Miraculeuze overwinning voor HWP 2

Het begon allemaal niet erg voorspoedig op een regenachtige zaterdagmiddag in De Lier – midden in het Westland. Herman van de Wynkele had autopech en hoewel we lange tijd hoop hadden dat hij alsnog zou komen opdagen, bleek die hoop ijdel. Dat betekende dat we met 1-0 achterstonden. Die achterstand werd goedgemaakt door ondergetekende, die van ex-HWP’er Manfred Kindt, op Paul Motwani na waarschijnlijk de sympathiekste schaker ooit, een pionnetje cadeau kreeg in de opening en daarna geen kansen meer weggaf. Niettemin zag het er slecht uit: Johan, Marnix en Frans zouden niet verder komen dan remise, onze nieuwste aanwinst Enrico zat te keepen op de achterste drie rijen – en keepen kunnen de meeste jeugdspelers nog niet zo goed – en Harry en Jim stonden slecht. Tel uit je verlies… Toch liep het anders. De verwachte remises kwamen wel op het bord, maar tot ieders verbazing hield Enrico stand tegen Marnix Hofman, de hoogst gerateerde speler van de Westlanders. Niet alleen hield Enrico stand, hij slaagde er zelfs in verwoestend te counteren en de volle winst te pakken. Een onverwachte meevaller. Zo stonden we met 3,5-2,5 voor, met nog twee partijen aan de gang. Helaas stonden Harry en Jim nog steeds heel slecht – zo goed als verloren. Maar Timon van Dijk, de tegenstander van Harry, die kampte met een nare hoest, was in de eerste zitting in tijdnood gekomen en ook in de tweede zitting zat hij al snel weer op increment te spelen, terwijl Harry nog zeeën van tijd had. De aanhoudende tijdnood eiste zijn tol. Van Dijk vergiste zich en er kwam een eindspel van toren en paard tegen toren op het bord. Het zou dus remise worden. Maar daar nam de Westlander geen genoegen mee. Hij bleef zoeken naar winsten, vergat de tijd en plots was het einde daar: Harry had gewonnen. Hoeveel mazzel kun je hebben? Eigenlijk had Jim daarna ook nog remise moeten houden om het feest compleet te maken. Dat lukte net niet, maar de blijdschap was er niet minder om.