Terneuzen ARatingHet Witte Paard ARatingRonde 5
Dekker, J.M. (Jaap)1874Groffen, H. (Hans)2058½ – ½
Putter de, P. (Peter)1682Galle, A. (Andre)1934½ – ½
Frouws, W. (Willem)1467Zwart de, J. (Johan)18760 – 1
Freeke, K. (Kees)1623Rij van, G.K. (Gert)1786½ – ½
Gemiddelde Rating:1662Gemiddelde Rating:19141½-2½

Op vrijdag 9 februari moesten wij aantreden in buurthuis De Oudelandse Hoeve voor de uitwedstrijd tegen Terneuzen. In alles ademde het de sfeer van de buurthuizen waarin ik speelde toen ik in de jaren zeventig lid was van de schaakclub Terneuzen.

En tot mijn verbazing hadden zij ook nog een interne competitie die qua sfeer voor mij in eerste instantie een reis terug in de tijd was. Alleen bij het klaverjassen nadat de interne competitie was afgelopen rinkelde geen bel. Ik ben opgegroeid in het tijdperk van bloedserieuze schaakpartijen die tot middernacht duurden en ook nog konden worden afgebroken.

Voor wat betreft de wedstrijd zelf was op basis van het ratingverschil de verwachting dat wij een ruime en gemakkelijke overwinning zouden boeken. Het liep enigszins anders.

Zelf begon ik bij gebrek aan inspiratie maar met een eenvoudige aanval op de koningsstelling van mijn tegenstander. Het meest memorabele moment van de wedstrijd was aan het begin van deze aanval. Ik had pionnen op o.a. e4 en f4. Ik speelde e4-e5 en hij antwoordde met de verrassende zet e5 * f4. Daarna kwam hij behoorlijk klemt te staan en met een afzijdig paard op de damevleugel was het wel duidelijk dat ik beter stond. Een knock-out zag ik echter nog niet tot hij met de onverwachte zet Kg7-h6 kwam. Een originele manier om een tegenaanval te lanceren. Twee zetten later moest hij echter constateren dat de zet wel origineel was maar ook heel erg slecht. Toen had ik uitgebreid de tijd om de andere partijen te volgen.

Hans had  de gehele tijd het initiatief en ondertussen had hij een duidelijk betere stelling bereikt. Bij André en Gert was het evenwicht nog niet verbroken. 3 -1 was mijn inschatting.

De partij van André eindigde vrij vroeg in een vreedzame remise. De tegenstander van Gert deed er ondertussen alles aan om met twee lopers tegen twee paarden een vesting op te zetten. Hoewel Gert het nog een tijd probeerde, was er uiteindelijk toch geen doorkomen aan.

Of Hans ergens in het eindspel een winstkans heeft laten liggen, kon ik niet goed beoordelen. In elk geval bleef Jaap Dekker zich taai verdedigen en eindigde de partij in een herhaling van zetten. Het stuk dat Hans ondertussen had gewonnen bleek toch niet beslissend.

Conclusie: een enigszins moeizame maar verdiende overwinning.

Door dit resultaat blijven wij derde met 1 punt achterstand op de koplopers Souburg en Denk en Zet. Theoretisch hebben wij nog een minieme kans om kampioen te worden.  De kans dat het tweede team in de KNSB-competitie alsnog volgend jaar in de tweede klasse komt, acht ik toch echter veel groter.