Moeiteloos en hopeloos

HWP A kende een bliksemstart dit seizoen. Naast de eerder beschreven overwinningen tegen Souburg B en Landau A, wisten we Terneuzen A in de uitgestelde wedstrijd uit ronde 1 met 4-0 op te peuzelen. Hoewel het op papier een thuiswedstrijd betrof, speelde deze strijd zich af op de clubavond van Terneuzen. Het voornaamste wapenfeit in deze wedstrijd kwam van Manuel, die zichzelf en zijn tijdverbruik in de hand hield en een keurige overwinning boekte op de lepe Willem Frouws. Voor het overige deed het ratingoverwicht zijn werk.

Hoe anders verging het ons in de wedstrijd tegen het veel sterkere Goes A. “Bij HWP weet je nooit wie er achter de borden zullen verschijnen”, en dat geldt zelfs de teamleider. Het grootste deel van de min of meer vaste kern was niet beschikbaar voor deze uitwedstrijd in de vrieskist en te elfder ure bleek ook Johan zelf niet fit om mee te doen. Gelukkig wist Manuel zich in een bocht te wringen, en dat bood toch hoop gezien zijn overwinning tegen Terneuzen. Helaas, hij kwam met de zwarte stukken weliswaar goed uit de opening (de loper keurig naar f5 toen wit in een damepionspel geen c4 deed) maar begon daarna weer rustig na te denken en dat is niet raadzaam bij een tempo van 1 uur KO. Het blijft dus wachten tot er zich een tijdig gevoel voor urgentie in het brein van onze steun en toeverlaat nestelt.

Het goede nieuws van de dag was wel dat we Renzo en Xavier voor een eerste keer dit seizoen mochten verwelkomen. Renzo zal zich zijn terugkeer anders voorgesteld hebben, want hij leed een nare nederlaag tegen Goesenaar Grochal, verreweg de sterkste speler van de avond. Onze young financial zette de partij ambitieus op in een soort Londen-aanval met Lg5 en ik keek uit naar een onderhoudend gevecht. Toen ik een volgende keer ging kijken was er echter een ramp gebeurd, want Renzo’s pionnen op de damevleugel waren versplinterd, zijn witte loper was begraven op a2 door de phalanx a6-b5-c4-d5 en van aanvallen zou nooit meer iets terecht komen, zoveel was duidelijk. De bisschop kon alleen bevrijd worden door een verloren eindspel in te gaan en zo geschiedde. (Het gaat Renzo overigens goed.) Heel anders moet de partij van Xavier geëindigd zijn, maar dat heb ik niet gezien. Ik heb Xavier er graag bij: een aimabele vent, veel inzet voor de club en hij speelt een heerlijk ondernemend schaak. Dit resulteert nog niet altijd in het gewenste resultaat, maar dat komt vast goed. Deze keer ontstonden er voor mij onbegrijpelijke toestanden in een krankzinnig soort Siciliaan, waarin aanvankelijk heel weinig pionzetten werden gedaan maar er wel een witte verkenner op e6 belandde. Daaromheen dansten twee witte paarden. Het leek me dat Xavier lang niet slecht stond, maar zijn tegenstander Louis Nieuwenhuijse vond desgevraagd dat hijzelf dat ook niet had gestaan. “Kon alle kanten op vallen” was zijn commentaar.

Zelf mocht ik voor de tweede keer in een half jaar tijd aantreden tegen jongeman Renzo Landman, een rijzende ster in het Goese. Hij maakte op mij in het HZ-toernooi al een goede indruk en had Tiggelman op remise gehouden in de wedstrijd tegen Souburg A, dus ik was gewaarschuwd. Toch kreeg ik ook nu weer de overhand in de afruilvariant van het damegambiet, zeker toen hij mij toestond om de materiaalverhouding te wijzigen, waarbij ik de kleine kwaliteit vergaarde in ruil voor twee pionnen. Vanwege een dreigende aanval gaf de jongeling heel slim een pion terug om de dames te kunnen ruilen en daarna stond ik – hoewel heel goed – niet gewonnen, in tegenstelling tot wat ik dacht. Daarna heb ik het nog lang geprobeerd, maar mijn tegenstander bleef prima verdedigen (op één enkele, door mij niet opgemerkte, bok in de slotfase na) en wist ook alle paardvorken te ontwijken. Al met al was ik niet geheel ontevreden over mijn prestatie, want ik had mijn tijd goed gemanaged en het was een behoorlijke partij (vond ook Fritz). En een tactic missen bij dit tempo, kan gebeuren. Maar toch.

Een hopeloze wedstrijd dus en exit (het toch al niet waarschijnlijke) kampioenschap, dacht ik. Maar Souburg A heeft verloren van regerend kampioen Denk en Zet, waardoor die twee ploegen, Goes A en wijzelf allemaal twee verliespunten hebben. Dat kan dus nog heel interessant worden. Eerst maar eens zien wie we op 17 januari tegen Denk en Zet kunnen optrommelen.