HWP 1

We hebben verloren. 5,5 tegen 4,5, nipt. Om dat mentaal te kunnen verwerken ken ik een probaat middel: de zondebok.
Eerst en vooral, Rein is niet de zondebok van vandaag. Als je je niet goed voelt, dan blijf je thuis. Daarover geen discussie in deze tijden. Misschien kan ik met een beschuldigende vinger wijzen naar onze voorzitter en de kapitein van het tweede die geen last-minute-oplossing konden vinden om een forfait te vermijden? Of nomineer ik misschien beter mezelf? Voor de match suggereerde ik nog dat we misschien maar beter 9 remises overeenkwamen om toch maar wat bordpunten uit deze zo al moeilijke match te halen. Wat een snertmentaliteit. Of misschien lag het wel aan de witspelers? Na goed 3 uren spelen al 4 remises, allemaal op borden waar wij wit hadden. Laat het die zwartspelers maar oplossen. OK, de tegenstanders hadden allemaal fors meer rating maar dat is gewoon een excuus. Slava, ikzelf, Hans en Benjamin: een beetje geprobeerd maar allemaal blij met de remise. Stelletje helden. En de zwartspelers dan? Adrian komt na een onschuldige opening duidelijk slechter te staan en ontsnapt met een gelukje in de tijdnoodfase. Dat kan hij beter. Warre speelt een solide partij maar komt geen moment in de buurt van de overwinning. Ja, ja, grootmeester hier en grootmeester daar. Zo winnen we geen matchen. En Helmut dan? Zeeën van tijd verbruiken voor heel subtiele zetten in de opening. Het resultaat: rokade kwijt en een dame die op h7 ging schuilen tot de bui over was. Een slipper van de tegenstander bood nog kansen maar het leverde uiteindelijk niets op. Simon? Toen het kalf al verdronken was kon hij zijn verloren stelling nog rechthouden. We hadden een punt nodig.
Gaat Glen dan als enige vrijuit? Lastige partij en onze man met iets meer flair in moneytime. Maar dat ene puntje was niet voldoende. Meer was echt niet mogelijk?
Misschien was het gewoon een dag waarop het allemaal net niet in onze richting ging. Maar neen, dat is het niet. Ik weet wiens schuld dit is.

Na anderhalf jaar mochten we eindelijk weer, thuis tegen Groninger Combinatie. Dat werd halverwege, in Bunschoten, en een week later dan de andere teams. Op papier waren de Groningers duidelijk favoriet, met o.a. grootmeesters als Tiviakov, Ernst en Werle, maar bij aanvang van de wedstrijd bleek dat van hen alleen Jan Werle aanwezig was. Plotseling achtten we ons licht favoriet. De eerste uitslag kwam van bord 1, waar de grootmeesters een rustige remise speelden. Aangezien ik het grootste deel van de middag aan mijn bord gekluisterd zat, heb ik van de volgorde der dingen niet heel veel meegekregen. We gaan de borden dus maar even langs. Koen had naar eigen zeggen een ingewikkelde partij tegen Nick Maatman. Zijn initiatief betaalde zich tenslotte uit met een vol punt. Aan bord 3 sloeg Thibaut een bres in de voormalige Muur van Baflo, Erik Hoeksema. Helmut klaagde zoals gewoonlijk steen en been over zijn eigen spel. We hoorden het glimlachend aan en telden zijn halfje tegen Anna Warakomska. Glen had een enerverende zomer. Een overstap van Zottegem naar Brugge, een stoere baard gekweekt en een mysterieuze date. Het maakte hem naar verluid tot een van de meest begeerde vrijgezellen van Vlaanderen. Maar schaken tegen Jasper Geurink is dan weer een heel ander verhaal. Een mooie stelling werd vakkundig om zeep geholpen, maar met hard werken kwam alles tenslotte toch nog goed: een vol punt. Rein trof de Groningse captain Maurice Schippers, die behalve met Rein ook nog met vervelend fysiek ongemak te kampen had. Dat was duidelijk teveel. Rein won een mooie partij. We zijn inmiddels aangeland bij bord 7 waar Tom het opnam tegen de Nederlandse jeugdkampioen Jonas Hilwerda. Dat liep niet goed af voor onze Bruggeling. Rechts van mij zag ik Adrian een sterke partij afleveren tegen invaller Alef Boer met een overwinning als resultaat. Zelf trof ik Machteld van Foreest. In een redelijk evenwichtige partij misten we allebei een grote kans in de tijdnoodfase. Het resterende eindspel werd remise. Benjamin maakte zijn echte debuut. Hij was in de coronatijd al een van ons in de online teambattles en deed het daar erg goed. Dat schept verwachtingen. Hij kwam met wit met een klein nadeeltje uit de opening, maar spoedig keerden de kansen. Tegenstandster Iozefina Werle keek terecht erg zorgelijk. De grote ommekeer kwam toen Benjamin in één zet de evaluatie van bijna +6 naar bijna -3 liet gaan. De koning van Benjamin was spoedig zonder vaste woon- en verblijfplaats en werd het bord over gejaagd. Dat loopt maar zelden goed af. Ook nu niet. Volgende keer zal hij zich zeker revancheren. Zo kwamen we op 6,5 punt, een droomstart. Ondanks de lange reis voelde het zaterdag als een thuiswedstrijd en het zou me niets verbazen als de Groningers dat ook zo ervaren hebben. Verantwoordelijk daarvoor zijn de mensen van En Passant. Hartelijk dank daarvoor! We komen graag nog eens terug.

