Na het debacle in de vorige ronde hadden we voor deze thuiswedstrijd een volledige ploeg, en dan zijn we tot alles in staat, dacht ik. Dat bleek tegen te vallen. Uiteraard was schrijver dezes weer een grote boosdoener. Ik had mezelf op bord 8 geposteerd en nadat mijn tegenstander de opening vreselijk had mishandeld, stond ik na 17 zetten finaal gewonnen. Hierop besloot ik mijn tegenstander niet langer serieus te nemen. Dat kwam mij duur te staan. Na een serie afzichtelijke blunders werd het remise omdat mijn opponent er niet in slaagde een eindspel van dame vs toren te winnen.
In de tussentijd waren er weinig goede dingen voor ons gebeurd. Er was slechts één lichtpunt: de overwinning van Marc Lacrosse met zwart tegen Mark Clijsters. Ik maakte me grote zorgen toen ik zag dat onze Marc in de opening zowat een uur nadacht in een ogenschijnlijk simpele stelling. Ondanks of misschien juist dankzij de extravagante tijdsinvestering hield zwart stand en nam langzaam het initiatief, waarna we Marc op zijn best zagen. Marc Lacrosse was de enige winnaar aan onze kant, hoewel Elias er werkelijk alles aan deed om ook zegevierend aan de finish te komen. Elias melkte een toreneindspel tot de draad uit, maar tegenstander Senders gaf geen krimp en dus werd er rond half zeven, in een compleet lege zaal, tot remise besloten. Onze topspeler William hield knap remise met zwart tegen Lars Vereggen in een partij tjokvol verrassende tactische wendingen. En hetzelfde gold voor de remise van Nils Vantorre tegen Jordy Schouten aan bord 4.
Dan blijven slechts onze nederlagen over. Arne kwam met zwart in de verdrukking tegen Mark Haast. Verwoede pogingen tot ontworstelen bleken tevergeefs. Helaas leed ook Harry een zeldzame nederlaag tegen de Koningsindische aanval van Brammetje van de Berg. En André, ten slotte, kwam tijd te kort in het slot van de partij. Het wordt moeilijk over een maand in het verre Blerick.