HWP 5

Hwp 5 is wederom kampioen geworden in de Tweede Klasse A van de Zeeuwse Schaakbond. Zonder onze topscorer Cor, die met het vierde op pad ging, werd DZD 5 met een 3½ – ½ nederlaag terug naar de overkant gestuurd.
Het eerste punt was al binnen toen de klokken nog niet eens tikten; DZD was maar met drie man komen opdagen en had het eerste bord vrijgegeven, zodat Manuel al zijn tijd kon spenderen aan zijn rol als wedstrijdleider.

Bord 2 en 3 verschenen niet bepaald okselfris aan de start, want beide HWP-spelers hadden de avond ervoor het kampioenschap alvast gevierd tijdens de bluesavond in Terneuzen. Zulke uitspattingen moeten uiteraard in de toekomst in de kiem worden gesmoord, want voor je het weet gaat HWP5 ten onder aan drank en vrouwen. Hoe laat ik thuis was weet ik niet, maar op het moment dat ik mijn kussen rook sliep ik direct. Toen ik ontwaakte zat er nog steeds wat bloed in mijn alcohol, excuseer, alcohol in mijn bloed.
Maar dit mocht de pret niet drukken want ondergetekende zegevierde als eerste aan bord twee. Met deze overwinning was het kampioenschap veiliggesteld, want aan een gelijkspel hadden we voldoende. M’n tegenstander kwam niet lekker uit de Siciliaanse opening en verloor na elf zetten een paard. Niet veel later hield hij het voor gezien.
Cees volgde al snel met een zege met zwart aan bord drie. De dreigingen op de koningsvleugel – inclusief een kwaliteitsoffer van Cees – waren op den duur niet meer te houden voor wit. 3-0.
Nu naar bord vier. In een waar spektakelstuk, met wisselende kansen, werd het uiteindelijk remise. Thomas had een Dame, Loper en pion meer, maar er verscheen drie keer een gelijke stelling op het bord. Zwart had nog drie seconden over, wit niet heel veel meer.

Einduitslag 3½ – ½ en daarmee kampioen!

In Goes ging HWP5 er vrijdag 30 maart jl. met de winst vandoor tegen Goes3. Ondanks de 3-1 zege kleefde er toch een smetje aan de avond, doordat Cor zijn 100% seizoensscore om zeep hielp. Tijdens de partij sloeg bij onze kopman ineens de twijfel toe waardoor hij het gas losliet juist toen hij de tegenaanval wilde doordrukken. Dat kostte een stuk en daarna kwam het nooit meer goed.
Als verdediging van Cor is misschien de enorme onrust aan te voeren die rondom de borden in het zaaltje heerste. Ik denk dat twintig keer de deur openvloog tijdens de partijen. Gesloten werd ie nooit. Toen kregen we het bericht dat ze in de kantine net de polonaise hadden gedanst. Altijd goed om te weten. Toen dat er een spin op de gang zat. Even later dat ie dood was. En tijdens de eindfase in Cors partij begonnen ze achter bord 1 de kast in te ruimen met schaakdozen en klokken. Maar goed, de tegenstander heeft hier natuurlijk net zo veel mee te maken en Cor moet verder door het leven met zeven-uit-acht in plaats van acht-uit-acht. Het goede nieuws is dat hij een nieuwe auto heeft, een zakjapanner. Misschien was hij dusdanig van slag hierdoor, na 40 jaar Citroen rijden, dat hij er met het hoofd niet helemaal bij was. In ieder geval vertrouwde hij me opgetogen toe dat deze auto gewoon startte als je de sleutel in het contact omdraaide. Hij leek hier oprecht verbaasd over.

Manuel had al snel, na megamateriaalwinst, de winst binnen op bord 4. Ondergetekende stuitte aan bord 2 op taai verzet van Ron Blok. Door met zwart geduldig dameruil uit de weg te gaan werd de partij beslist toen mijn tegenstander iets te enthousiast aan het hakken sloeg op mijn tweede rij; hij verloor een stuk en hielp zijn stelling om zeep.
Lydia tenslotte creëerde twee vrijpionnen op de damevleugel waarna ze het keurig uitspeelde.

