Eerste winst voor HWP 1

Na de vorige ronde in barre omstandigheden gespeeld te hebben, konden we voor deze ronde terecht in het mooie gebouw van de KGSRL in Gent. De tegenstanders van het tweede en derde waren er blijkbaar minder blij mee, maar dat verbaast me nogal. Een klassiek gebouw in het centrum van Gent, een sfeervolle bar, vriendelijke mensen: een prachtige entourage. Natuurlijk kraakt er wel eens een deur, en zeer ruim was het inderdaad niet, maar laten we niet te kinderachtig zijn. Anders spelen we straks enkel nog in sporthallen.

Michel de Wit had een tactische opstelling uit zijn hoge hoed getoverd. Charlois zette in op de witborden. Een mooi concept, maar wij sloegen direct toe op onze witborden. Wouter had zijn scherpste mes bovengehaald om mee door de boter te gaan. Hans had een talentvolle tegenstander, maar talenten moeten natuurlijk geen Boedapester gambiet spelen. Ik heb al heel wat openingen gespeeld, en veel slechte ook, maar het Boedapester gambiet ging me toch nog te ver. Hans pakte het beheerst aan en won soepel.

Toen begon Michels plan te werken. Dgebuadze pakte Thibaut V. stevig aan en in. Die Philidor-verdediging is een mooi systeem voor zwart, maar als wit op e5 pakt en de dames ruilt, is het voor zwart geen pretje. Ook daar kan ik over meepraten. Enfin, Dgebuadze won overtuigend. Johan speelt goed dit jaar, ook gisteren. Tegen de jeugdkampioen, Julian van Overdam, leek hij fier overeind te blijven, maar misschien leek dit maar zo. Een tijdje later moest onze man nog heel veel zetten in heel weinig tijd doen en dat loopt meestal slecht af. 2-2, maar de vooruitzichten waren zonnig.

Michel had dan wel een ingenieuze opstelling, zijn partij was minder ingenieus. Eigenlijk had Simon vanuit de opening al een mooie stelling die steeds maar beter werd. Mooie winst. Ikzelf won voor de eerste keer dit seizoen, in een goede partij nog wel. Roger Meng kwam ik een moeilijk variantje terecht dat ik een jaar of tien geleden tegen Ikonnikov al eens had gehad. Mijn paarden sprongen naar mooie velden en ik maakte het – eerlijk is eerlijk – mooi af: 4-2. Dat was een tussenstand die wel wat beloofde. Zeker omdat de resterende partijen minstens twee punten leken op te leveren.

Paul won ook, maar het was ‘not so clear’. Ok, maar een punt is een punt. En Gunter, terug uit Peru, haalde het beslissende halfje binnen. Het was een gekke partij. Gunter leek me slecht te staan, maar even later had Dardha geen dame meer. Hij had wel wat andere stukken in de plaats, maar Gunter haalde soepel het halfje op het droge. Zo, 5,5-2,5. De buit is binnen. Thibaut M. wist Valery Maes, taai als altijd, uiteindelijk in het eindspel te verschalken. Helmut leek lange tijd uitzicht te hebben op een halfje, maar in tijdnood ging het mis.

6,5-3,5, we doen nog mee.