De wedstrijd tegen HMC Calder uit Den Bosch was voor het tweede een uitgelezen gelegenheid om de potentiële gruwelen van de degradatiezone achter zich te laten en de veiligheid van de middenmoot te bereiken. We hoefden alleen maar te winnen. De match leek aanvankelijk gunstig voor ons te verlopen. Harry Provoost kwam al snel gewonnen te staan en de overige borden toonden prima stellingen voor de onzen. Dat was ook de reden dat Maarten Rademakers een vroeg remiseaanbod van René Olthof accepteerde.

Fabian Hulpia en Wouter Ghyselen in actie tegen HMC II. Foto: René Olthof

Niet lang daarna ging het helemaal mis. De teamleider verwisselde twee zetten en kwam miserabel te staan in plaats van riant. Zijn blij verraste tegenstander incasseerde daarop kalm het punt. Ook Wouter Ghyselen vergiste zich en liet zomaar twee vijandelijke pionnen op de damevleugel doorlopen. Nog een nul. En Renzo Ducarmon meende minstens remise in handen te hebben in een eindspel met ongelijke lopers, maar na een aantal onnauwkeurigheden moest ook hij in het zand bijten. Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg was, liet Fabian Hulpia zijn knap opgebouwde winststelling tegen Brent Brug in remise verzanden en slaagde Adrian Roos aan bord 1 er evenmin in een gunstig eindspel te winnen. De remise van Frederic Verduyn was het gevolg van taai verdedigen door zijn opponent. Harry won uiteindelijk als enige.
Dan moeten we het in de volgende ronde tegen de koploper maar doen. Dat zou niet de eerste keer zijn.

HWP 2   HMC Calder 2   3-5
1 Adrian Roos Lars Vereggen ½-½
2 Wouter Ghyselen Mischa Senders 0-1
3 Fabian Hulpia Brent Burg ½-½
4 Renzo Ducarmon Frank van der Put 0-1
5 Kees Nieuwelink Thomas Mollema 0-1
6 Maarten Rademakers René Olthof ½-½
7 Frederic Verduyn Eric de Moor ½-½
8 Harry Provoost Justin Senders 1-0