In de 2e klasse A won HWP5 vrijdagavond 9 maart met 3-1 van Middelburg. De Roselaer in Sas mocht dan bij binnenkomst wat leeg en koud aandoen, dat veranderde volledig toen de klokken begonnen te lopen.
Bord 2, 3 en 4 begonnen rustig, de man met zwart achter bord 1 begon traditioneel met wat grafzetten zodat het weer de hele avond buffelen werd voor een halfje. Toen meneer de voorzitter het pand betrad gaf ik net een pionnetje weg, hoewel de voorzitter me achteraf wees op Pb4 wat bij nadere inspectie correct bleek te zijn geweest. Ik had er wel naar gekeken maar het uiteraard niet gedaan. Daarom heb ik 1629 en de voorzitter 2065 elopunten.
Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk ging ondergetekende er als een dief in de nacht met de winst vandoor doordat de tegenstander zijn ijzersterke loper even ongedekt liet staan. Ook hierna had m’n opponent het misschien nog remise kunnen houden, maar dat gebeurde niet.

Aan de overige borden was inmiddels al het één en ander gebeurd. Cor was in zijn oude vertrouwde gambietje bezig, maar ditmaal bleef groot voordeel uit. Edoch, ook een klein voordeeltje bleek aan Cor besteed en hij zette z’n zegereeks voor. Hij loopt nu 7 op 7, en doet het daarmee beter dan zijn Citroën, want die hebben ze van de week weggesleept, zo vertrouwde hij me toe. De volgende auto wordt toch weer een ouwe knakencitroën ben ik bang, ondanks de ongemakken die cette voiture met zich meebrengt.

Maar terug bij het schaken. Aan bord 4 won Alex de Ridder van R. Gijsman. Op een gegeven moment was het Toren, Loper, 2 Paarden, 1 Dame (aan de kant van Alex) tegen 2 Torens, 1 Loper en weinig hoop op betere tijden (aan de kant van R. Gijsman). De partij werd flink uitgemolken maar het mag geen verrassing heten dat Alex aan het langste eind trok.

Bord 3 stond intussen ook in de fik. Ondanks een achterstand van 2 stukken leek Cem via een mat te gaan winnen. Uiteindelijk is het er niet van gekomen, hoewel ik de indruk heb dat hij ergens de winst heeft laten lopen.

HWP 5 deed goede zaken door een 1-3 zege in een tegen Oostkapelle. Hoewel de koppositie verstevigd werd (vermoed ik, de zsb-site was blijven steken bij ronde 1; heb ik daarvoor nu een tijdje terug een hele avond in dat trieste pand in Kruiningen gezeten, meneer de voorzitter?), was de stemming na afloop niet al te uitbundig, waarschijnlijk doordat zowel Cees als ondergetekende de door noeste arbeid opgebouwde elopunten in één vlotte beweging weer in de vuilnisbak kieperden door remise te spelen tegen veel en veel lager gerateerde (vanaf nu tevens met de betekenis: een rating toebedeeld gekregen hebbende) opponenten.
De schrijver van dit stukje was als eerste klaar, en wist door een miraculeuze paardzet nog een remise uit het vuur te slepen in een glad verloren stelling. Hoe het zo ver had kunnen komen? Daar moet ik m’n licht nog maar eens over laten schijnen, maar eens nadenken en de tijd nemen voor een zet wil vast wel schelen; het spel heet schaken, het is een denksport en geen behendigheidsspel waarin ‘zo snel mogelijk stukken hout verplaatsen’ centraal staat.
Lydia was als tweede klaar. In een remise-eindspel (beiden het loperpaar en evenveel pionnen) deed haar tegenstander een verkeerde koningszet, die ertoe leidde dat Lydia’s h-pion frank en vrij door kon lopen. Hierdoor verkregen we een voorsprong.
Cor knapte zijn tegenstander op in dat ene oude gambiet waarvan ik de naam nog steeds niet weet, maar dat wel weer werkte: zijn opponent werd vakkundig van het bord gedrukt. Weer een punt voor Cor, hij loopt tot nu toe 6 op 6, als ik het goed begrepen heb.

Cees was als laatste klaar. De tent was al half leeggelopen. Van de ons vergezellende dammers waren er nog maar twee over, zittende aan een tafeltje bij het raam. Op de achtergrond klonk , vanuit de kantine van de sporthal, wat opgetogen gewauwel van tv-commentatoren. Dat Ajax op de broek had gekregen fleurde de avond nog enigszins op, maar ik weet niet of Cees daar zo veel blijer van werd, nadat duidelijk was geworden dat hij niet ontsnappen kon aan eeuwig schaak in een ogenschijnlijk gewonnen stelling. (Heb je nog naar 41 … Dxb3 gekeken Cees?).
Hoe dan ook, we staan eerste en de kans dat we binnenkort weer op de open kampioenskar door Zeeuws-Vlaanderen worden gereden, is zienderogen gestegen.