HWP 3 degradeert niet ondanks een klein verlies

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:HWP 3

Omdat in hogere teams invallers nodig waren moesten er 4 spelers uit HWP 3 doorschuiven naar HWP 2. Het gevolg was een van de laagste gemiddelde ratings van HWP 3, nl 1763. Slechts een wedstrijd was slechter, de horror ronde 5 tegen De Giessen en Linge. We hadden toen 1774 met maar 6 spelers.

Nu moesten we tegen het onderaan staande Bergen op Zoom. Maar zelfs als we met 8-0 zouden verliezen konden ze ons niet passeren, omdat we ook dan nog meer bordpunten zouden hebben. Gelukkig zou het zover niet komen. Nadat Wonder Dutré al snel gewonnen had (ik weet helaas niet hoe) verloor Gilbert Ongena en vervolgens ook ikzelf. De opening ging ongeveer gelijk op, maar mijn tegenstander kwam langzaam beter te staan. Ik gebruikte veel tijd en een koningsaanval bleek teveel. Zo stonden we op 1-2 achter. Manuel Colsen was in een Dame eindspel terecht gekomen en wist de remise veilig te stellen. Toen verloor ons eerste bord, Eric van de Wynkele had een dame tegen twee torens van zijn tegenstander. Helaas had die ook een betere stelling en Eric ging door zijn vlag. 1½-3½ achter dus. Martin Stam had na passief spel van zijn tegenstander een pion voordeel in een gunstig eindspel bereikt en bracht weer een punt binnen. Servaas D’Hooge speelde tegen tegen een oude grootheid uit het Belgische schaak, Marcel van Herck. Die had een voordeel bereikt van twee stukken tegen een toren. Toen hij erin slaagde om alle pionnen van Servaas op te eten en er zelf nog drie over te houden wisten we dat het niet lang meer kon duren. Zo stonden we 2½-4½ achter, en toch redelijk op schema om bordpunten te scoren. Jim van de Vreede was nog bezig in een eindspel met een pluspion en een sterk paard tegen een slechte loper. En hoewel zijn tegenstander de lepe Peleman was (een typering van Frans Snijders) wist Jim met geduld en een onberispelijke techniek steeds meer vooruitgang te boeken, zodat Peleman tenslotte maar opgaf.

Inmiddels was Manuel al druk bezig met zijn GSM en wisten we dat we veilig waren. We hadden dat ook wel verwacht, maar de eindstand laat zien hoe dicht het nog bij elkaar zat:

6 HWP 36 matchpunten34 bordpunten
7 De Baronie 1633 ½
8 De Giessen en Linge630
9 Krimpen a/d IJssel 3628
10 Bergen op Zoom626

De Giessen en Linge hoorde nog bij de slechtste 4 van de 8 3e klasse teams en degradeert dus ook, in klasse 3B ontsprong Max Euwe 3 met 6–33 nog net de dans als nummer 8.

 Bergen op Zoom1954HWP 317634½-3½
1Freek Schouten2097Eric van de Wynkele20301-0
2Tony Peleman2007Jim van de Vreede19340-1
3Arjon Severijnen2096Gert van Rij18371-0
4Eric Aerts1935Wonder Dutré18170-1
5Marcel van Herck2021Servaas D’Hooge16281-0
6Lars van Dort1856Martin Stam17530-1
7René Punt1747Gilbert Ongena15611-0
8Oliver de Hert1869Manuel Colsen1547½-½

Lees verderHWP 3 degradeert niet ondanks een klein verlies

HWP 3 doet goede zaken.

Zaterdag 1 april 2023 boekte HWP 3 een noodzakelijke maar zeer nuttige overwinning. Ik deed zelf ook weer eens mee en vierde dat met het eerste punt van de middag. Mijn tegenstander, een invaller uit Krimpen 4, speelde een zeldzame maar ongevaarlijk variant. Het draaide uit op een pionnenstorm tegen mijn koning nadat ik kort gerokeerd had en hij lang. Vaak gaat het er dan om wie het eerste is, dat leek wit te worden maar hier kon ik zijn pogingen effectief blokkeren. Na een dameruil bleef hij met een materiaal achterstand zitten, waarna hij (vroeg maar wel terecht) op gaf.

