Verzwakt HWP 1 leidt logische nederlaag tegen Pathena Rotterdam.

Reeds op voorhand wisten we dat er in Rotterdam een loodzware opdracht op ons zou wachten. Door afzeggingen moest er zwaar in de buidel van het tweede team worden getast en ondanks de extra krachten die HWP 2 voorzag, begonnen we de wedstrijd met 2 forfaits.

Pathena trad bovendien sterk aan met o.a. 3 grootmeesters. Desondanks werd er op elk bord gestreden en pas tegen de eerste tijdscontrole vielen er resultaten te noteren.

Arno werd verrast door een zeldzame variant in de Paulsen variant van het siciliaans. Zijn stukken kwamen in het middenspel wat onhandig te staan en zijn hoger gerankte tegenstande werkte keurig af.
Tom zijn tegenstander gaf in een Engelse stelling optimistisch het loperpaar op in ruil voor structurele verzwakkingen. Wit leek echter enkele tempo’s te kort te komen en Tom kon de dynamiek van zijn loperpaar versilveren.
Koen drukte heel de partij maar moest tevreden nemen met remise. Het leek me niet dat er op een bepaald moment meer had ingezeten.
Zelf bleef ik in het zelfde bedje ziek. Een mooi voordeel rond zet 20, vervolgens een paar slechte beslissingen nemen en de beloftevolle stelling nog verliezen.
De drie grootmeesters van Pathena tekenden alle drie voor een punt. Helmut kwam minder uit de opening, verdedigde zich taai maar moest zich na het missen van een duidelijke remisevariant, gewonnen geven. Ook Adrian stond snel niet super. Hij kon afwikkelen naar een verdedigbaar maar tricky toreneindspel en moest uiteindelijk ook buigen onder het elogewicht. Glen had minder kansen. Zijn tegenstander speelde het gecompliceerd dame-indisch uitstekend en zonder echt duidelijke fouten te maken, belandde Glen in een verloren eindspel.
Nele zorgde voor een laatste lichtpuntje met een vechtremise in een interessante modernpartij.

Zo eindigde het op een (te) zware 8-2 en maken we ons op om in schoonheid (tijdelijk) afscheid te nemen van de meesterklasse.