Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

De terugkeer van HWP 2 in de tweede klasse geeft vooralsnog de impressie van een zegetocht. Opnieuw werd gewonnen van een op papier aanmerkelijk sterker team. Zelf speelde ik deze keer niet mee, dus ik moet voor mijn verslag afgaan op het summiere commentaar van waarnemend teamleider Marnix van der Zalm. Daaruit leidde ik af dat hij weinig van de partijen had meegekregen, aangezien hij kort na de opening zwaar in de fout ging en vervolgens uren kansloos aan zijn bord gekluisterd had gezeten. Uitbundige complimenten waren er voor David, die de geduchte Stefan Colijn in de het tweede gedeelte van de partij schijnt te hebben overklast, voor Harry, die zijn magere bijdrage aan het kampioenschap van vorig jaar tot een vage herinnering maakte door – in de woorden van sommige teamgenoten – een ijzersterke partij te spelen, voor Simon, die zijn eerste optreden in het tweede glans gaf door Jan van Mechelen te verslaan, en natuurlijk voor Nele, die evenals twee weken geleden in Eindhoven tot matchwinner kon worden gekroond.
De remise van Wouter schijnt weinig om het lijf te hebben gehad, terwijl de nederlaag van Ashote aan het eerste bord kennelijk aan een speling van het lot te wijten moet zijn geweest. Blijkbaar had iedereen na het zien van zijn stelling in het middenspel op een overwinning gerekend. Over Renzo heb ik niets gehoord. Natuurlijk is die Mark Smits niet voor de poes.

Over vier weken gaan we het weer proberen, diep in Zuid-Limburg.

De verre verplaatsing naar Overschie verliep niet zonder problemen: werken in Lokeren, daarna nog een monsterfile door een ongeval voor Overschie. Dit tijdverlies zou ons zuur opbreken…

Het begon nochtans goed: Ger overspeelde als een jongeman Krop in het Hollands en scoorde als eerste. André had een goed eindspel tegen Smit vanuit een Winawer maar misspeelde zich en kwam in een technisch verloren eindspel terecht. Hier kwamen we nog mooi weg met remise. Chris zag alle kanten van het bord tegen Ochtman maar weerde zioh als een duiveltje en maakte knap remise. Pascal had een prima stelling vanuit een aangenomen damegambiet tegen Brandenburg maar het initiatief ontglipte hem en het middenspel was niet meer te houden. Daarna leek het op een themadag toreneindspel. Etienne speelde het Goringgambiet tegen Feelders maar kreeg er geen aanval voor en moest zich in het verre eindspel gewonnen geven. Ook Jim weerde zich kranig tegen Jong maar kon het toreneindspel niet houden. Yves leek lang te gaan winnen tegen Segers, maar het toreneindspel leek remise. Marc speelde een klassieke partij tegen Looijmans en probeerde nog lang zijn toreneindspel te winnen maar moest berusten in remise.

Het resultaat was niet in verhouding met de inzet van onze spelers!
Het derde zal zich de volgende rondes moeten bewijzen.