HWP II onnodig ten onder tegen HMC II

Onze eerste thuiswedstrijd is slecht afgelopen. Halverwege was ik ervan overtuigd dat we zouden gaan winnen, maar de jaren ervaring die de Bosschenaren achter de borden brachten, gaven uiteindelijk de doorslag.

Het was geen goede dag voor onze jonkies. Elias gooide alles op de aanval tegen de gelouterde Bossche teamleider, en daar is niets mis mee, maar je kunt ook te veel offeren. Dat was hier het geval. Gebrek aan tijd en materiaal leidden uiteindelijk tot een nul voor Elias en voor ons. Maar ik zag veel potentie.

Ook Nils en Arne moesten een nederlaag incasseren. Nils kreeg weinig tot niets uit de opening in een doorgeschoven Caro-Kann en besloot vervolgens tot een dubbel pionoffer, waarvoor eigenlijk geen compensatie kon worden gegenereerd. Arne leek uitstekend te staan, maar ineens was het afgelopen. Ik heb niet gezien wat er precies mis ging.

In de tussentijd had William met zwart een vol punt gescoord tegen oude vos Tom Verhoeven, die de aanvalsdrift van de jonge Boudry niet kon intomen.

Ik zat naast Marc Lacrosse en constateerde halverwege dat hij zou gaan winnen. Een kleine kwaliteit meer en uitstekende aanvalskansen. Er moet behoorlijk misfortuin aan te pas zijn gekomen om die stelling te verliezen. Dat was een zware domper.

De mooiste partij van de middag werd gespeeld door André Galle, die Piet van Eijndhoven op onnavolgbare wijze mat zette. Een prachtig offerfestijn was het. Ik zag Elias bewonderend toekijken.

Zo stond het 2-4 met nog twee partijen aan de gang. Zelf had ik een gedrocht van een eindspel op het bord gebracht, maar mijn tegenstander probeerde mij qua slecht spel naar de kroon te steken en dat lukte uiteindelijk na ruim 5 uur spelen. Zo werd het dus 3-4 en was het aan Harry om het onmogelijke te doen door een potremise toreneindspel te winnen. Dat lukte dus niet.