HWP 4

Op 21 april 2012 had HWP 4 eigenlijk een thuiswedstrijd, doch in het kader van het 100 jarig bestaand van schaakclub Zierikzee werd aldaar de slotronde van de ZSB hoofdklasse aldaar gespeeld. Dus toch een uitwedstrijd. Voor diverse basisspelers betekende dit ineens een lastige uitwedstrijd en mede gezien het geringe belang lieten ze deze ontmoeting aan zich voorbij gaan. Door de vele invallers ontstond aan de meeste borden de situatie dat de Souburgers een veel hogere rating hadden. Toch kwamen er genoeg interessante stellingen op de borden.Zo traden de compromisloze aanvallers Cor Provoost en Albert Vermue tegen elkaar aan. Cor was deze keer de mindere. Ook de invallers Gilbert, Matthijs en Cem scoorden niet. Ze deden wat ze konden, maar moesten in de overgang van het middenspel naar het eindspel uiteindelijk de koning neerleggen. De vier hoogste borden zijn niet in gevaar geweest. Nick Dubbeldam bestreed een systeem dat hij zelf ook speelt ijzersterk en won. Bij Adri den Hamer viel de stelling in het slot en remise was het logische gevolg. Henk de Ridder had een hele parij last van een zwakke zet in de opening, maar kon door zeer secuur te verdedigen een halfje uit het vuur slepen. Hij bewees nogmaals, dat hij ook met zwart kan spelen. De mooiste partij werd op bord 4 gespeeld tussen Nick Wegman en Corne Boogaard. In hevig tijdnood kwam er een eeuwig schaakstelling op het bord.
HWP 4 won in deze competitie 3 keer en verloor 3 keer. Niet om over naar huis te schrijven, doch zeker geen reden tot wanhoop.

Op 7 januari 2012 moest HWP 4 naar het verre Scherpenisse om ZSC te bestrijden.
HWP 4 was er gerust op. Vooraf moest de teamleider met behulp van de voorzitter en de altijd actieve Manuel alle zeilen bij zetten om 8 man op de been te brengen. Niet dat het gelukt is, maar we waren blij met de kwaliteit waarmee we uit Sas van Gent vertrokken. Tot onze verbazing was ZSC niet onder de indruk toen onze mensen het gebouw uit 1594 betraden. Immers ZSC had van Landau 2 gewonnen en HWP 4 was door Landau 2 afgedroogd. Bovendien begon de wedstrijd met een 1-0 voorsprong voor ZSC omdat wij het met 7 man moesten doen. Jelle Vanhijfte moest vervolgens in remise berusten. Steven Rademakers trok de stand echter gelijk door een mooie tegenaanval met mat af te werken. Op de overige 5 borden gebeurde nu vanalles. Bijvoorbeeld op het bord van Henk de Ridder. Henk had de partij op de 18e zet kunnen beslissen door eenvoudig een pion op te eten met goede stelling daarna bovendien. In plaats daarvan dacht Henk een stuk te kunnen winnen, hetgeen zijn tegenstander eenvoudig pareerde en het initiatief overnam en vervolgens een pion offerde met beslissend voordeel. De stelling werd waarschijlijk te ingewikkeld voor Gutkind want hij faalde.Het volle punt ging naar Henk. Marnix,onze gelegenheids 1e bord speler etaleerde zijn klasse weer eens, hetgeen John Gommers verzuimde, maar op het goed moment de remise niet uit de weg ging. Tussenstand 4-2 voor HWP 4.
Adri stond iets minder en Nick Wegman had een potremise stelling op het bord getoverd. Hun tegenstanders weigerden in 1e instantie remise, Martin Krijger zag als eerste dat er niets meer te halen viel en bood nu zelf remise aan. De overwinning was binnen. Adri den Hamer had intussen in zijn bekende stijl alle gevaren afgeweerd, doch toen wij dachten dat de eindafrekening er aan kwam gaf ook hij de partij remise. HWP 4 kennende zal ook de laatste wedstrijd een klinkende overwinning worden.

Op 17 december 2011 ontving HWP 4 de kampioenskandidaat in de ZSB Hoofdklasse. Al snel bleek dat dit Landau 1 een maatje te groot was voor de routiniers van HWP 4.
Ruim voor de 1e tijdscontrole stond het al 4,5 – 0,5 en was de wedstrijd beslist.
Het halfje werd gescoord door teamleider Henk de Ridder tegen Janco Dees, doch dit was eigenlijk te weinig. Henk verzuimde een pion te winnen in het middenspel en liet het daarna van schrik remise lopen. John Gommers liet zich vanuit de opening wegdrukken en Sadik Bajraktari kon net niet aanklampen toen de speler met de hoogste rating vrij snel het initiatief overnam. Steven Rademakers ging ten onder door zijn stukken slecht te ontwikkelen en Gilbert Ongena maakte al eerste een foutje in een gelijk opgaande partij.Rudi, Nick en Adri troffen ook een tegenstander met een hogere rating maar daar was op het bord niets van te merken.
Adri is niet in gevaar geweest en deelde het punt toen de stelling gelijk was. Adri nam het juiste besluit door net niet in tijdnood te komen. Nick Wegman leek lange tijd beter te staan, maar beter staan bied geen enkele garantie. Uiteindelijk ging op een verkeerd moment een pionnetje verloren en was het eindspel niet te houden. De mooiste partij speelde zich af op het laatste bord. Martijn de Clerck dacht het beton van Rudi Pauwels op te blazen, maar werd daardoor zelf vernietigd toen Rudi een paar krachtzetten aan het publiek liet zien. Al met al niks aan de hand vandaag, gewoon verdiend verloren. We richten ons nu op de ZSB beker.

Op 26 november 2011 ging HWP 4 op bezoek bij Landau 2.Dit was in de derde ronde van de ZSB Hoofdklasse. Je zou toch veronderstellen dat Landau 2 onder de indruk was toen het dagteam van HWP 4 binnenstapte. Welnu, vergeet het maar, de Axelaars kropen als een blok beton achter de borden. Het leek wel of de meeste HWP ers verdoofd waren. Enkelen deden hun werk naar behoren. Adri den Hamer zeer zeker. Hij moest vanwege de geweldige opkomst bord 8 voor zijn rekening nemen en gaf zijn jonge doch veelbelovende tegenstander schaakles. Dat werd ook van Rudi Pauwels verwacht. Hij trof de jonge Danilo Bolleman, de zoon van Erik tegenover zich. Omdat Rudi te rustig begon vervlakte de partij en verzande in remise. Henk de Ridder ging behoorlijk te keer tegen Koen Dhuyvetter en leek voortdurend aan het langste eind te trekken, totdat zijn tegenstander met veel kunst en vliegwerk in het eindspel met remise wegkwam. Ook over Levon Galoyan niets dan lof. Boeiend voor het publiek hoe hij een tegenspartelende Theo de Putter onder de grond stak. Ja, dat waren onze wapenfeiten. Over de 4 mensen die het onderspit dolven in het kort de bijzonderheden. Sadik was niet opgewassen tegen de lijfopening van Moens. 1 b3 en dan sukkelen tot de pijp leeg was. Frans was vandaag gewoon de mindere tegen Arjo Arendse. John kon en mocht geen remise spelen. Hij was tot forceren gedwongen en dat wil nogal eens verkeerd uitpakken. Van Nick werd te veel gevraagd bij de 3-3 tussenstand toen hij samen met John voor minimaal 4-4 moest zorgen. Landau zal veel spijt van hun stunt krijgen, want in de volgende ronde komt hun eerste naar ons om te worden afgeslacht.