Hierna volgde een remise van Lander van Coppenolle en een winst van vader Kurt. Stand 2.5 – 0.5 voor en ook de andere partijen waren veelbelovend.

Eric van de Wynkele verloor maar broer Rudy won zodat de familie op 50% kwam en HWP op 3.5 – 1.5.

Het beslissende punt werd binnengehaald door Jim van de Vreede, die zijn materiaal overwicht te gelde maakte. Hierna gaf Servaas D’Hooge zijn gewonnen kwaliteit terug, om daarna beslissend door te breken. En tenslotte won ook Marnix van der Zalm, eerder had hij al een kwaliteit gewonnen. Zo werd het een zeer ruime zege, belangrijk omdat in de derde klasse 3A t/m 3H van de acht nummers 8 de slechtste vier ook degraderen dit jaar. HWP 3 maakte nu een sprong van de 8e naar de 5e plaats. In de 9e ronde tegen het onderaan staande Bergen op Zoom zal een gelijkspel voldoende zijn om in de derde klasse te blijven. En misschien gezien ons gunstige aantal bordpunten is zelfs een kleine nederlaag genoeg.

 HWP 31908 Krimpen aan den IJssel 316946½-1½
1Marnix van der Zalm2086 Remko Moerkerken18741-0
2Kurt van Coppenolle2104 Hans Ranft18511-0
3Jim van de Vreede1924 David Berendsen18411-0
4Eric van de Wynkele2047 Arthur Rongen18000-1
5Rudy van de Wynkele1924 Maarten Geuskens11891-0
6Lander van Coppenolle1704 Kees Greevenbosch1684½-½
7Gert van Rij1849 Niels Groeneveld15821-0
8Servaas D’Hooge1628 Eduard Hoogenboom17291-0
Lees verderHWP 3 doet goede zaken.

HWP III Wint Weer

Zo’n titel suggereert dat we hier van doen hebben met een koploper, en dat is ook zo. HWP III is inmiddels het best geklasseerde team van HWP in de KNSB competitie! Waarbij aangetekend mag worden dat dat gepaard gaat met een achtste plaats op de ranglijst, die nog steeds tot degradatie zou leiden.

Ik kan me niet meer herinneren wanneer we voor het laatst van Landau hebben gewonnen (N.B. Dat blijkt vorig seizoen geweest te zijn), het leek in ieder geval een eeuwigheid. Maar deze keer slaagden we daar dus wel/weer in, in een wedstrijd die lange tijd alle kanten op kon. Ook deze keer moesten er noodgedwongen een aantal spelers aan de kant blijven (waaronder teamleider Gert); we danken hen voor de bereidwilligheid.

Ik was zelf een keer als eerste klaar, op de voet gevolgd door Wonder. Na een rustige opening besloot ik een paar knuppels tussen de hoenders te gooien. Positioneel zaten daar wat nadelen aan, maar het initiatief vergoedde veel. Om dat gaande te houden, bood ik mijn tegenstander ook nog twee pionnen aan. Het aannemen van de laatste was er één te veel. Daar waar een paardvork winnend leek voor de zwarten, verloren zij hun dame, hetgeen tot opgave noopte.

Stelling na 23 fxg4

Voor Wonder waren de druiven zuur, deze middag. Al direct na de opening was duidelijk dat hij veel sterker was dan zijn tegenstander. De voortdurende druk op de witte vesting deed mij er op vertrouwen dat de kersverse vice-kampioen van België bij de jeugd het volle pond zou binnenbrengen. Wonder wikkelde kloek af naar een eindspel van loper tegen paard met een pion meer, dat glad verloren was. Zijn witte loper kon de zwarte pionnen niet verdedigen en die gingen er dan ook één voor één af. Shit happens en schaken is een wreed spel.

