| HWP Sas van Gent 3 | Rating | Landau-Terneuzen 1 | Rating | Ronde 2 |
|---|---|---|---|---|
| Zalm van der, M. (Marnix) | 2022 | Verhaeren, G. (Gertjan) | 2162 | ½ – ½ |
| Goossens, X. (Xavier) | 1980 | Vincent, G. (Gwijde) | 1934 | 0 – 1 |
| Verbruggen, S. (Samuel) | 1947 | Liessens, T. (Tom) | 1973 | 1 – 0 |
| Zwart de, J. (Johan) | 1939 | Versporten, W. (Wim) | 1985 | ½ – ½ |
| Temmerman, S. (Sander) | 1906 | Pooter de, R. (Ronald) | 1958 | 1 – 0 |
| Snijders, F. (Frans) | 1875 | Dees, J.J. (Janco) | 1859 | 1 – 0 |
| Temmerman, S. (Sara) | 1863 | Dhuyvetter, K. (Koen) | 1789 | 0 – 1 |
| Flikweert, H. (Henry) | 1830 | Lagendijk, I. (Ivo) | 1821 | ½ – ½ |
| Gemiddelde Rating: | 1920 | Gemiddelde Rating: | 1935 | 4½-3½ |
Nadat de eerste ronde een verwachte overwinning op Denk en Zet had opgeleverd kwam de echte test in de tweede ronde tegen stadgenoot Landau-Terneuzen 1, de eerste versie van deze stedelijke derby. Om onze tegenstanders in de gelegenheid te stellen zich perfect voor te bereiden op deze wedstrijd traden we in nagenoeg dezelfde opstelling aan, waarbij alleen Jim was ingeruild voor Johan. De gemiddelde rating was licht in het voordeel van Landau-Terneuzen maar we besloten daar maling aan te hebben.
Een kritieke partij leek bij aanvang die op bord 1 te worden waar het ratingverschil ruim 100 punten bedroeg en onze kopman gekweld werd door helse hoofd- en andere pijnen. Het bord gaf de gehele partij – althans voorzover ik het heb gezien – een vreemd beeld waarbij alle witte stukken op een verdwaalde enkeling na de onderste rij opzochten. “Kom maar op” moet de gedachte geweest zijn maar Marnix kwam niet op en bood remise aan, hetgeen werd aangenomen.
Het was toen al 1-0 voor ons omdat de seniorenpartij Snijders-Dees na uitnodigend spel van de laatste een stukoffer van wit had uitgelokt waarna de partij al voor de 20e zet was afgelopen. Bij deze 1,5 – 0,5 stand zag het er verder goed uit. Xavier stond redelijk goed en ging naar mijn oordeel -maar wat is dat waard?- winnen, Samuel stond een pionnetje achter maar dat ging hij terugwinnen, Johan had het moeilijk tegen Versporten en was bezig om een pion terug te winnen die Versporten niet zomaar wilde geven, Sander stond heel erg goed in een drukstelling met beukende torens en dame op de koning, Sara had het heel erg moeilijk maar was zich kranig aan het verweren. Henry ten slotte had een fantastische stelling en ook nog eens een enorm tijdsvoordeel. Hij speelde echter tegen Ivo Lagendijk die zijn beste zetten altijd bewaard voor de tijdnoodfase waarin hij per uit te voeren zet en dat waren er ongeveer 20, steeds 30 seconden had. Die zetten waren allemaal raak en na 40 zetten keek Henry tegen een unieke stelling aan waarin de witte koning in een benarde positie was gebracht door dame en loper waarin mat dreigde maar waarin Henry aan zet was en pion na pion kon oppikken met schaakjes waarna het erop aankwam het dreigende mat uit de steling te halen en daarna eenvoudig te winnen. Wonder boven wonder ging dat niet zonder geforceerd de dames te ruilen waarna een gevaarlijk stelling zou ontstaan met een zwarte vrijpion op de b-lijn. Daar waagde Henry zich niet aan en beëindigde de partij met eeuwig schaak.
Intussen had Sander gewonnen en Sara verloren en was de stand 3 – 2. Omdat Xavier beter stond en Johan evenals Samuel goed aan het keepen was leek de overwinning nabij. Opeens zag ik Xavier echter vertwijfeld staan kijken alsof er iets ernstigs was gebeurd. Dat was ook zo. De partij was hem uit de vingers geglipt en een mooie overwinning leek opeens ver weg. Johan haalde vervolgens de remise op het droge tegen een wat misnoegd kijkende Versporten en resteerde bij 3,5 – 3,5 nog de partij van Samuel. Daar gebeurde -terwijl we al lang en breed aan het bier zaten- vervolgens vreemde dingen. Samuel slaagde erin de witte pionnen op d4 en e5 te veroveren. Een goede loper is leuk voor de aanval maar niet zo handig voor het verdedigen van vastgelegde pionnen! Vervolgens konden Samuel’s eigen d- en e-pionnen onweerstaanbaar oprukken en was het gebeurd! Een mooie dag!