Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

HWP 3 heeft zwaar verloren. Niet onverwacht, we wisten dat KING een goed team heeft en we waren bovendien verzwakt doordat meer dan de helft van de vaste spelers niet mee konden doen. Toen nadat de opsteling rond was ook nog een speler wegviel door persoonlijke omstandigheden bleek het niet meer mogelijk om nog een invaller te vinden, zodat we met 7 man vertrokken (Dat hadden we wel gemeld aan KING).
De wedstrijd kreeg (bijna) het verwachte verloop. Vincent Schepens verloor al snel toen hij in de opening verongelukte; met zwart een paard op avontuur sturen loopt vaak niet goed af als je nog niet ontwikkeld bent. Daarna was het de beurt aan Gilbert Ongena, ik heb gemist hoe maar het ratingverschil van bijna 600 zal er iets mee te maken hebben gehad. Manuel Colsen verloor ook, had nog wel remise aangeboden maar ja, it takes 2 to tango en dat voorstel werd dus niet aangenomen. Vervolgens was ik zelf aan de beurt. In een interessante stelling was ik misschien iets te vroeg met een centrum opmars, hoewel het vaker zo gespeeld is. Mogelijk niet goed afgewikkeld, wit kreeg een pluspion en speelde super degelijk. Een aanvalspoging versnelde het verlies. Martin Stam werd het slachtoffer van de lange diagonaal b7-g2 gevolgd door een matdreiging Df6-a1 (weer een diagonaal). Dat was inmiddels 0 – 6. Johan de Zwart had een toren eindspel bereikt met 1 pion tegen 3 pionnen. Even later was het 0 tegen 2 verbonden vrijpionnen en toen viel het doek. Zou het de maximale score worden? Gelukkig niet, Frans Snijders had een paard eindspel met allebei 4 pionnen. Het leek er zelfs nog even op dat HWP hier een punt zou scoren, maar tenslotte bleef Frans over met Paard + pion tegen Paard in een stelling waar geen winst meer was. Een plusremise, helaas toch niet meer dan 1/2 punt. Maar de eer was gered.
KING steekt qua Rating met kop en schouders boven de andere ploegen uit in deze klasse, en ze moeten maar snel promoveren. Dat wilden ze zelf ook, maar de KNSB staat instroom van nieuwe teams toe niet hoger dan de 4e klasse. Daarom moeten ze nu deze weg volgen. Overigens best een sympathieke ploeg, we werden goed ontvangen in hun nieuwe speel lokatie in de Boomstraat.

We hebben verloren. 5,5 tegen 4,5, nipt. Om dat mentaal te kunnen verwerken ken ik een probaat middel: de zondebok.
Eerst en vooral, Rein is niet de zondebok van vandaag. Als je je niet goed voelt, dan blijf je thuis. Daarover geen discussie in deze tijden. Misschien kan ik met een beschuldigende vinger wijzen naar onze voorzitter en de kapitein van het tweede die geen last-minute-oplossing konden vinden om een forfait te vermijden? Of nomineer ik misschien beter mezelf? Voor de match suggereerde ik nog dat we misschien maar beter 9 remises overeenkwamen om toch maar wat bordpunten uit deze zo al moeilijke match te halen. Wat een snertmentaliteit. Of misschien lag het wel aan de witspelers? Na goed 3 uren spelen al 4 remises, allemaal op borden waar wij wit hadden. Laat het die zwartspelers maar oplossen. OK, de tegenstanders hadden allemaal fors meer rating maar dat is gewoon een excuus. Slava, ikzelf, Hans en Benjamin: een beetje geprobeerd maar allemaal blij met de remise. Stelletje helden. En de zwartspelers dan? Adrian komt na een onschuldige opening duidelijk slechter te staan en ontsnapt met een gelukje in de tijdnoodfase. Dat kan hij beter. Warre speelt een solide partij maar komt geen moment in de buurt van de overwinning. Ja, ja, grootmeester hier en grootmeester daar. Zo winnen we geen matchen. En Helmut dan? Zeeën van tijd verbruiken voor heel subtiele zetten in de opening. Het resultaat: rokade kwijt en een dame die op h7 ging schuilen tot de bui over was. Een slipper van de tegenstander bood nog kansen maar het leverde uiteindelijk niets op. Simon? Toen het kalf al verdronken was kon hij zijn verloren stelling nog rechthouden. We hadden een punt nodig.
Gaat Glen dan als enige vrijuit? Lastige partij en onze man met iets meer flair in moneytime. Maar dat ene puntje was niet voldoende. Meer was echt niet mogelijk?
Misschien was het gewoon een dag waarop het allemaal net niet in onze richting ging. Maar neen, dat is het niet. Ik weet wiens schuld dit is.

