HWP 3

Voorspoedige reis, ruim op tijd en goed ontvangen met koffie en koekjes in de salons van Huize Hofrust in Rijswijk. Het was de voorbode van een aangename en voorspoedige schaaknamiddag.
We begonnen met remises van Rudi P, Maarten, Andre en Eric waarover Rijswijk niet te klagen had, de meeste van die remises kwamen er na goede stellingen voor ons. De volgende remise had iets meer om het lijf. Met nog 2 minuten op de klok ging Marc rustig een broodje kopen. Een makker wees hem er op dat zijn klok terug liep en in de rest van de tijdnood ging zijn kwaliteit en pion voorsprong terug verloren. Met deze remise is ook de 100% score van Marc weg. Met nog drie partijen aan gang kwam toen een suggestie om alle partijen remise te geven, waar niet op ingegaan werd. Herman stond een kwaliteit voor maar zijn tegenstander had er een pion en een sterk paard voor en het was niet te winnen. Etienne had een eigen remisevoorstel geweigerd gezien en had een beter staand eindspel gekregen. Hij vond dat zijn tegenstander het nu maar moest bewijzen en die deed dat ook, net niet gewonnen. Zoals meestal grote ambiance op het bord van Rudy, het was er op of er onder in een hyperscherpe stelling. En het was er op, de tegenstander moest eerst zijn dame geven en werd daarna mat gezet. Happy end met een kleine maar zeer waardevolle overwinning. Want met nog de laatste wedstrijd tegen Goes in het verschiet ligt de tweede plaats binnen bereik. En zelfs de promotie is mathematisch nog mogelijk maar we moeten dan wel 4 punten meer scoren dan Stukkenjagers 2. Of is ook dat niet te veel gevraagd?

Een droge 3-5 nederlaag en adieu titelambities, dit was ons deel zaterdagnamiddag. We waren gewoon niet goed genoeg en op de overwinning van De Drie Torens was niet veel af te dingen. Onze Mr. 100 % was niet beschikbaar en enkele spelers hadden hun dag niet, ziedaar wat het verschil maakte.
Maarten maakte een fatale fout in betere stelling. Emile liet zich verrassen door het thematisch paardoffer op d5 in de Siciliaan, zijn koning wandelde wel naar de damevleugel maar bleef er op de tocht. Rudy moest in het verweer , verloor materiaal en zag ook nog een gedekte vrijpion op de zevende rij verschijnen. Tussendoor een goede remise van Jim die als invaller van het laatste uur zijn werk deed. Andre kreeg naar eigen zeggen niet veel tegenstand en scoorde dan toch ons eerste winstpunt. Gevolgd door Etienne wiens tegenstander een fout maakte in de afwikkeling naar het eindspel waarna de winst niet moeilijk meer was. Herman nam dan maar de remise die hij al vroeger had willen aannemen. Zodat we met een punt achterstand met spanning naar het bord van Eric keken waar nog alles mogelijk was. Hij ging remise uit de weg maar het muntstuk viel verkeerd voor ons, ook verliezen bleek dus mogelijk. Voordeel is dat we nu rustig en zonder druk onze partijen kunnen spelen in de laatste ronden, er is niets meer te winnen of te verliezen.

Weliswaar is DSC 4 het zwakke broertje uit de reeks maar het was toch een hartverwarmende overwinning. Volgens het beproefd recept, geen enkele partij verliezen en er een paar winnen.
Het kon niet beter beginnen, Eric aan bord 1 veegde de vloer aan met de opening van zijn sterke tegenstander en toen hij op zet 22 een tweede pion won bij overwegende stelling gaf de tegenstander het ontmoedigd op. Dit effende het pad naar de zege. Temeer daar ook de twee andere topborden van DSC in bedwang werden gehouden door respectievelijk Jim en Andre. Voor beide een goed resultaat tegen een hoger gekwoteerde tegenstander. Gert, die wat praktijk mist de laatste maanden, speelde een degelijke remise en ook Emile deed dit. De enige speler die in moeilijkheden leek te zijn was Herman. Het was van in het vroege middenspel tot het late toreneindspel verdedigen geblazen en de uiteindelijke remise was een opluchting. Etienne was naar een laag bord verbannen en vond daar het eerste vol punt waar hij naar zocht. De score werd dan verder opgedreven door Maarten die een moeilijke stelling omgetoverd had in een gewonnen eindspel dat echter veel geduld en techniek vroeg maar met bravoure werd afgewerkt. In eigen land heeft Maarten de 2000 barrière doorbroken en hij bewees hier dat dit zeer terecht is.
Met deze vierde overwinning staat HWP 3 op plaats 2. Wie had verwacht dat we in ronde 6 voor de eerste plaats zouden spelen. Daarvoor moeten we dan wel ruim winnen tegen de koploper, maar als het toch meezit, waarom niet?

Het was geen goede namiddag voor de ploegen van Sas van Gent, enkel HWP 3 kon scoren en haalde de volle buit binnen in de burenstrijd met Terneuzen.
De opstellingen hielden wederzijds wat verassingen in, aan de bovenste borden vond niemand de verwachte tegenstander tegenover zich. De eerste twee resultaten daarentegen waren geen verrassing, Marc als sterkste HWP speler won aan bord 3 en de sterkste speler van Terneuzen won aan bord 5 tegen Jim. Marc is met 4 op 4 goed op weg om niet alleen topscorer van de ploeg te worden maar ook topscorer van 3F. Jim had bord 5 gevraagd maar zal daar vlug spijt van gehad hebben. Herman kon zijn eerste overwinning noteren en na de remise van Andre kwam de matchoverwinning al in zicht met goede stellingen op drie der overblijvende borden. Marnix kon zijn voordeel in tijdnood niet realiseren en koos wijselijk eieren voor zijn geld toen zijn tijd bijna op was. Etienne kwam slecht uit de opening , de tegenstander maakte geen fouten en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Eric had bijna een vlugge remise aanvaard toen de teamleider hem er op attent maakte dat hij niet tegen de zoon maar tegen de vader speelde. Daarna ging het vanzelf en na een mislukte patpoging gaf de tegenstander op. Met een 4-3 stand hield Rudy de spanning er nog lang in. Hij stond weliswaar gewonnen maar het was een taktische stelling waarin altijd iets uit de lucht kan vallen. Geen probleem echter, hij maakte het proper af, 5-3 was de eindstand.
Waarmee HWP 3 stevig op de derde plaats blijft in de stand.