Aan de top komen is moeilijk, aan de top blijven is nog veel moeilijker. Onze derde plaats van vorige week stemde ons ietwat euforisch, maar afgelopen zondag bleek dat dit geen enkele garantie biedt. Sterker nog, het had niet veel gescheeld of we waren eruit gevlogen. Uiteindelijk werden we zevende.
We misten enkele sterkhouders en enkele anderen waren duidelijk niet in hun beste vorm. Hun prestaties bedekken we maar met de mantel der liefde in de hoop de deuk in het opgelopen zelfvertrouwen niet groter te maken. Oefening wordt aanbevolen, waarbij men af en toe ook een blik op de klok moet werpen.
De avond verliep zenuwslopend. Lang flirtten we met de degradatie, waarbij we maar heel nipt boven de degradatiestreep bleven. Een kwartier voor het einde van de speeltijd stonden we nog op een gedeelde degradatieplaats met De Stukkenjagers, maar een eindsprint van onze kant zorgde ervoor dat we nog een mooie zevende plaats behaalden.
Toch waren er ook enkele lichtpuntjes. William Baeten was onze ‘man of the match’, want hij voegde zich voor het eerst bij de beste tien HWP’ers. Dat smaakt naar meer. Een ander lichtpunt was de glansrijke entree van Benjamin Decrop die direct liet zien een waardevolle aanwinst te zijn. Zelf scoorde ik het best van de HWP’ers met een achtste plaats in het algemene klassement. Ook de scores van Tom, Marnix, Hans en Nils vielen niet tegen.
Aan kop was de strijd spannend tot de laatste seconde. Zes teams eindigden binnen 8 punten en dat valt misschien te vergelijken met een eindsprint op het einde van een marathon. Kennemer Combinatie bleek het meest gelukkig. Het podium werd vervolledigd door Paul Keres en Schaakstad Apeldoorn.
Komende zondag zijn we weer terug en ik verwacht dat het een avond zal zijn waarop we Lichess doen schudden op zijn grondvesten. U hoort er weer van en voor degenen die nog willen: meedoen kan nog altijd door u aan te melden bij het team HWP Sas van Gent op Lichess.
