Overtuigende zege van het eerste

Hoewel we het tegen Paul Keres vaak lastig hebben, winnen we bijna altijd. Vandaag ging het vlotjes. Al snel stond een duidelijke voorsprong op het scorebord en die marge bleef bestaan tot het einde.

Het was goed om te zien dat Johan de score opende. Nochtans smeet zijn tegenstander snel een hoop theorie op het bord, waardoor Johan het moest doen met een hoop minder tijd. Dat deerde hem deze keer niet. Johan wikkelde af naar een voordelig eindspel waarin de vrijpionnen beslissend waren. Hans had het moeilijk met zwart tegen Bert Both. Toen Hans remise aanbood, stond hij beslist minder, maar misschien was Both nog steeds onder de indruk van de reputatie die Hans ooit had toen hij de interne competitie van Paul Keres onveilig maakte. Dat was in een periode dat de helft van ons team nog niet geboren was, overigens.

Steven speelde naar eigen zeggen een waanzinnige partij, maar het lijkt erop dat onze man elke maand sterker wordt. Op de vraag of de variant was voorbereid, antwoordde Steven dat hij eigenlijk alles had voorbereid. Ja, dat maakt het lastig voor de tegenstanders. In ieder geval leek zijn partij van de zijkant een overtuigende prestatie. Thibaut M. moest vechten in zijn geliefde Benkö, maar ook deze keer bleef hij overeind. Paul noteerde ook een remise tegen Peter Lombaers die een sterke partij speelde met zwart. Zelf heb ik niet veel van de partij gezien, maar er werd verteld dat er voor Paul niet meer in zat dan de puntendeling.

Ik mocht de 4,5-1,5 laten aantekenen. Ik kwam goed uit de opening, maar Jan Jaap Janse beet zich vast in de partij. De stelling rond de tijdnoodfase was complex, maar ik kreeg de beste kansen toen ik een kwaliteit kon offeren. Jan Jaap had met precies spel misschien in de partij kunnen blijven, maar met weinig tijd op de klok ging hij in de fout. Gezien de stand op de overige borden was de winst nu haast binnen.

Helmut ging tegen de verwachting in onderuit met zwart tegen Willem van de Fliert. Volgens Helmut speelde zijn tegenstander een sterke partij en nadat Helmut nog een remisekans miste, beet hij in het zand. Van de partij van Tom heb ik niet veel gezien. Paul Hommerson had een mooie pionnenstructuur en Tom had wat aanval. Die hielden elkaar blijkbaar in evenwicht: remise derhalve.

Adrian zorgde ervoor dat de zege definitief binnen was. Met wit belandde hij in een prettige isolani-stelling waarbij hij de druk beetje bij beetje op kon voeren. Die druk bleek uiteindelijk beslissend. Als laatste was Thibaut V. nog bezig. Tegen Jan Breukelman kwam Thibaut geweldig uit de opening, maar hij verzuimde de genadeklap uit te delen. Uiteindelijk kon Jan nog afwikkelen naar een eindspel dat niet eenvoudig te winnen was voor Thibaut, maar in de praktijk leek het makkelijk te spelen. Thibaut zette zijn voordeel om, waardoor we afgetekend wonnen met 7-3.

Zo schuiven we weer een beetje op. We moeten nog steeds hopen op een misstap van Apeldoorn, maar tot die tijd kunnen we niets anders doen dan blijven winnen. Volgende keer weer een lastige: uit naar Stukkenjagers.