Na anderhalf jaar mochten we eindelijk weer, thuis tegen Groninger Combinatie. Dat werd halverwege, in Bunschoten, en een week later dan de andere teams. Op papier waren de Groningers duidelijk favoriet, met o.a. grootmeesters als Tiviakov, Ernst en Werle, maar bij aanvang van de wedstrijd bleek dat van hen alleen Jan Werle aanwezig was. Plotseling achtten we ons licht favoriet. De eerste uitslag kwam van bord 1, waar de grootmeesters een rustige remise speelden. Aangezien ik het grootste deel van de middag aan mijn bord gekluisterd zat, heb ik van de volgorde der dingen niet heel veel meegekregen. We gaan de borden dus maar even langs. Koen had naar eigen zeggen een ingewikkelde partij tegen Nick Maatman. Zijn initiatief betaalde zich tenslotte uit met een vol punt. Aan bord 3 sloeg Thibaut een bres in de voormalige Muur van Baflo, Erik Hoeksema. Helmut klaagde zoals gewoonlijk steen en been over zijn eigen spel. We hoorden het glimlachend aan en telden zijn halfje tegen Anna Warakomska. Glen had een enerverende zomer. Een overstap van Zottegem naar Brugge, een stoere baard gekweekt en een mysterieuze date. Het maakte hem naar verluid tot een van de meest begeerde vrijgezellen van Vlaanderen. Maar schaken tegen Jasper Geurink is dan weer een heel ander verhaal. Een mooie stelling werd vakkundig om zeep geholpen, maar met hard werken kwam alles tenslotte toch nog goed: een vol punt. Rein trof de Groningse captain Maurice Schippers, die behalve met Rein ook nog met vervelend fysiek ongemak te kampen had. Dat was duidelijk teveel. Rein won een mooie partij. We zijn inmiddels aangeland bij bord 7 waar Tom het opnam tegen de Nederlandse jeugdkampioen Jonas Hilwerda. Dat liep niet goed af voor onze Bruggeling. Rechts van mij zag ik Adrian een sterke partij afleveren tegen invaller Alef Boer met een overwinning als resultaat. Zelf trof ik Machteld van Foreest. In een redelijk evenwichtige partij misten we allebei een grote kans in de tijdnoodfase. Het resterende eindspel werd remise. Benjamin maakte zijn echte debuut. Hij was in de coronatijd al een van ons in de online teambattles en deed het daar erg goed. Dat schept verwachtingen. Hij kwam met wit met een klein nadeeltje uit de opening, maar spoedig keerden de kansen. Tegenstandster Iozefina Werle keek terecht erg zorgelijk. De grote ommekeer kwam toen Benjamin in één zet de evaluatie van bijna +6 naar bijna -3 liet gaan. De koning van Benjamin was spoedig zonder vaste woon- en verblijfplaats en werd het bord over gejaagd. Dat loopt maar zelden goed af. Ook nu niet. Volgende keer zal hij zich zeker revancheren. Zo kwamen we op 6,5 punt, een droomstart. Ondanks de lange reis voelde het zaterdag als een thuiswedstrijd en het zou me niets verbazen als de Groningers dat ook zo ervaren hebben. Verantwoordelijk daarvoor zijn de mensen van En Passant. Hartelijk dank daarvoor! We komen graag nog eens terug.