Oud en vertrouwd

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:HWP 1
HWP Sas van Gent 1RatingDD 1RatingRonde 2
Follesa, E. (Enrico)2195Wiel van der, J.T.H. (John)23800 – 1
Leenhouts, K. (Koen)2469Lopez, J.J. (Jasel Justo)23431 – 0
Dreelinck, J. (Jacob)2286Madularea, D. (David)22681 – 0
Ikonnikov, V. (Vyacheslav)2449Wink, L. (Luka)22471 – 0
De Schampheleire, G. (Glen)2348Lahaye, R.R. (Rick)23910 – 1
Piceu, T. (Tom)2311Blokhuis, J. (Jeroen)22881 – 0
Cardon, H.R.A. (Helmut)2285Eerens, P. (Pim)2096½ – ½
Decrop, B.R.R. (Benjamin)2209Garay, E. (Enzo)20511 – 0
Boudry, W. (William)2277Vistisen, L.M. (Lars)21061 – 0
Nemegeer, A. (Arne)2253Khatniuk, A. (Anastasiia)20511 – 0
Gemiddelde Rating:2308Gemiddelde Rating:22227½-2½

Had ik het vorige keer over al die jongeren in ons team?
Wel, die hebben we na de eerste ronde bijeengeveegd en terug in de kast gestoken.

Neen, grapje. Deze ronde moesten we veel jonge krachten missen omdat deze ronde overlapte met de start van het jeugd-WK in Albanië. Succes daar aan Amir, Servaas, Kobe en Lander! We volgen jullie prestaties.

Marnix moest dus in de grote (?) invallerston grabbelen en kijk eens wat hij bovenhaalde: twee GM’s en een FM-in-spe. Hout vasthouden voor dat laatste, want Nils zat er enkele maanden geleden ook dichtbij en die komt nu ook opnieuw vanuit de kelder omhoog geklauterd.

DD heeft best een sterk team en, zoals Marnix aanhaalde in zijn openingsspeech, we hebben het altijd lastig tegen hen. Zou dat ook vandaag gelden?

HWP 1 (rechts) klaar voor de strijd. Terwijl Enrico nog een greep doet in zijn tas, is grootmeester John van der Wiel al in diepe concentratie. Het is niet bekend hoeveel beiden hebben meegekregen van het openingswoord van arbiter Bart de Vogelaere. (foto Manuel Colsen)

Het duurde heel lang voor er iets gebeurde op het scorebord. Dat was best vreemd, want enkel in mijn partij was er iets op het bord verschenen wat ik als een vredevolle opening zou kunnen bestempelen. Op alle andere borden was er ofwel iemand met groot voordeel of was er een heel explosieve stelling ontstaan.

Het eerste resultaat kwam van bord 7 en dat vond ik niet zo erg. Helmut leek eerst alles onder controle te hebben in de opening maar had daarvoor heel veel tijd geïnvesteerd. Ook zonder dames op het bord kan een stelling complex zijn en ik was toch opgelucht toen het punt gedeeld werd. De situatie op de andere borden was op dat moment al gunstig voor ons. Het zou trouwens ook bij die ene remise blijven.

Laten we eerst eens kijken naar de categorie “duidelijke overwinningen, weinig op aan te merken”. Niet toevallig kwamen die van onze beide grootmeesters, die beiden met wit speelden. Koen deed er iets langer over dan we na 20 zetten verwacht hadden, maar het punt kwam nooit in gevaar. Ook Arne leek me een redelijk overtuigende zege te boeken zonder tegenspraak.
 Ik zou er hier misschien ook de overwinning van Jacob bij durven klasseren, met zwart, al had broer Adriaan op het thuisfront wel een behoorlijke knik in de weg gezien. En ook de partij van William leek me overtuigend genoeg om hier een plekje te krijgen.