Dat laatste kon ook Janco Dees beamen. Die trof een woeste Snijders tegenover zich, die de laatste dagen dat hij als niet-opa op aard’ rondwaart, luister wilde bijzetten door zich als een opstandige puber op de zwarte stelling te storten. Hij offerde eerst op klassieke wijze een paard tegen twee pionnen op b5 en daarna nog een stuk om veld g5 vrij te maken voor zijn andere ros. Janco leek niet bijster onder de indruk (ook niet nadat zijn telefoon was afgegaan en hij 10 minuten tijdstraf had gekregen), totdat hij een werkelijk schitterende blunder componeerde. Mismoedig moest hij tijdens de analyse toegeven dat de stelling een stuk complexer was geweest dan hij zelf had gedacht.

In de tussentijd had Lander stilletjes een eindspel bereikt met een pion meer, dat hij geruisloos tot winst bracht. De jongste van Coppenolle begint serieus goed te worden en zijn pa naar de loef te steken. Eric had zijn dag niet, verzuimde een zwarte pion op d4 op te lossen met c3 en werd gaandeweg van het bord gedrukt door Nick Dubbeldam. Jim stond lange tijd iets minder, maar toch leek de remisemarge tot aan de 40e zet nergens te zijn overschreden. Daarna deed d’ aloude Arjo Arendse volgens onze man alleen nog maar slechte zetten, waardoor hij tot ons aller verrassing een vol punt kon binnen harken.

Zo kwamen we met 4-2 voor, terwijl Rudy al geruime tijd een gewonnen stelling aan het winnen was. De vorige ronde in gedachten, hield ik nog een slag om de arm en vertelde hem dat een halfje genoeg was. “Nee, nee, deze keer ga ik echt winnen”, grijnsde hij. En zo geschiedde, ondanks een mopperende broer aan de zijlijn. Bij Kurt wil het nog niet vlotten dit seizoen. Na een daverende start in het tweede team, leed hij al zijn vierde nederlaag in HWP III. Eerst voorkwam hij zijn eigen tegenspel door ergens g5 te spelen op de vleugel waar hij een doorbraak nodig had en daarna moest hij een kwaliteit geven om erger te voorkomen. Hij speelde echter stug door en in het verre eindspel was er voor de witten geen doorkomen meer aan. Een misrekening kostte hem echter een vitale pion en daarmee kwam de eindstand van 3-5 (zonder remises!) op het bord.

Volgende ronde wacht ons thuis in Sas van Gent een treffen met Krimpen aan den IJssel III, dat 2 matchpunten meer heeft, maar evenveel bordpunten. Als we winnen, klauteren we daar dus overheen.

Landau 11902 HWP 31937 3-5
1Gertjan Verhaeren2110Marnix van der Zalm21040-1
2Peter Kalisvaart2068Kurt van Coppenolle20901-0
3Nick Dubbeldam1937Erik van de Wynkele20301-0
4Gwijde Vincent1842Rudy van de Wynkele19340-1
5Arjo Arendse1845Jim van de Vreede19340-1
6Patrick Moens1865Wonder Dutré18171-0
7Janco Dees1787Frans Snijders18700-1
8Ivo Lagendijk1764Lander van Coppenolle17190-1

Lees verderHWP III Wint Weer

Eindelijk

HWP 3 HEEFT GEWONNEN. De CapsLock stond per ongeluk nog aan, maar ik laat het toch lekker zo staan. Want het is dit seizoen immers een unicum, een enormiteit wellicht. Tijdenlang bungelden we onderaan met nul – en nu doen we dat met twee punten. Misschien kunnen we het vege lijf zelfs nog redden, we treffen in de resterende ronden enkel directe concurrenten in de strijd om degradatie.

Na het schrikbarende spelerstekort in de vorige ronde, was er deze keer sprake van een fors overschot. Speciale dank gaat daarom uit naar diegenen die hun plek deze keer ter beschikking hebben gesteld, met teamleider Gert voorop. Hij stond en staat voor lastige afwegingen, nu het derde team in doodsnood verkeert en eigenlijk steeds in de sterkst denkbare opstelling zou moeten aantreden.

Kopman van HWP 2 William Boudry loopt langs het bord van Servaas DHooge, de benjamin van het derde team.

