Seizoen 2012-2013

Op 24 november 2012 was Souburg 2 de tegenstander van HWP 4 in de Zeeuwse hoofdklasse. Bij een overwinning zou HWP 4 in de race blijven voor het kampioenschap.
Als invallers had HWP 4 Nele en Herman meegenomen, zodat de overige spelers vanaf de aftrap in een goede afloop geloofden. De start was gelukkig veelbelovend.
We begonnen met de remise van Henk de Ridder tegen de andere teamleider. Vlak daarna kwam de eerste overwinning op het scorebord en wel van Jelle Vanhijfte.
Jelle had zijn tegenstander ingemetseld en boekte met een mooie pionzet zijn eerste overwinning. Vervolgens liep de atelling van Rudi Pauwels remise.
Van Nele hadden we hoge verwachtingen. We hadden haar direct in de watten gelegd. Ze mocht bord en kleur uitkiezen, inspraak in het vervoer en noem maar op. Ze loste de hoge verwachtingen in, door Paul van Rooijen bij de keel te grijpen en langzaam maar zeker te wurgen. Adrie den Hamer temperde de uitgelaten stemming enigszins door met wit slecht uit de opening te komen en de hulp van de Augustijnen te laat in te roepen. Tussenstand 3-2 voor HWP. Intussen was de onoverzichtelijke stelling van Herman van de Wynkele overzichtelijk geworden, waarna Herman met een schaakje op de onderste rij het vonnis kon voltrekken. Tot onze verbazing zag Herman dat niet, echter in een later stadium kwam hij ijzersterk terug en won alsnog. Bart had intussen van de teamleider te horen gekregen dat hij met de handrem op moest spelen in afwachting van de uitslag bij buurman Niek Wegman. Niek zou vandaag graag zijn eerste zege hebben geboekt, doch besloot bij de stand 4-2 wijselijk eeuwig schaak te geven. Bij Bart kon de handrem er af, doch in de knock-out fase vond hij het overwicht te klein en nam genoegen met remise. Je zou zeggen, dat we op koers liggen, maar dat is misschien nogal voorbarig.

Na de vorige ronde in barre omstandigheden gespeeld te hebben, konden we voor deze ronde terecht in het mooie gebouw van de KGSRL in Gent. De tegenstanders van het tweede en derde waren er blijkbaar minder blij mee, maar dat verbaast me nogal. Een klassiek gebouw in het centrum van Gent, een sfeervolle bar, vriendelijke mensen: een prachtige entourage. Natuurlijk kraakt er wel eens een deur, en zeer ruim was het inderdaad niet, maar laten we niet te kinderachtig zijn. Anders spelen we straks enkel nog in sporthallen.

Michel de Wit had een tactische opstelling uit zijn hoge hoed getoverd. Charlois zette in op de witborden. Een mooi concept, maar wij sloegen direct toe op onze witborden. Wouter had zijn scherpste mes bovengehaald om mee door de boter te gaan. Hans had een talentvolle tegenstander, maar talenten moeten natuurlijk geen Boedapester gambiet spelen. Ik heb al heel wat openingen gespeeld, en veel slechte ook, maar het Boedapester gambiet ging me toch nog te ver. Hans pakte het beheerst aan en won soepel.

Toen begon Michels plan te werken. Dgebuadze pakte Thibaut V. stevig aan en in. Die Philidor-verdediging is een mooi systeem voor zwart, maar als wit op e5 pakt en de dames ruilt, is het voor zwart geen pretje. Ook daar kan ik over meepraten. Enfin, Dgebuadze won overtuigend. Johan speelt goed dit jaar, ook gisteren. Tegen de jeugdkampioen, Julian van Overdam, leek hij fier overeind te blijven, maar misschien leek dit maar zo. Een tijdje later moest onze man nog heel veel zetten in heel weinig tijd doen en dat loopt meestal slecht af. 2-2, maar de vooruitzichten waren zonnig.

Michel had dan wel een ingenieuze opstelling, zijn partij was minder ingenieus. Eigenlijk had Simon vanuit de opening al een mooie stelling die steeds maar beter werd. Mooie winst. Ikzelf won voor de eerste keer dit seizoen, in een goede partij nog wel. Roger Meng kwam ik een moeilijk variantje terecht dat ik een jaar of tien geleden tegen Ikonnikov al eens had gehad. Mijn paarden sprongen naar mooie velden en ik maakte het – eerlijk is eerlijk – mooi af: 4-2. Dat was een tussenstand die wel wat beloofde. Zeker omdat de resterende partijen minstens twee punten leken op te leveren.

Paul won ook, maar het was ‘not so clear’. Ok, maar een punt is een punt. En Gunter, terug uit Peru, haalde het beslissende halfje binnen. Het was een gekke partij. Gunter leek me slecht te staan, maar even later had Dardha geen dame meer. Hij had wel wat andere stukken in de plaats, maar Gunter haalde soepel het halfje op het droge. Zo, 5,5-2,5. De buit is binnen. Thibaut M. wist Valery Maes, taai als altijd, uiteindelijk in het eindspel te verschalken. Helmut leek lange tijd uitzicht te hebben op een halfje, maar in tijdnood ging het mis.

6,5-3,5, we doen nog mee.

Als teamleider heb je bepaalde verantwoordelijkheden. Indien blijkt dat je team altijd wint als jij verliest, omdat je ploeggenoten kennelijk inspiratie putten uit jouw nederlagen, dan moet je daarnaar handelen. Wanneer dit betekent dat je in een volkomen gewonnen stelling een verkeerde damezet kunt doen, waardoor je alleen maar meer eeuwig schaak kunt geven, dan moet je dat doen, want het houdt de optie tot verliezen open. En je moet dan ook durven deze optie daadwerkelijk te lichten, en dus geen eeuwig schaak geven, zodra je ziet dat je teamgenoten een opkikker nodig hebben. Ik ben teamleider, ik ben bereid mijn verantwoordelijkheid te nemen en dienovereenkomstig te handelen. Het stond 1-1, na remises van Wouter Ghyselen en Harry Provoost, toen ik ingreep. En zie, na mijn nederlaag vielen de punten als rijpe appelen in onze schoot. De enige die verzaakte was de overmoedig geworden Frederic Verduyn, die een remiseaanbod van Andy Baert afsloeg en vervolgens een kleinigheid (mat) overzag. De overigen laafden zich aan mijn daad en lieten allen een vol punt noteren.
Renzo Ducarmon stond met zwart na de opening wat minder, maar toen Ludo Tolhuizen niet de beste voortzetting vond, sloeg Renzo genadeloos toe. David Roos speelde gewoon een uitstekende partij, en hetzelfde kan worden gezegd van Fabian Hulpia. Beiden wonnen overtuigend. Adrian, tenslotte, profiteerde optimaal van het feit dat zijn tegenstander bij de stand 4-3 in ons voordeel moest proberen te winnen. Dat stelling was daar niet naar, en dat maakte Adrian op niet mis te verstane wijze duidelijk.