Dan de rubriek “was dat allemaal wel koosjer?”.
Ik heb Benjamin dat systeem al vaker zien spelen en ik kan me geen moment voor de geest halen in zijn partij waar ik dacht dat zijn tegenstander echt kon profiteren, maar het lijkt echt vreemd. Voor hetzelfde geld heb ik het gewoon mis en werd zijn tegenstander gewoon geveegd. Je moet het maar aan Benjamin vragen.
Ook mijn partij komt hier terecht. Na een snelle equalizer stelde mijn tegenstander op zet 18 remise voor. Daar had ik geen zin in, dus het werd een partijtje “grinden” waarbij ik risico’s nam. Jeroen had zeker ook kansen op winst maar hier werd de actieve speler beloond na 5 uren spelen.

Onder de noemer “hoe kan dat nu misgaan?” catalogeren we de verliespartijen van Glen en Enrico. Vooral bij Glen zag het er toch lange tijd echt goed uit en was het toch wit die blij mocht zijn dat het op een of andere manier nog een beetje aan elkaar bleef hangen. In de tijdnoodfase overzag Glen een niet-zo-alledaagse truc en gaf hij gedegouteerd op.
Bij Enrico had ik in gedachten al snel een nul genoteerd nadat hij net na de opening een kwaliteit inleverde tegen een pion. De compensatie leek alsmaar groter te worden tot op het punt waar het leek alsof hij op winst aan het spelen was. Gemakkelijk was het zeker niet en pas in het verre eindspel werd het duidelijk dat hij in het stof ging bijten.

We staan nog met 3 teams met het maximum in de reeks. Volgende keer naar het stevige LSG 2.

Lees verderOud en vertrouwd

Met frisse moed

Voorschoten 1RatingHWP Sas van Gent 1RatingRonde 1
Damen, J.M. (Jip)2320Ruzhansky, E. (Elias)2331½ – ½
Kazarian, A.M. (Anna-Maja)2237Nemegeer, A. (Arne)22621 – 0
Schouten, H. (Henk)2053Vantorre, N. (Nils)2145½ – ½
Wilschut, P.J. (Peter)2285Zouaghi, A. (Amir)23360 – 1
Ratsma, R.J. (Rosa)2208Dreelinck, A. (Adriaan)22231 – 0
Maters, A.F. (Arthur)2155Dreelinck, J. (Jacob)2290½ – ½
Driessen, M.J. (Marcus)2058Follesa, E. (Enrico)21880 – 1
Jongste, D. (David)2131Piceu, T. (Tom)2314½ – ½
Hilarius, S. (Sander)1854Cardon, H.R.A. (Helmut)22840 – 1
Hoeven van der, G. (Gerben)2069Decrop, B.R.R. (Benjamin)22030 – 1
Gemiddelde Rating:2137Gemiddelde Rating:22584-6

Terug in eerste klasse. Dat verhaal kennen we.
Sinds ik meer dan 20 jaren geleden bij HWP kwam spelen, heb ik het nooit anders geweten: stijgen naar meesterklasse en terug naar eerste klasse. De eerste keer dat we er in slaagden om ternauwernood de degradatie in meesterklasse te ontwijken, was het dan ook feest. De laatste jaren bleven we een tijdje onafgebroken in meesterklasse omdat we ook gewoon een goed team hadden. Maar de ploeg-erosie deed haar werk. Spelers haakten af wegens geen tijd meer. Nu en dan verdween een speler omdat er geld te verdienen viel ergens anders. Er kwam geen of weinig vervanging om de verloren krachten te vervangen in het eerste team. Er zat een jonge generatie te popelen in het tweede team maar die waren nog niet sterk genoeg om dragende spelers te worden in ons eerste team.
Tot we vorig jaar kansloos zakten en er niet echt een toekomst leek. Het roer moet om.

Het resultaat: de oudjes wat meer op de achtergrond en we maken plaats voor de nieuwe generatie. Die, het moet gezegd, ook op ratingvlak intussen de oude generatie begint in te halen en te overvleugelen. Het goede moment, noemen ze dat.

