HWP 2 slaagt er in een punt te grijpen met een poot minder…

We schrijven zaterdag 7 december. Sinterklaas had blijkbaar te kampen met een zware kater van nachtelijke omzwervingen deze week. Iedereen tevreden met zijn geschenken, alleen het tweede stond een minder aangename verrassing te wachten. Een speler te kort. En dat op het moment én tegen een ploeg waartegen kon worden gescoord in de lastige strijd tegen degradatie.
Kees, als ware uit de as herrezen, wist een eerdere afzegging simpelweg om te zetten in een puike winstpartij. Harry kreeg snel openingsspel over zich heen, weerde zich kranig in een koningsaanval en ruilde een stuk meer in voor een winstpunt, mooi! Maarten leek lastig te staan in het middenspel en dat veranderde in een nog onduidelijker eindspel, dat hij keurig remise maakte. David kon een plusje verzekeren tot opeens het licht uit ging. Wouter had chaos op het bord, en een foutje besliste ook daar de partij. Met een punt minder op de scorebordjes leek de wedstrijd beslecht… Ikzelf bleef gedrukt staan gedurende een groot deel van de partij, kreeg een kleine hoop op beter spel, maar kon na een laatste winstpoging het eindspel keepen.
En dan als laatste Nele, ooh Nele! Wat een vechtlust! Uit een goede stelling leek het nog even mis te gaan (wat betreft de winst althans), maar in het verre eindspel werd alle moeite uiteindelijk beloond met een welverdiende winst!!
Na een tijdelijke verwarring over de finale eindstand, bleek toch een punt in wacht te zijn gesleept, wat een mooie opsteker is.
Wij bereiden alvast een uiterst vriendelijke brief naar de Lieve Goede Sint voor, en plannen deze – in veelvoud – tijdig te versturen, om zo toekomstige tekorten te vermijden.