Schaken in tijden van Corona. Waar veel sportevenementen afgelast werden vanwege het Corona virus, ging de KNSB-competitie gelukkig gewoon door. Wel kwam de bond met de mededeling dat er voor wedstrijden waar Brabantse ploegen bij betrokken waren een uitzondering wordt gemaakt. Spelers konden om uitstel vragen. Dat gebeurde niet en om 13.00 uur gingen we met twee complete ploegen van start. Hier en daar werd het handen schudden vermeden. Ik heb zelden zoveel elleboogstoten bij het schaken gezien, allemaal geoorloofd, dat dan weer wel. HMC Den Bosch is niet onze favoriete tegenstander. Vaak waren we op weg naar een gelijk spel of zelfs een kleine overwinning, maar steeds lukte het net niet. Dit keer was het weer hetzelfde verhaal. Nadat Tom remise had gespeeld, volgde snel de eerste nederlaag. Glen overzag een trucje en verloor een pion. Slava zorgde voor het volgende halfje. Na de opening stond het helemaal gelijk. Inmiddels had ik genoeg van mijn stelling: kansloze nederlaag. Adrian leek een prettige stelling te hebben, maar waarschijnlijk was het toch niet zoveel. Ook hier remise. Zo stonden we met 1½-3½ achter. Warre scoorde de Anschlusstor met een overwinning waar niets op af te dingen viel. Helmut kreeg een gevaarlijk stukoffer te verwerken, raakte niet in paniek en haalde een verdienstelijk half punt binnen. Koen had in de opening een pion geofferd of gewoon verloren. Ik zag de compensatie niet, maar hij hield het daarna nog lang vol. Zonder resultaat overigens. Stand 3-5, maar we waren nog vol goede moed, want twee hele punten leken onze kant op te komen. Rein stond na een partij met wisselende kansen gewonnen en Simon had veel, heel veel pionnen voor een stuk. Toen Rein de winst miste en tenslotte voor eeuwig schaak koos, was het pleit beslecht. Simon bekroonde zijn partij met een mataanval, waarbij de vijandelijke koning het hele bord over werd gejaagd. Weer een kleine nederlaag dus tegen het vermaledijde HMC. Het begint nu een lastig verhaal te worden. Als het RIVM het goed vindt, spelen we over drie weken thuis tegen LSG.

Hoewel we vooraf getekend zouden hebben voor een gelijk spel, was er na afloop toch enige teleurstelling te bespeuren. De wedstrijd tegen het op papier veel sterkere Kennemer Combinatie hadden we zeker kunnen winnen. Ik opende de score met een halfje. Bij het uitvoeren van de winnende combinatie tructe mijn tegenstander me en kon hij zo ontsnappen naar een remise eindspel. Marc volgde met eveneens een remise. Hij stond iets minder, maar keepte goed. Glen kwam met een sip gezicht vertellen dat hij ook remise had gespeeld. Tegenstander Liam Vrolijk had een stuk weggegeven, maar Glen had het niet gezien. Vervolgens kwamen we op voorsprong. Koen toonde zich de betere in het Zeeuwse onderonsje met Quinten Ducarmon. Helmut bleef goed overeind tegen Wouter Spoelman en ook Adrian behaalde een solide remise. Daarna was het gedaan met de voorsprong, want invaller Rémi moest het onderspit delven en kort daarna ging ook onze jongste IM, Rein, ten onder tegen de oudste GM van de Haarlemmers. Om nog een gelijk spel uit het vuur te slepen moest er nog ergens anderhalf punt gevonden worden. Warre stond lang slecht, vocht zich geweldig terug en toen hij de overhand dreigde te krijgen, vluchtte zijn tegenstander in eeuwig schaak. Slava had al een tijdje een duidelijk beter, maar zeer gecompliceerd eindspel. Het bleek een kolfje naar zijn hand. Beheerst haalde hij alle vijandelijke trucs uit de stelling en bleef vervolgens met een stuk meer over. 5-5 dus, een mooie start van de tweede seizoenshelft. In de volgende ronde mogen we thuis tegen HMC Den Bosch.