Met jong enthousiasme (“Krijgers!”) zakten we af naar Voorschoten.
Voorschoten miste een paar basisspelers waardoor alles minder dan een overwinning een teleurstelling zou zijn.

Het begon voorspoedig. Na een hartelijke verwelkoming door de thuisploeg deden ze in het begin ook op het bord niet zo lastig. Veel goede stellingen. Helmut scoorde een gemakkelijk punt in 17 zetten, iets wat al even geleden was.
Dan was het een hele tijd wachten tot bijna aan de eerste tijdnoodfase voor de uitslagen begonnen binnen te komen. Enrico leek met groot voordeel uit de opening gekomen te zijn maar op een bepaald moment – ik zat naast hem – had ik er toch niet zoveel vertrouwen in. Hij kreeg zijn stukken toch gecoördineerd, zette ook druk op de klok en de fout kwam.
Benjamins tegenstander sloeg op b7, won daarmee 2 pionnen en vanaf dan was het wachten tot de koningsaanval van Benjamin begon te rollen. Het kwam maar niet. Het einde van de partij heb ik gemist, maar Benjamin won toch. “Ik weet niet echt waar mijn tegenstander in de fout gegaan is.”, zo zei hij zelf. Om principiële en dogmatische redenen en om mijn wereldbeeld intact te houden, houd ik het op het slaan met de dame op b7. 3-0 voor ons.

Er was er eentje die het niet onder de markt had na de opening en dat was Adriaan. Ik had niet de indruk dat hij veel kans kreeg van Rosa Ratsma. Voorschoten stond ook op het scorebord.
Dat werd onmiddellijk gevolgd door een nul voor Arne. Die had een pion gesnoept in de opening, al was het wel een geïsoleerde dubbelpion, en had het loperpaar. Hij kwam niet gemakkelijk los maar leek wel vooruitgang te boeken. Tot hij de aandacht liet verslappen en in het centrum onder de voet werd gelopen.

3-2 voor na de eerste tijdnoodfase. De andere partijen gingen nog een uurtje duren, dat was toen al duidelijk. Het festival van de weggegooide punten begon.

Nils had vrij snel een pion én de compensatie. Hij begon vervolgens lang na te denken om in de tijdnoodfase zijn compensatie kwijt te geraken. Een paardeneindspel met pluspion was misschien nog wel ergens te winnen maar het verzandde.
Ik moet eigenlijk niet veel kritiek geven. Ik kwam vlot beter en kon goed druk zetten. Maar zoals ik zo vaak al tegengekomen ben in de laatste maanden, wist mijn tegenstander goed alles complex te houden. Hij gaf een stuk tegen 2 pionnen maar met een onveilige koning en nog zware stukken op het bord was het lastig voor mij. Afwikkelen naar het eindspel was mijn enige optie en leek ook kansrijk. Stockfish geeft 4.1 voordeel voor mij maar dat voordeel blijft hetzelfde op 26 plies diep en op 50 plies diep. Er zit dus gewoon geen winst in. Balen. Maar knap verdedigd van mijn tegenstander.
Op het eerste bord had Elias een Franse opening met zwier behandeld en hij bereikte een eindspel met paard tegen een slechte Franse loper. Het enige wat de winst nog in de weg stond, was dat er ook dames op het bord stonden. Wat hij ook probeerde, en hij probeerde echt vanalles, er viel niet te ontsnappen aan eeuwig schaak. Ook hier haalden we minder dan wat we eigenlijk incalculeerden.

Nog 2 partijen bezig. Eentje waar we leken te winnen en eentje waar verlies onvermijdelijk leek.
Amir trok de overwinning over de streep. Een partij uit 1 stuk. Een klein voordeeltje werd groot, het werd een pion en de pion werd na meer dan 5 uren spelen een dame. Overtuigend gedaan.

