te verjagen en werd daarna prachtig opgebracht.

Daarna was het de beurt aan Harry (de gelegenheidscaptain) om een punt bij te schrijven. Hij maakte al vroeg een pionnetje buit tegen Gilbert Ongena en buitte daarna een open e-lijn zo goed uit dat het hem een stuk opleverde. Ook Harry scoort er dit seizoen lustig op los met 4,5 uit 5.

Rond vijf uur begon zich dan een grote overwinning af te tekenen voor HWP 2. Gert van Rij leek zich lange tijd aardig te redden met zwart in een strategische manoeuvreerpartij, maar toen hij met zijn dame wat dieper in de vijandelijke linies kroop, werd hij het slachtoffer van een paar venijnige paardzetten en dito -vork, zodat hij een kwaliteit moest inboeten. Aanvullend stukverlies in extreme tijdnood deed hem vervolgens de vlag strijken. Dat strijken van de vlag werd in het aangrenzende, dramatische duel tussen Lander van Coppenolle en Nils Vantorre uitgevoerd door de DGT 3000. Nils dacht dat hij de veertig (zetten, niet leeftijd) had gehaald, maar bleek ergens een zet twee keer te hebben genoteerd. Zo kwam er een onverwacht einde aan een partij die hij anders ongetwijfeld had gewonnen, hoewel hij in de opening een harde tik op zijn neus had gekregen door een goed getimed e5 tegen zijn Modern Defence. Lander moet toen zo goed als gewonnen hebben gestaan, maar raakte de draad kwijt door eerst een paard te deplaceren en vervolgens na de venijnige verdediging Ld5! een stuk te geven tegen twee pionnen, in plaats van een remise-achtig toreneindspel in te gaan. Zo won ook hier de jongere (Lander is 14) van de oudere (Nils is 15) en bleef HWP 3 een beschamende 8-0 nederlaag bespaard. Want Manuel Colsen werd vervolgens op een keurige en opmerkelijk volwassen manier van het bord gezet door Servaas Dhooge (hij wordt vandaag al dertien jaar oud, proficiat!) in een Caro-Kann met tegenovergestelde rokades. De manier waarop Servaas de koningsaanval uitvoert is instructief. En Johan de Zwart speelde weliswaar een uitstekende partij met een theoretisch pionoffer tegen Arne Nemegeer, won die pion terug, offerde er opnieuw (en onnodig volgens eigen zeggen) eentje om eeuwig schaak af te dwingen in een dame-eindspel, maar zag vervolgens door vermoeidheid een schaakje over het hoofd waardoor de dames konden worden geruild, hetgeen een verloren pionneneindspel tot gevolg zou hebben gehad. Complimenten overigens voor de vasthoudendheid waarmee Arne alles uit de stelling bleef persen.

Rest ons nog het titanengevecht aan het eerste bord. Kurt van Coppenolle hanteerde daar de witte stukken en deed dat (ook naar eigen zeggen) te passief. Er ontstond een dichtgeschoven stelling met een open e-lijn, waarin op het eerste gezicht weinig aan de hand was en – gebeurde. Stukken werden zowel door Kurt als zijn sterke opponent Jacob Dreelinck plechtig en schier oeverloos heen en weer geschoven en een argeloze en/of minder getalenteerde toeschouwer (zoals ik) zou verwachten dat op enig moment al even plechtig de handen zouden worden geschud en de vrede getekend. Niets was echter minder waar, want zoals de spelers mij fijntjes na afloop wisten te vertellen, verschilden de witte en zwarte opstelling op één cruciaal punt: de voorpost op de e-lijn was voor de zwarte lichte stukken wel bereikbaar en voor de witten niet. En toen die voorpost eenmaal werd ingenomen, zag wit zich genoodzaakt een kwaliteit te geven. Die kreeg hij weliswaar ook vlot weer terug, maar toen werd duidelijk dat de zwarte monarch en resterende loper veel sterker waren dan de koning en het paard van wit.

Deze uitslag betekent dat het tweede team uitzicht houdt op het kampioenschap en dat het lot van het derde team aan een zijden draadje hangt. Veel, zo niet alles, gaat afhangen van de wedstrijden in de zesde ronde op 3 februari in Rotterdam, tegen respectievelijk RSR Ivoren Toren en Erasmus.

Lees verderHWP 2 – HWP 3: jonkies maken gehakt van oudjes

HWP 3 verliest van de Rode Lantaarn

HWP Sas van Gent 3RatingSouburg 1Rating
Wynkele van de, E. (Erik)2017Tiggelman, R. (René)21990 – 1
Verbruggen, S. (Samuel)1945Alders, R.M. (Roeland)2010½ – ½
Vreede van de, J.J. (Jim)1965Kaap van der, J. (Jos)21800 – 1
Wynkele van de, R. (Rudy)1955Gemert van, R. (Rogier)18910 – 1
Zwart de, J. (Johan)1895Bosters, R. (Robin)20880 – 1
Snijders, F. (Frans)1794Toetenel, M.P. (Max)1790½ – ½
Zalm van der, M. (Marnix)2062Schroevers, R.J.M. (Roel)17711 – 0
Dhooge, S. (Servaas)1657Westerweele, H. (Henrik)19411 – 0
Gemiddelde Rating:1911Gemiddelde Rating:19843-5

Dat klinkt wat erger dan het is. Dat Souburg na 4 ronden puntloos onderaan zou staan in 3F had helemaal niemand verwacht. Ook had niemand verwacht dat we daar wel even een vijfde nederlaag aan toe zouden gaan voegen. Daar heeft het eigenlijk ook geen moment naar uit gezien, hoewel ergens nog wel een 4-4 in beeld was.

Rudy was als eerste klaar na met de dame een giftig pionnetje op h6 genomen te hebben. Na Lf4 kon de zo slecht behandelde dame geen kant meer op. Ondertussen zat aan bord 8 onze jonge Servaas tegen Henrik Westerweele te schaken, die een kleine 300 elopunten meer had. Daar liet Servaas zich niet door imponeren en in een Dg4 variant van het Frans greep hij de pionnetjes op g7 en h7, en sloot daarna ook nog een toren op. Hij gaf het materiaal ook niet meer terug, en dat was 1-1.

Op dat moment had ik zelf een aardige stelling, met name door het wat passieve spel van Max Toetenel, en Marnix stond overwegend. Jim had een lichte min maar hij is taai. Johan had het ronduit lastig en Eric stond eigenlijk bijna gelijk maar Tiggelman had wel steeds initiatief. Samuel stond naar mijn inschatting -maar wat is die waard?- iets beter. Het kon toch nog wel alle kanten op.

Maar toen verloren Jim en Johan en gaf ik mijn voordeel weg en zag niets beter dan remise aannemen. Vervolgens bleek tot mijn verbazing dat Eric had opgegeven in een houdbare stelling en daarmee hadden de Souburgers de overwinning binnen. Dat Marnix daarna nog won was natuurlijk mooi maar deed er niet meer toe. Samuel die het toch nog moeilijk had gekregen haalde ons laatste halfje.

Lees verderHWP 3 verliest van de Rode Lantaarn

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden