HWP Sas van Gent 2RatingSouburg 1RatingRonde 7
Dreelinck, A. (Adriaan)2243Kaap van der, J. (Jos)2154½ – ½
Dhooge, S. (Servaas)1822Tiggelman, R. (René)2189½ – ½
Rycke de, T. (Tyani)2053Bosters, R. (Robin)21090 – 1
Nemegeer, A. (Arne)2027Gemert van, R. (Rogier)19481 – 0
Vantorre, N. (Nils)1943Schroevers, R.J.M. (Roel)18750 – 1
Nieuwelink, K. (Kees)2091Hekhuis, J. (Jeroen)2100½ – ½
Galle, A. (Andre)1956Alders, R.M. (Roeland)20010 – 1
Provoost, H. (Harry)2052Westerweele, H. (Henrik)19350 – 1
Gemiddelde Rating:2023Gemiddelde Rating:20392½-5½

Opnieuw ging het mis. Vorige maand bij RSR, nu thuis tegen Souburg. Deze was natuurlijk minder erg, omdat onze kansen op promotie toch al in de prullenbak lagen. Desalniettemin was het geen fijne middag voor spelers en supporters van het tweede. De wedstrijd kende aanvankelijk een gelijkopgaand verloop, maar leek in ons voordeel uit te pakken naarmate de middag vorderde. Alleen ging alles op het laatst weer gruwelijk verkeerd.

Aan het eerste bord was het snel klaar. Jos van der Kaap was met wit duidelijk uit op remise, en slaagde uiteindelijk in zijn opzet, toen Adriaan Dreelinck krap in zijn tijd kwam te zitten en niet al te veel risico’s meer durfde te nemen. Zijn buurman aan bord 2 was deze keer Servaas D’Hooge en voor hem niets dan lof. Hij hield in een evenwichtige Franse partij René Tiggelman op remise. Aan bord 3 slaagde Tyani er niet in Robin Bosters van zich af te houden. Het leek mij dat ze in het middenspel met zwart een uitstekende stelling had opgebouwd, maar toen ik even later langs de borden liep, was ze ineens in een kansloos eindspel met een kwaliteit minder beland. Ik heb niet meer de gelegenheid gehad om te vragen wat er verkeerd was gegaan.

Arne Nemegeer speelde een uitstekende partij met wit. Een klein voordeel groeide naar aanzienlijk en werd uiteindelijk overweldigend. Dat was onze eerste, en naar later bleek enige winstpartij. Dat Nils aan bord 5 plots bleek te hebben verloren, was redelijk onverklaarbaar voor mij. Hij stond namelijk glad gewonnen. Datzelfde gold voor mijzelf. In een spannende partij tegen Jeroen Hekhuis slaagde ik erin om een gewonnen toreneindspel te bereiken met twee verbonden vrijpionnen. Die hoefden alleen nog even naar de overkant te worden geloodst. Ik had ruim de tijd en het was niet echt ingewikkeld meer. Waarom ik vervolgens ineens eeuwig schaak toeliet, begreep niemand, ook mijn tegenstander niet.

André Galle fronste reeds bij het begin van de partij het voorhoofd, alsof hij iets voorvoeld heeft. Schuin achter hem de bovenste helft van het eerste team, met aan het eerste bord het 12-jarige supertalent Elias Ruzhansky.

De laatste twee borden maakten er eveneens een potje van. André kwam mij op een gegeven moment vertellen dat hij remise moest gaan nemen. Alleen deed hij dat niet. Roeland Alders was de koning te rijk. Er gebeurden vreemde dingen op die middag in De Speye. Aan het laatste bord was het niet anders. Harry verliest nooit met wit, behalve in de vorige ronde. De kans dat zoiets opnieuw zou gebeuren, was verwaarloosbaar, dacht iedereen. Zeker aan het achtste bord. Welnu, hij was bezig met een prima strategische partij, waar winst waarschijnlijk en remise mogelijk was. Om onnaspeurbare redenen besloot Harry om Henrik Westerweele een heel groot plezier te doen door af te wikkelen naar een compleet verloren toreneindspel.

Dat was het dus.