Laat ik beginnen met onze jeugdige staart. Servaas, die de vorige ronde nog de eer had gered, had een moeilijke middag en stond steeds minder. Hij vocht als een leeuw, was als laatste klaar, maar kon het tij niet keren. Ter linker- en ter rechterzijde van onze benjamin ging het er anders aan toe. Zowel Wonder als Lander bedienden zich van een rustige openingsopzet met de witte stukken om vervolgens vernietigend toe te slaan. Bij Wonder heb ik niet gezien hoe dat precies in zijn werk ging. Lander was ineens bezig om een zwarte koning op te jagen en verschrikkelijke dingen aan te doen. Dat moet genieten zijn geweest voor pa Kurt, die aan zijn eigen partij tamelijk weinig plezier had beleefd. In een gesloten Italiaan trok hij ten strijde tegen een goed beveiligde zwarte koning, zette daarbij naar eigen zeggen het verkeerde paard op f5 en realiseerde zich vervolgens te laat dat hij aan de noodrem had moeten trekken. Dramatische taferelen voltrokken zich aan de borden van de van de Wynkeles. Rudy stoomde onvervaard met zijn pionnen op richting de vijandelijke monarch en ik zag dat zijn tegenstander het aangevallen paard op f6 gewoon liet slaan in ruil voor een paar schamele pionnen. Onze man zette zijn aanval daarna voort en ik had het punt dan ook al geteld, maar Rudy verwaarloosde in zijn aanvalsdrift de onderste rij en moest allerlei tegenspel met zware stukken toestaan. Toen ik nog eens keek, waren de torens ineens geruild, stond wit weer gewoon een stuk voor en waren die pionnen van zijn tegenstander nog steeds schamel. De volgende keer dat ik langskwam, had de oudste van de twee geen stuk meer en wel pionnen minder, maar was hij wederom bezig in de buurt van de zwarte koning. Dat werd daar ergens remise, zeer tot ongenoegen van de jongere van de twee, die naar het scheen wat winstvarianten voor de witten tevoorschijn toverde. Eric had allicht recht van spreken. Hij was zeer tegen zijn gewoonte in vanuit een ongebruikelijke opening in ziedende tijdnood geraakt. Dat was voor zijn tegenstander het sein om een stuk te investeren in de aanval, maar Eric gaf geen krimp, nam het initiatief over en ontfutselde zijn tegenstander nog een kwaliteit, waarna het pleit was beslecht.

Heel wat rustiger ging Jim te werk. Hij ving met zwart op wat er op te vangen viel, wikkelde af naar een eindspel met toren en ongelijke lopers, snoepte hier en daar een pionnetje en walste naar de overkant. Zelf was ik redelijk tevreden over mijn partij, waarin ik al snel de openingsproblemen had opgelost en mijn tegenstander steeds vragen kon blijven stellen. Net toen die een beetje op adem leek te komen deed hij zichzelf de das om met een ontijdig f4, waarna hij een te grote positionele concessie moest doen door zijn zwartveldige loper af te ruilen tegen een centraal geposteerd paard. Een tweede foutieve bezetting van veld f4 – ditmaal met een paard – leek zijn einde te versnellen. De computer moest natuurlijk weer het één en ander verpesten, want mijn 27e en 28e bleken foutief, om redenen (28 e5) die ik tijdens de partij wel bekeken maar niet doorgrond had.

Stelling na 19 f4

Wie goed heeft meegeteld, weet nu dat de eindstand 5,5 voor ons en 2,5 voor De Baronie was. Op naar Axel om Landau in de bek te kijken.

  HWP 3   De Baronie 1   5,5-2,5
1 M. van der Zalm   S. Dijksman   1-0
2 K. van Coppenolle   R. van Berkel   0-1
3 E. van de Wynkele   F. de Jong   1-0
4 R. van de Wynkele   W. van der Linden   0,5-0,5
5 J. van de Vreede   A. Slagboom   1-0
6 W. Dutré   M. Antonissen   1-0
7 S. DHooge   C. Hemmers   0-1
8 L. van Coppenolle   K. Ooms   1-0
Lees verderEindelijk

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden