Seizoen 2018-2019

Op zaterdag 15 december 2018 speelde HWP 4 thuis tegen DSC Dongen 1. De avond ervoor liet Dongen weten dat er helaas iemand ziek was en ze zodoende slechts 7 schakers op de been konden brengen. Jeugspeler Révin Anema maakte zijn debuut in HWP 4 en behaalde een punt, doordat hij geen tegenstander had. Verder werden er drie remises gescoord door Vincent Schepens, Adrie den Hamer en ondergetekende. We doen veel ervaring op in deze klasse. Hopelijk kunnen we een keer winnen.
De volgende ronde is op zaterdag 9 februari 2019! Vanwege het Tata Steel-toernooi even een korte winterstop voor de competitie.

Het tweede staat weer aan de leiding, met dank aan onze broederploeg, die koploper Sliedrecht versloeg. Zelf maakten we redelijk korte metten met D4 uit Oosterhout, waar Jim van de Vreede in het verleden clubkampioen placht te worden. Jim deed nu bij ons mee, en ontmoette aan bord 8 één van de op papier sterkste Oosterhouters. Met wit probeerde Jim het met kleine middelen, die na 5 uur spelen in een groot resultaat uitmondden. Chapeau! Marnix van der Zalm liet aan bord 5 zien dat hij helemaal terug is. Ragfijn positiespel leidde tot groot overwicht tegen Maykel Smits, en een mataanval zette de kroon op het werk. Ver daarvoor hadden we al drie punten binnengehaald. Herman maakte met wit gehakt van een geagiteerde opponent, en Gunter en ikzelf vonden aan de hoogste borden lagere ratings aan de andere kant van het bord. Eenrichtingsverkeer resulteerde in volle punten.
Niemand speelde remise, al zag het er heel lang naar uit dat er aan het bord van debutant Arno van den Bosch zo’n uitslag uit de bus zou komen. Helaas voor ons bleek Pierre Jaspers net iets te handig in het eindspel. Nele heeft een dipje – zelfs in haar favoriete Siciliaan wist ze niets te bereiken en moest ze uiteindelijk zelfs de vlag strijken. En Frans Snijders, tenslotte, speelde een interessante Open Spanjaard, waarbij het kwartje na een woeste eindfase naar de kant van zijn tegenstander viel.

We speelden tegen de koploper na 4 ronden, maar de taak: winnen leek niet onmogelijk. Dat blijkt ook uit de gemiddelde rating van beide teams: 1976 voor HWP tegen 1966 voor Sliedrecht. Maar de start van de wedstrijd liep niet naar wens. Eerst verloor Rudi Pauwels, daarna Samuel Verbruggen die door een onderste rij tactisch grapje minimaal een stuk kwijtraakte. Andre bracht een halfje binnen waarna Marc Lacrosse wat terugdeed namens HWP. Zo stond het 1.5 – 2.5
Etienne van Leeuwen bleek tegen de topscorer van Sliedrecht te spelen. Ik weet niet waar het misging maar het begon er slecht uit te zien. "Maar ik sta gewonnen hoor" vertelde Erik van de Wynkele en inderdaad, dat punt kwam binnen. Rudy van de Wynkele speelde tegen de auteur van het openingenboek "De Leeuw". Rudy speelde echter met zwart, maar omdat er ook een versie "De Witte Leeuw" bestaat zou het op bord gekomen kunnen zijn. Helaas had ik het zo druk met mijn eigen partij dat ik het verloop bij Rudy niet ken, wel de uitslag, een punt voor HWP. Ik had in de opening ongeveer gelijk spel, moest daarna uitkijken voor een aanval maar dat lukte ten koste van wat minuten achterstand op de klok. Maar het eindspel lonkte, zwart had een geisoleerde pion op d5 en ik een reus van een blokkade paard op d4 tegen een armetierige loper. De zwarte pionnen vielen als rijpe appelen, dit tot enthousiasme van de toekijkende Nieuwelink en Van der Zalm. Immers, na de winst staat HWP 2 weer aan kop in 3F. En zelf hebben we met HWP 3 opnieuw een stap gezet weg van de degradatie streep.