Jaarlijkse archieven: 2012

Een droge 3-5 nederlaag en adieu titelambities, dit was ons deel zaterdagnamiddag. We waren gewoon niet goed genoeg en op de overwinning van De Drie Torens was niet veel af te dingen. Onze Mr. 100 % was niet beschikbaar en enkele spelers hadden hun dag niet, ziedaar wat het verschil maakte.
Maarten maakte een fatale fout in betere stelling. Emile liet zich verrassen door het thematisch paardoffer op d5 in de Siciliaan, zijn koning wandelde wel naar de damevleugel maar bleef er op de tocht. Rudy moest in het verweer , verloor materiaal en zag ook nog een gedekte vrijpion op de zevende rij verschijnen. Tussendoor een goede remise van Jim die als invaller van het laatste uur zijn werk deed. Andre kreeg naar eigen zeggen niet veel tegenstand en scoorde dan toch ons eerste winstpunt. Gevolgd door Etienne wiens tegenstander een fout maakte in de afwikkeling naar het eindspel waarna de winst niet moeilijk meer was. Herman nam dan maar de remise die hij al vroeger had willen aannemen. Zodat we met een punt achterstand met spanning naar het bord van Eric keken waar nog alles mogelijk was. Hij ging remise uit de weg maar het muntstuk viel verkeerd voor ons, ook verliezen bleek dus mogelijk. Voordeel is dat we nu rustig en zonder druk onze partijen kunnen spelen in de laatste ronden, er is niets meer te winnen of te verliezen.

HWP 2 heeft goede zaken gedaan in de strijd tegen degradatie door hekkensluiter Philidor Leiden ruim te verslaan. Het ging hier om een onvervalste vierpuntenwedstrijd en die moet je dus winnen. Dat deden we ook. Lange tijd leek de wedstrijd gelijk op te gaan, maar met de eerste tijdcontrole in zicht vielen de punten plots als rijpe appelen in de schoot van de HWP-ers. David Roos smaakte het genoegen om als eerste het volle pond binnen te halen. Hij trok aanvankelijk fel van leer op de koningsvleugel tegen de Caro-Kann van Piet Bakker, switchte toen naar de damevleugel en brak uiteindelijk door in het cetrum. Ikzelf was inmiddels, niet zonder risico, remise uit de weg gegaan. Deze moedige actie werd al snel beloond toen tegenstander Roorda een taktisch grapje in het eindspel overzag. Marnix van der Zalm had geen tijd meer om na te denken in een gelijke stelling, maar was alert genoeg om een geniepige paardvork te zien, waarna het pleit beslecht was. Harry Provoost had, na overleg met de teamleider, een remiseaanbod afgeslagen en speelde daarna als bevrijd. Een wals op de koningsvelugel was zijn opponent te machtig.
Zo stond het 4-0, en hoewel Frederic Verduyn en Wouter Ghyselen slecht stonden, kon de overwinning ons eigenlijk niet meer ontgaan. Frederic moest inderdaad opgeven nadat hij in het late middenspel een goede kans had gemist, maar Maarten Rademakers bracht het beslissende halfje binnen met een ruime remise. Vervolgens werd ook duidelijk dat Adrian Roos bezig was aan iets moois. Nico Kuyf, de topman van Philidor, werd langzaam en genadeloos weggeschoven. Toen Wouter er tenslotte in slaagde zijn verloren stelling om te buigen naar een gelijk eindspel, was de eindstand een feit.
Als we over drie weken in Beverwijk met dezelfde instelling achter de borden veschijnen, heb ik goede hoop op behoud.

In de 2e klasse A won HWP5 vrijdagavond 9 maart met 3-1 van Middelburg. De Roselaer in Sas mocht dan bij binnenkomst wat leeg en koud aandoen, dat veranderde volledig toen de klokken begonnen te lopen.
Bord 2, 3 en 4 begonnen rustig, de man met zwart achter bord 1 begon traditioneel met wat grafzetten zodat het weer de hele avond buffelen werd voor een halfje. Toen meneer de voorzitter het pand betrad gaf ik net een pionnetje weg, hoewel de voorzitter me achteraf wees op Pb4 wat bij nadere inspectie correct bleek te zijn geweest. Ik had er wel naar gekeken maar het uiteraard niet gedaan. Daarom heb ik 1629 en de voorzitter 2065 elopunten.
Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk ging ondergetekende er als een dief in de nacht met de winst vandoor doordat de tegenstander zijn ijzersterke loper even ongedekt liet staan. Ook hierna had m’n opponent het misschien nog remise kunnen houden, maar dat gebeurde niet.

Aan de overige borden was inmiddels al het één en ander gebeurd. Cor was in zijn oude vertrouwde gambietje bezig, maar ditmaal bleef groot voordeel uit. Edoch, ook een klein voordeeltje bleek aan Cor besteed en hij zette z’n zegereeks voor. Hij loopt nu 7 op 7, en doet het daarmee beter dan zijn Citroën, want die hebben ze van de week weggesleept, zo vertrouwde hij me toe. De volgende auto wordt toch weer een ouwe knakencitroën ben ik bang, ondanks de ongemakken die cette voiture met zich meebrengt.

Maar terug bij het schaken. Aan bord 4 won Alex de Ridder van R. Gijsman. Op een gegeven moment was het Toren, Loper, 2 Paarden, 1 Dame (aan de kant van Alex) tegen 2 Torens, 1 Loper en weinig hoop op betere tijden (aan de kant van R. Gijsman). De partij werd flink uitgemolken maar het mag geen verrassing heten dat Alex aan het langste eind trok.

Bord 3 stond intussen ook in de fik. Ondanks een achterstand van 2 stukken leek Cem via een mat te gaan winnen. Uiteindelijk is het er niet van gekomen, hoewel ik de indruk heb dat hij ergens de winst heeft laten lopen.