Het venijn zat in de staart voor HWP 3

Sliedrecht was vorige ronde afgeslacht door HWP 2 en was duidelijk op revanche belust. Lang zag het er naar uit dat ze die niet zouden krijgen maar onverwacht keerde het slot zich toch nog tegen ons. Het begon met remises van Herman en Maarten op de laatste borden. Vooral voor Maarten was dit een opsteker, hij kon zijn score in de KNSB competitie openen tegen een jeugdspeelster die toch sterk aan het komen is. Etienne kwam reeds in de opening slecht tegen een tegenstander die verassend sterk uit de hoek kwam, de stelling was spoedig hopeloos. Ondertussen had Gert remise aanvaard maar Andre, een man in vorm de laatste tijd, maakte de achterstand goed. Vóór hij zijn tegenstander kon overklassen in de aanval stond hij echter helemaal niet goed, dit was dus wel een meevaller. De stand op de drie overblijvende borden liet het beste verhopen. Alleen het bord van Nick baarde zorgen en zijn passieve stelling resulteerde inderdaad in verlies. Maar Rudy had zijn partij naar groot voordeel kunnen afwikkelen en won inderdaad ook het eindspel met torens en ongelijke lopers waarin hij een pluspion in de vorm van een verre vrijpion had. Alles moest dus beslist worden in de partij van Marc, die niet volledig fit was en daarenboven in een zeer scherpe stelling en tweemaal in scherpe tijdnood terecht kwam. Zijn aanval leek recht op winst af te stevenen, hij ging remise uit de weg in de mening dat winnen nodig was voor de ploeg en liep daarna tegen een venijnige en onwaarschijnlijke counter aan die de kansen volledig deed keren. Er was plots geen mataanval en geen verdediging meer. Sliedrecht had de nederlaag menen te zien aankomen maar kon toch nog juichen.