Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Terug in de tweede klasse stond we in de eerste wedstrijd meteen voor een vuurproef: uit naar Eindhoven 1. Ik herinner me uit het verleden vele heroïsche wedstrijden met HWP I tegen dat team, met als hoogtepunt het treffen in Eindhoven in 1995, toen we voor het eerst naar de Meesterklasse promoveerden. De kans dat we met het tweede tegen dit Eindhoven resultaat zouden behalen, leek op voorhand niet zo groot, gezien het ratingverschil. Maar we hadden een geheim wapen meegebracht: Ashote Draftian, die op grootse wijze zijn debuut maakte voor HWP. De jeugdspeler tegenover hem begon optimistisch met een gambiet, doch liep daarna de hele partij achter de feiten aan. Hoewel het nog lang duurde, bestond er nooit twijfel over de uitslag. Op het moment dat Ashote de overgave van zijn tegenstander aanvaardde, liep Renzo al lang vrolijk rond met een vol punt op zak. Met zwart had hij het lange tijd moeilijk tegen good-old Jos Sutmuller, maar ergens in het vierde uur kreeg hij plots de overhand. Daarna was het heel snel klaar. Inmiddels waren er twee min of meer geruisloze remises gevallen en hadden we een nederlaag moeten incasseren aan het bord van Frans Snijders, die tegen een buitenlandse man zonder rating speelde. Frans offerde met wit een toren om de vijandelijke koningsveste op te blazen. Dat lukte, alleen kon de zwarte koning ongehinderd naar de andere kant van het bord vluchten. Toen was het natuurlijk klaar.
Zo stonden we 3-2 voor met nog drie partijen aan de gang. Het was eenieder duidelijk dat David het niet ging redden aan bord 1 tegen Luuk van Kooten, maar op de twee andere borden zag het er goed uit. Onze voorzitter speelde op het laatste bord een opmerkelijke partij tegen een Italiaanse wetenschapper, toevallig ook voorzitter van zijn vereniging. We zagen allemaal dat Marnix maar wat deed tegen zijn conculega, hoewel hij zelf volhield dat er een kristalheldere strategie aan zijn doelloos geschuif ten grondslag had gelegen. Vast wel. Omdat de Eindhovense praeses kennelijk ook een vage middag had, gebeurde er helemaal niets op het laatste bord, totdat Marnix plots een technisch gewonnen eindspel in de schoot geworpen kreeg. Dat voerde hij onberispelijk tot winst. Inmiddels had David inderdaad verloren en restte nog het damesbord: Vanhuyse-Sziva. Nele had niets uit de opening weten te halen met de witte stukken, maar kreeg in de loop van het middenspel niettemin langzaam de overhand, omdat ze blijkbaar beter raad wist met ongelijke lopers dan haar opponente. Ruim na zes uur viel het doek voor de ster van weleer en mochten wij onze prachtige dame feliciteren met een schitterende overwinning.
Dit begin smaakt naar meer. Over twee weken is het al zover. Dan spelen we thuis in Sas van Gent tegen De Pion uit Roosendaal.

Op 26 september 2015 is het nieuwe seizoen begonnen in de zeeuwse hoofdklasse.
HWP 4 begon met een uitwedstrijd en ontmoette Souburg 2.
We vertrokken met 7 man omdat er basisspelers andere verplichtingen hadden en Marnix als invaller in een hoger team aan het werk moest.
Echter vlak voor het begin van de wedstrijd meldde bij Souburg een sterke vaste kracht zich ziek. Souburg was zo sportief om geen papieren speler op te stellen zodat er aan bord 2 niemand verscheen. In overleg met Souburg kwamen er dus geen namen op het wedstrijdformulier te staan op bord 2.Het was een beetje vreemd gevoel om 7 tegen 7 te spelen.
Onze topborden scoorden wat er van hen werd verwacht, doch er heeft meer in gezeten. Philip de Vroe speelde een partij uit 1 stuk en beslechte het verdickt met een fraaie winnende aanval. Henk de Ridder kwam met groot voordeel uit de opening, won vervolgens een pion,sloeg 2 keer de plank mis in plaats van de genadeklap en zag het toreneindspel ondanks de pluspion in remise verzanden.
John Gommers ving een franse gambietvariant goed op, maar focuste zich te veel op de pluspion en moest herhaling van zetten toestaan. Aan bord 5 speelde nieuwkomer Matthias De Weird. Hij trof het niet met tegenstander Paul van Rooijen.Er zijn in het verleden al meer nieuwkomers tegen Paul ten onder gegaan.
Toch zal Matthias zeker binnenkort andere dingen laten zien. Rudi Pauwels kon het eindspel met ongelijke lopers niet houden, omdat niet alle eindspelen met gelijke lopers in remise eindigen. William Baeten speelde zoals alle opgestelde spelers onbevangen, maar het zat gewoon niet mee en tegenstander Cuperus bleef zijn pluspion koesteren tot het lot bezegeld was.De partij van Bart trok veel publiek, zeker omdat de meeste spelers in de zaal al klaar waren en er in het brein van de meesten in de zaal de meest bizarre varianten zich ontwikkelden, die allemaal geloofden in de winst van tegenstander de Bock. Maar Bart blijft Bart en kan met weinig bedenktijd veel meer doen dan een ander en bovendien gaan de meeste tegenstanders dan een handje meehelpen. Ik heb de zetten niet geteld, maar na zeker 80 zetten dacht de Bock dat hij verloren stond en gaf op.Zo komt er een vreemde eindstand van 4-3 voor Souburg 2 uit de bus.
Maar HWP 4 is een vreemde eend in de bijt en verrast de volgende ronde misschien opnieuw.