Jacob had na een 20-tal zetten remise geweigerd, net toen hij een klein voordeeltje leek te krijgen.
In de opening had zijn tegenstander alle zetten snel op het bord gebracht. Daarmee bereikte hij een heel platte stelling. Jacob wou meer en marcheerde in het dubbele toreneindspel met zijn koning de stelling van de tegenstander binnen. Om daar vast te stellen dat hij er meer gevaar liep dan dat hij er keet kon schoppen. Een pionnetje ging verloren en eigenlijk had ik allang de nul geteld. Maar hetzelfde gebeurde als in die andere partijen: de speler met het winnende voordeel leek logische zetten te doen maar het eindigde toch in remise.

Een hard bevochten 6-4 overwinning. We moeten voorbereid zijn op nog 8 zware ronden dit seizoen. De teams lijken op papier heel dicht bij elkaar te liggen zonder uitgesproken favoriet of echt zwakke broertjes.

Lees verderMet frisse moed

HWP 1 – Charlois 1 Live

Vandaag, zaterdag 10 mei 2025, wordt de laatste ronde van de landelijke schaakcompetitie gespeeld. Daarin stond het treffen tussen HWP 2 en HWP 3 gepland, maar deze wedstrijd is reeds vooruit gespeeld in januari (uitslag 4-4).

HWP 1 speelt wel en mag het opnemen tegen Charlois 1 uit Rotterdam, dat momenteel aan de leiding gaat en bij winst kampioen van Nederland is. Voor ons eerste team staat er niets meer op het spel en we kunnen dus vrijuit spelen.

De wedstrijd is live te volgen. De uitzending start tussen 13.00 en 13.15 uur en is te zien via https://view.livechesscloud.com/#6a0a124c-de72-4f13-b916-55b77c5ab979

Lees verderHWP 1 – Charlois 1 Live

Het Doek

Zukertort Amstelveen 1RatingHWP Sas van Gent 1RatingRonde 6
Krudde, F. (Fitzgerald)2267Ruzhansky, E. (Elias)2280½ – ½
Strating, S. (Sybolt)2341Roos, A. (Adrian)22771 – 0
Los, S. (Sander)2275De Schampheleire, G. (Glen)2371½ – ½
Winter de, A. (Arthur)2459Leenhouts, K. (Koen)2470½ – ½
Schilstra, L. (Laurens)2207Decrop, B.R.R. (Benjamin)21641 – 0
Peelen, P. (Piet)2321Ikonnikov, V. (Vyacheslav)24360 – 1
Eijk van der, M. (Martijn)2215Follesa, E. (Enrico)2173½ – ½
Gisbergen van, S. (Stan)2254Dreelinck, A. (Adriaan)22261 – 0
Sminia, J.D. (Jelmer)2156Dreelinck, J. (Jacob)2298½ – ½
Aravindhan, A. (Achyuth)2291Cardon, H.R.A. (Helmut)2299½ – ½
Gemiddelde Rating:2279Gemiddelde Rating:22996-4
Teamleider van dienst Helmut heeft het tij niet kunnen keren
(foto Frans Peeters)

Voor HWP 1 lijkt het doek definitief gevallen, nu ook de tweede wedstrijd tegen een mededegradatiekandidaat verloren is gegaan. In de koelcel in Amstelveen heeft het er volgens teamleider Helmut Cardon nooit ingezeten dat onze hoofdmacht er met de punten vandoor zou gaan, ondanks een licht ratingoverwicht.

Het is eigenlijk het verhaal van het seizoen: een moeizaam spelend team, dat de valse start tegen Stukkenjagers niet te boven is gekomen. Extra teleurstellend is het gegeven dat er eindelijk weer eens een voltallig team achter de borden verscheen, maar dat ook dat er niet toe geleid heeft dat de ploeg zich kon oprichten. Zure druiven dus, en met nog drie aanzienlijk sterkere tegenstanders te gaan zijn de kansen op behoud tot een absoluut minimum gedaald.

