Jaarlijkse archieven: 2012

Na de vorige ronde in barre omstandigheden gespeeld te hebben, konden we voor deze ronde terecht in het mooie gebouw van de KGSRL in Gent. De tegenstanders van het tweede en derde waren er blijkbaar minder blij mee, maar dat verbaast me nogal. Een klassiek gebouw in het centrum van Gent, een sfeervolle bar, vriendelijke mensen: een prachtige entourage. Natuurlijk kraakt er wel eens een deur, en zeer ruim was het inderdaad niet, maar laten we niet te kinderachtig zijn. Anders spelen we straks enkel nog in sporthallen.

Michel de Wit had een tactische opstelling uit zijn hoge hoed getoverd. Charlois zette in op de witborden. Een mooi concept, maar wij sloegen direct toe op onze witborden. Wouter had zijn scherpste mes bovengehaald om mee door de boter te gaan. Hans had een talentvolle tegenstander, maar talenten moeten natuurlijk geen Boedapester gambiet spelen. Ik heb al heel wat openingen gespeeld, en veel slechte ook, maar het Boedapester gambiet ging me toch nog te ver. Hans pakte het beheerst aan en won soepel.

Toen begon Michels plan te werken. Dgebuadze pakte Thibaut V. stevig aan en in. Die Philidor-verdediging is een mooi systeem voor zwart, maar als wit op e5 pakt en de dames ruilt, is het voor zwart geen pretje. Ook daar kan ik over meepraten. Enfin, Dgebuadze won overtuigend. Johan speelt goed dit jaar, ook gisteren. Tegen de jeugdkampioen, Julian van Overdam, leek hij fier overeind te blijven, maar misschien leek dit maar zo. Een tijdje later moest onze man nog heel veel zetten in heel weinig tijd doen en dat loopt meestal slecht af. 2-2, maar de vooruitzichten waren zonnig.

Michel had dan wel een ingenieuze opstelling, zijn partij was minder ingenieus. Eigenlijk had Simon vanuit de opening al een mooie stelling die steeds maar beter werd. Mooie winst. Ikzelf won voor de eerste keer dit seizoen, in een goede partij nog wel. Roger Meng kwam ik een moeilijk variantje terecht dat ik een jaar of tien geleden tegen Ikonnikov al eens had gehad. Mijn paarden sprongen naar mooie velden en ik maakte het – eerlijk is eerlijk – mooi af: 4-2. Dat was een tussenstand die wel wat beloofde. Zeker omdat de resterende partijen minstens twee punten leken op te leveren.

Paul won ook, maar het was ‘not so clear’. Ok, maar een punt is een punt. En Gunter, terug uit Peru, haalde het beslissende halfje binnen. Het was een gekke partij. Gunter leek me slecht te staan, maar even later had Dardha geen dame meer. Hij had wel wat andere stukken in de plaats, maar Gunter haalde soepel het halfje op het droge. Zo, 5,5-2,5. De buit is binnen. Thibaut M. wist Valery Maes, taai als altijd, uiteindelijk in het eindspel te verschalken. Helmut leek lange tijd uitzicht te hebben op een halfje, maar in tijdnood ging het mis.

6,5-3,5, we doen nog mee.

Als teamleider heb je bepaalde verantwoordelijkheden. Indien blijkt dat je team altijd wint als jij verliest, omdat je ploeggenoten kennelijk inspiratie putten uit jouw nederlagen, dan moet je daarnaar handelen. Wanneer dit betekent dat je in een volkomen gewonnen stelling een verkeerde damezet kunt doen, waardoor je alleen maar meer eeuwig schaak kunt geven, dan moet je dat doen, want het houdt de optie tot verliezen open. En je moet dan ook durven deze optie daadwerkelijk te lichten, en dus geen eeuwig schaak geven, zodra je ziet dat je teamgenoten een opkikker nodig hebben. Ik ben teamleider, ik ben bereid mijn verantwoordelijkheid te nemen en dienovereenkomstig te handelen. Het stond 1-1, na remises van Wouter Ghyselen en Harry Provoost, toen ik ingreep. En zie, na mijn nederlaag vielen de punten als rijpe appelen in onze schoot. De enige die verzaakte was de overmoedig geworden Frederic Verduyn, die een remiseaanbod van Andy Baert afsloeg en vervolgens een kleinigheid (mat) overzag. De overigen laafden zich aan mijn daad en lieten allen een vol punt noteren.
Renzo Ducarmon stond met zwart na de opening wat minder, maar toen Ludo Tolhuizen niet de beste voortzetting vond, sloeg Renzo genadeloos toe. David Roos speelde gewoon een uitstekende partij, en hetzelfde kan worden gezegd van Fabian Hulpia. Beiden wonnen overtuigend. Adrian, tenslotte, profiteerde optimaal van het feit dat zijn tegenstander bij de stand 4-3 in ons voordeel moest proberen te winnen. Dat stelling was daar niet naar, en dat maakte Adrian op niet mis te verstane wijze duidelijk.

Een goed idee van HWP om zijn KNSB wedstrijden in het KGSRL schaakhuis in Gent te spelen. Het bracht niet alleen voor HWP 3 een ruime overwinning op maar ook beide andere HWP ploegen wonnen er. Misschien moet al eens meer in Gent gespeeld worden? De tegenstanders zijn er waarschijnlijk minder gelukkig mee, alhoewel, ook bij hen waren veel Belgen te zien.
Het zit soms mee en het zit soms tegen en ditmaal zat het duidelijk mee. Te beginnen met Bert die in het middenspel verloren stond, daarna met twee pionnen minder in een toren plus ongelijke loper eindspel goede remisekansen had en uiteindelijk nog won met een niet meer te stoppen vrijpion. Bert heeft ondertussen wel 3 op 3 voor zijn kennismaking met de KNSB competitie. Eric zijn stelling zag er na de opening ook niet goed uit, een loper kwam diep in zijn stelling binnen ondersteund door pionnen. Maar alles werd opgeruimd en Eric scoorde nog vrij gemakkelijk zijn eerste winstpunt, waarmee hopelijk het tij gekeerd is voor hem. Op de overwinningen van Jim en Etienne was niets af te dingen. Marc stond in een ingewikkelde scherpe stelling lang onduidelijk maar tegen de tijdscontrole was het duidelijk dat alleen zijn aanval nog van tel was en deze werd bekwaam afgerond. Sander tenslotte kon een gunstig eindspel met een kwaliteit meer zonder veel problemen winnen waarmee zes overwinningen een feit waren. Ondertussen had Andre in een gelijk opgaande partij remise gespeeld en had Rudy verloren. Hij had vroeg de dame gegeven voor twee torens en had ook nog het loperpaar. Zij stukken kwamen echter niet tot actie, de vijandelijke dame wel. Na verder materiaalverlies was het spoedig hopeloos.
Na een geslaagde namiddag in Gent kan HWP 3 met deze ruime overwinning de volgende ronden met gemoedsrust tegemoet zien. Te beginnen met onze grootste verplaatsing naar Zoetermeer, die ook Termeuzen had kunnen zijn mocht deze ploeg zich niet teruggetrokken hebben.