We speelden tegen de koploper na 4 ronden, maar de taak: winnen leek niet onmogelijk. Dat blijkt ook uit de gemiddelde rating van beide teams: 1976 voor HWP tegen 1966 voor Sliedrecht. Maar de start van de wedstrijd liep niet naar wens. Eerst verloor Rudi Pauwels, daarna Samuel Verbruggen die door een onderste rij tactisch grapje minimaal een stuk kwijtraakte. Andre bracht een halfje binnen waarna Marc Lacrosse wat terugdeed namens HWP. Zo stond het 1.5 – 2.5
Etienne van Leeuwen bleek tegen de topscorer van Sliedrecht te spelen. Ik weet niet waar het misging maar het begon er slecht uit te zien. "Maar ik sta gewonnen hoor" vertelde Erik van de Wynkele en inderdaad, dat punt kwam binnen. Rudy van de Wynkele speelde tegen de auteur van het openingenboek "De Leeuw". Rudy speelde echter met zwart, maar omdat er ook een versie "De Witte Leeuw" bestaat zou het op bord gekomen kunnen zijn. Helaas had ik het zo druk met mijn eigen partij dat ik het verloop bij Rudy niet ken, wel de uitslag, een punt voor HWP. Ik had in de opening ongeveer gelijk spel, moest daarna uitkijken voor een aanval maar dat lukte ten koste van wat minuten achterstand op de klok. Maar het eindspel lonkte, zwart had een geisoleerde pion op d5 en ik een reus van een blokkade paard op d4 tegen een armetierige loper. De zwarte pionnen vielen als rijpe appelen, dit tot enthousiasme van de toekijkende Nieuwelink en Van der Zalm. Immers, na de winst staat HWP 2 weer aan kop in 3F. En zelf hebben we met HWP 3 opnieuw een stap gezet weg van de degradatie streep.

HWP 3   Sliedrecht   4.5 – 3.5
1 Samuel Verbruggen 2014 Niels Mijnster 2068 0-1
2 Gert van Rij 1920 William Gijsen 2043 1-0
3 Marc Lacrosse 2195 Jorik Klein 1867 1-0
4 Erik van de Wynkele 2034 Wout Boer 1965 1-0
5 Etienne van Leeuwen 2031 Floris Verweij 1903 0-1
6 Andre Galle 1936 Teunis den Rooijen 1973 ½-½
7 Rudy van de Wynkele 1909 Jerry van Rekom 1980 1-0
8 Rudi Pauwels 1766 Wim Pool 1027 0-1