Selecteer team

HWP A ging vrijdag 26 april 2013 in de laatste competitiewedstrijd van het seizoen met 0,5 – 3,5 ten onder tegen SKS A.

Kees Nieuwelink was al eerste klaar. Tegen beter weten in ging hij een remise uit de weg tegen een tegenstander die alles het liefst zo snel mogelijk afruilde, waarschijnlijk om het gauw op een gelijkspelletje te laten uitdraaien. Maar hij kreeg meer toen Kees het verziekte in de resterende zetten.

Cees Smits verloor met wit op bord 2. Winstkansen waren er niet geweest, zo zei hij. Verlieskansen wel blijkbaar, gezien de 0-1 score.

Ondergetekende speelde met zwart remise tegen Albert Vermue, op bord 3. Ik kwam slecht uit de opening, sloeg in het Berlijns met m’n paard op d4, terwijl Kees me ooit uitlegde dat dat absoluut uit den boze is. Toch gedaan, met een hoop gezeur en geploeter als gevolg. Maar….er was een gaatje en na zetherhaling werd tot remise besloten, hoewel er misschien voor zwart nog wel meer in had gezeten.

Op bord 4 speelde Cor Provoost zijn bekende Morra-gambiet tegen R. Steijn. Ergens verloor Cor een stuk, waarna het eindspel aanving. Daar werd de tijd voor genomen. Het duurde even. En nog even. En nog even. Nieuwel zat verderop misnoegd te kijken, zoals alleen Nieuwel dat kan; hij wilde huiswaarts. Maar daar moest ie nog even op wachten, want dat eindspel was dus nog bezig. Omdat dat nog wel enige tijd in beslag nemen zou, besloot ik een luchtje te scheppen. Op een bankje ergens in Sas las ik Oorlog en Vrede van Tolstoj. Daarna stak ik een pijp op en tuurde een tijdje peinzend over het water. Met een toevallige passant nam ik terloops de vlindersoorten uit Madagaskar door. Ik groette hem, liet even later een tatoeage zetten van wat willekeurige Chinese tekens, deed mezelf te goed aan patates frites en liep terug naar De Statie. Toen ik binnenkwam waren we drie zetten verder.
Uiteindelijk, na een hoop gemanoeuvreer besloot Cor nog een toren weg te geven waarna de stukken in de doos konden.

Met een zware nederlaag op zak keerden we derhalve terug naar Terneuzen. In de auto bespraken we het doelpunt dat Dennis Bergkamp ooit tegen Argentinië maakte. Voorts namen we Sepp Blatter nog even onder de loep en kwamen tot de conclusie dat deze man zó corrupt was dat hij zelfs in Nigeria gewantrouwd zou worden. We reden terug over de brug, terwijl we zo niet gekomen waren.
Je maakt wat mee…

HWP A luisterde vrijdag 15 maart jl. de opening van De Statie in Sas van Gent op met een overwinning op het sterker geachte Landau A, meestal een moeilijke tegenstander voor HWP. Nadat de borden 2, 3 en 4 remise maakten tegen sterkere tegenstanders kon Kees de genadeklap uitdelen door een overwinning op Theo de Putter.

—————————————————————————–

Op de heenweg naar Sas gebeurde er helemaal niets. We keken wat uit het raam en reden de brug bij Sluiskil over.
Toen gingen we een lokaal binnen en ook daar keek ik even uit het raam.

Toen gingen we schaken.

Ondergetekende was op bord 3 als eerste klaar. Ditmaal verknalde ik het niet in de opening en kwam zelfs beter te staan, zeker na pionwinst.
Op het eind van de partij zat er echter een eeuwig schaakje in, waardoor remise een feit was.

Cees op bord 2 had dan op het laatst wel twee pionnen meer, maar de verkeerde kleur loper om er profijt van te trekken, waardoor het ook hier remise werd.

Daarna sloeg Nieuwel toe op bord 1, in Schotse opening die hij zelf wat had aangepast. Theo verloor een paard, kreeg daar weliswaar twee pionnen voor terug, maar dat bleek in het eindspel te weinig. Een punt voor Kees en dus voor ons.

Cor zou nu de winst kunnen veilig stellen door remise te maken.
Zwart had nog slechts een dame, en een koning die een eind weg stond van waar het allemaal gebeurde.
Cor had alleen nog een pion, op a7, en de koning precies op de juiste plaats: op a8 en de velden daaromheen, zodat zwart schaak kon geven wat hij wilde maar er niet meer in zat dan remise.

Hiermee pakte HWP A de volle twee punten.
Op de terugweg reden we weer over de brug van Sluiskil.

Tweede jaar op rij op verplaatsing bij Rijswijk en tweede maal op rij gewonnen. Bleef het vorig jaar nog bij zeven remises en een winst dan werd het nu vier remises en vier gewonnen. De sympathieke teamleider van Rijswijk drukte dan ook de wens uit volgend seizoen zelf naar Sas van Gent te komen om ook eens te winnen.
Jim had als eerste gedaan, de oude bekenden van het seniorenkampioenschap rookten vlug de vredespijp. Ook Marc kreeg een vroeg remisevoorstel dat hij wijselijk weigerde om niet al te lang nadien het punt te scoren. Ons eerste vol punt was toen al binnen, Bert wist wel raad met de 1 e4 en 2 d3 opening van zijn tegenstander. En toen ook Eric won kon wat betreft de matchzege niet veel meer mislopen. Andre hield zijn toreneindspel met een pion minder gemakkelijk remise. De kers op de taart kwam van Frans, eindelijk een goede partij zonder iets weg te geven. Zijn goede eerste overwinning zorgde voor een 1-5 stand. Bleven nog Rudy en Etienne die beiden in een eindspel met lichte stukken remise maakten.
Zoals vorig seizoen ligt een goede eindklassering binnen bereik terwijl Marc en Bert nog op koers zijn voor topscorer in 3F!