Geen woorden maar daden in Rotterdam

Sinds ik lid ben van HWP ontwikkelt zich langzaam een nieuwe traditie. De voorlaatste ronde wordt in een uitwedstrijd van een Rotterdams team gewonnen en ik ontkom diezelfde ronde niet aan het schrijven van het wedstrijdverslag. Vorig jaar was het te doen in de buitenwijken van de havenstad, met als tegenstander Charlois Europoort. Dit jaar stond een tripje naar het hart van Rotterdam op het programma, alwaar RSR Ivoren Toren zou proberen om onze delegatie punten afhandig te maken.

RSR Ivoren Toren, op rating één van de zwakkere teams in klasse 1B, draait een relatief goed seizoen en bungelt ergens aan de onderkant van de middenmoot. Rechter rijtje dus, maar veilig voor het degradatiespook. Voorafgaand aan de wedstrijd hebben we zelf nog een theoretische kans op promotie, zij het dat de uit de kluiten gewassen schaakmeesters van LSG dan een zeperd moeten oplopen tegen het, met alle respect, beduidend minder sterke Vianen DVP. Onze wedstrijd is dus als een examen dat er naar alle waarschijnlijkheid niet meer toe doet. Een examen waarvoor de HWP’ers met een 8.5 slagen, want 8.5-1.5 wordt de einduitslag op deze zonnige zaterdag. Nee, erg spannend werd het niet.

Gemiddeld hadden we 151 ratingpunten meer achter de stukken zitten en dit vertaalde zich in zes klinkende overwinningen op naam van Paul, Steven, Thibaut, Tieme, mijzelf en Helmut. Het meest opvallende in deze partijen was dat Steven zijn klasse moest laten bovendrijven alvorens hij een materieel voordeel in het eindspel kon omzetten in een punt. Voor de mannen van de Ivoren Toren waren er twee halfjes tegen de solide spelende Tom en Johan, en nog een halfje tegen de met zijn gezondheid kwakkelende Hans. Zat er echt niet meer in voor de Rotterdammers?

Vermoedelijk dachten zij zelf van wel, namelijk op het eerste bord. Daar speelde onze kapitein een partij tegen Leo Kranenburg waarin de evaluatie als een achtbaan op en neer leek te gaan, maar zich tot het slot van de partij nooit in Koen zijn voordeel bewoog. Zoals een kapitein betaamt gaat hij dit seizoen echter enkel ten onder wanneer zijn schip hetzelfde doet. Met een tussenstand van 7.5-1.5 maakte de bemanning van ons vlaggenschip zich dus geen zorgen. Terecht zo bleek. De partij duurde en duurde, de paardvorkjes vlogen de kopman van RSR om de oren, en even voor zeven was de strijd beslecht.

LSG won zoals verwacht van Vianen DVP en kan zich over twee weken tot kampioen kronen door Wageningen te verslaan. Eenzelfde scenario als vorig jaar, want opnieuw bezet Wageningen de tweede plek en wij de derde. Vorig jaar voorspelde ik een nederlaag van Wageningen, hetgeen ons de tweede plek had moeten opleveren. Wageningen haalde vervolgens alles uit de kast en bleef ons toch nog voor. Van mijn kant dus geen prognoses meer. De laatste ronde spelen we tegen het Haagse DD dat de vierde plaats bezet. Geen enkel team in de top van klasse 1B is zeker van zijn plaats, het zal dus spannend worden!