HWP 3

Het viel niet mee om een team bij elkaar te krijgen deze keer, diverse vaste spelers waren verhinderd. Even leek het erop dat we toch nog kompleet waren, maar een ziekte in HWP 4 verhinderde het geplande doorschuiven van een speler. Met 7 man dus naar Sliedrecht. Ook logistiek was het puzzelen, maar Remi Partoens was bereid om vanuit Leuven naar Gent te gaan en daar in te stappen bij Eric.
De wedstrijd begon met 2 remises. Rudi Pauwels en daarna Remi Partoens ("er zat helemaal niks in" zei hij over zijn partij). Ik speelde zelf een scherpe variant maar mijn tegenstander vond achter het bord de goede zetten. Een positionele blunder deed de stelling in verlies veranderen. Ook Vincent Schepens verloor, na afloop vertelde hij dat hij al gauw op – 2 had gestaan. Zo stonden we 4 – 1 achter. Er leken nog kleine kansen; Rudy van de Wynkele had een toreneindspel met 4 tegen 2 pionnen en schoof dat naar winst. Maar Valeer de Buck kwam steeds passiever te staan terwijl zijn tegenstander pionnetjes at. Een tactische blunder maakte een eind aan de partij. Tenslotte Eric, die het lang probeerde. Maar zijn tegenstander had een sterk paard tegen een slechte loper, en ondanks de pion meer moest hier de vrede getekend worden. Per bord zo’n 50 Elo minder (gemiddeld) en dan maar 7 man, winnen was dus teveel gevraagd vandaag.

Met de nodige afzeggingen en vervoersproblemen werd eindelijk aan de wedstrijd begonnen.

Philip startte goed tegen Dijksman: een plusremise. Sam had een actieve stelling tegen Vanderlinden, maar het was een dynamisch evenwicht. André won gemakkelijk van Slagboom. Eric wist in zijn gekende stijl Antonissen te beduvelen.

Toen was echter de jus er uit. De Baronie speelde voor wat ze waard waren en maakte het op alle borden moeilijk…

Chris wist een moeilijk eindspel nog remise te maken tegen Vanderlinden.
Rudi overtrok zijn aanval tegen De Jong en kwam teveel pionnen achter.
Valere kwam in een verloren toreneindspel terecht tegen Willenboordse.
Marc raakte een pion kwijt in tijdnood en heel wat later nog een tegen Ooms.

Jammer, want op papier was HWP3 gemiddeld 1963 waard tegen een 1870 van De Baronie.

Met dank aan ieder voor de inzet!

In de laatste wedstrijd van het vorig seizoen hadden we nog met 6 – 2 verloren in Rotterdam tegen Charlois Europoort 3. Maar, we speelden toen met veel invallers en waren al veilig. Deze keer moest het anders. In een andere locatie, een sportclub kantine, die echter iets te klein was voor het aantal spelers (Ook HWP 1 speelde hier, zie het verslag van Hans). Als je de pech had bij het raam te zitten was je zo goed opgeborgen dat dat de bar onbereikbaar was.
Chris Ghysels was als eerste klaar: remise. Daarna volgde een winst van Samuel Verbruggen, remise van Andre Galle tegen zijn naamgenoot en een verlies van Rudi Pauwels, die in een dame eindspel met een pion minder terecht gekomen was en dat niet kon houden. 2 – 2 dus. Marc Lacrosse won van Lucia Pascual Palomo, een Spaanse van ongeveer 30 jaar met een Rating van 0. Maar ze bleek dus een "WFM" te zijn met een FIDE rating van ongeveer 2150! We hoorden na afloop dat ze Marc al eens in Spanje gezien had. Blijkbaar had hij toen al een onuitwisbare indruk gemaakt.
Rudy van de Wynkele verloor, het verkeerde plan gekozen. En ik kon ons zelf op voorsprong brengen tegen een te agressief op winst spelende tegenstander. De dreiging van een "draaimolen-combinatie" leverde een stuk tegen 2 pionnen op, waarna het eindspel gewonnen was. Tenslotte had Remi Partoens een zeer goed toren eindspel bereikt, dat hij echte naar toren + h-pion tegen toren liet lopen, en toen was de winst verkeken. Maar niet voor HWP, dit was net het halfje dat we nog nodig hadden. Op Rating is HWP 3 het zesde team in deze klasse, de punten zullen weer duur zijn dit seizoen en dan is een goede start altijd meegenomen.

Het was moeilijk om een team op de been te brengen deze keer, maar met hulp van invallers lukte het uiteindelijk toch nog. Hoewel verzwakt hadden we ongeveer evenveel Rating als Charlois. Maar toch zijn we geen moment in de wedstrijd geweest. Als eerste verloor Emile Cardon. Manuel Colsen kon al vroeg in de partij een stuk winnen maar zag dat niet. Daarna verloor ook hij. Ik had zelf een ongeveer gelijke stand, maar wat te optimistische winstpogingen resulteerden in een lastige positie met veel tactische mogelijkheden. In tijdnood een fout in houdbare stelling, en daarna viel de vlag. Dat was dus 3 – 0 voor Charlois. Pas toen volgde de eerste remise van Andre Galle, even later kwam ook Chris Ghysels tot deze uitslag.1 – 4 achter. Samuel Verbruggen had een toreneindspel met allebei 4 pionnen, dat liep naar remise. Vincent Schepens had een toren + 2 pionnen tegen 2 lopers + 1 pion. Nadat beide partijen het nog probeerden volgde het logische vreedzame slot. Nu was alleen Rudy van de Wynkele nog bezig. Hij had een kwaliteit minder tegen een pion, maar erger was dat zijn koningstelling zwak was. Toen wit zijn torens kon laten binnendringen was het pleit beslecht. Commentaar van Rudy na afloop: "Ik zal voortaan toch wat conservatiever gaan spelen."
Zo werd het dus 6 – 2, maar het had geen gevolgen meer, we waren toch al veilig.