Piet Peelen – die het onderspit had gedolven tegen Slava in een obscure partij – was zo vriendelijk een pgn van de partijen toe te sturen. Op basis van een korte computeranalyse daarvan (zelf heb ik er geen kijk op, zo bleek zaterdag maar weer eens), ben ik geneigd om Helmut een klein beetje tegen te spreken. Wat overeind blijft is dat de Amstelveners gewoon beter hebben gespeeld dan wij, maar vooral in het begin van de partijen hebben er wellicht kansen gelegen op meer. Zo kon Glen schijnbaar zijn licht voordelige stelling rustig uitbouwen als hij niet voor het verplichtende Pb5 had gekozen, kon Adrian na de opening bogen op een klein maar duidelijk voordeel, had ook Koen tot zet 20 het betere van het spel en was Benjamin vast voornemens om de isolani op d5 op de korrel te nemen. Des te jammer dat Adrian een verschrikkelijke bok schoot en Benjamin aan het weifelen sloeg en ten onder ging in een koningsaanval, nadat zijn torens de onderste rij onbeschermd hadden achtergelaten.

Elias verdedigt taai
(foto Frans Peeters)

Daar stond overigens wel tegenover dat Elias de opening niet goed doorkwam en lange tijd tegen een inferieure positie aankeek. Om die vervolgens met grote vasthoudendheid overeind te houden, hetgeen getuigt van een opmerkelijke volwassenheid voor iemand van 13 jaar. En Jacob mocht (als die pgn klopt) zijn handjes dichtknijpen dat hij remise kreeg in verloren stand, nadat ook hij zijn vroege voordeel (een extra pionnetje) niet had weten vast te houden en nota bene de bietenbrug opging toen hij dameruil afdwong.

Jacob mocht zijn handen dichtknijpen (en niet alleen van de kou)
(Foto Frans Peeters)

Adriaan (met dubbel a) ging er genadeloos af tegen Stan van Gisbergen en dat kan gebeuren. De manier waarop zal onze man niet meegevallen zijn, want het ging al vroeg strategisch helemaal mis in de Samisch-variant van het Koningsindisch. Daarin had wit weliswaar lang gerokeerd maar wist wel bezit te nemen van de c-lijn, mede doordat Adriaan een insnoering met Lb6 toestond nog voordat hij zijn loper op c8 had ontwikkeld.

Adriaan heeft zojuist een strategische vergissing begaan en is aan een zware pijp begonnen. Op de achtergrond voert Enrico zijn zet uit.
(Foto Frans Peeters)

Bij de rustige remises van Enrico en Helmut valt weinig commentaar te leveren. Des te meer zou dat kunnen bij het spektakel dat zich ontvouwde op het bord van Slava. Nadat hij Piet Peelen (bedenker van het voor mij onbegrijpelijke bxc3 waar ook Lxc3 mogelijk was) min of meer had gedwongen om een stuk te offeren op f7, leek hij zijn schaapjes al vroeg op het droge te kunnen hijsen. Maar in deze toch wel complexe stelling flippert het computeroordeel vervolgens zettenlang op en neer tot de witspeler in de verwikkelingen definitief de draad kwijtraakt. Geen typische Slava-partij dus, wel weer een vol punt.

Wie denkt dat wij HWP-ers nu bij verschillende pakken gaan neerzitten, heeft het mis. Ook als we degraderen met de eerste ploeg, ziet de toekomst er zonnig uit. Onze jeugdspelers zullen nog een stevige ontwikkeling doormaken en als dat gebeurt zijn we over een paar jaar weer Meesterklasse waardig. En eerst maar eens die laatste drie wedstrijden afwerken. Je weet immers maar nooit.

Lees verderHet Doek

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden