Seizoen

Op 30 mei 2009 werd in Zuiddorpe de bekerfinale gespeeld. Op deze zonnige zaterdag ontving het HWP team DZD met als inzet de ZSB beker.
DZD kwam kwalitatief goed voor de dag. HWP coach Henk de Ridder bleef vasthouden aan de spelers van het eerste uur totdat na rijp beraad Steven Rademakers zich op vrijdag wegens studieperikelen toch nog afmelde. Direct werd een betrouwbare invaller gezocht en dit werd niet de minste. De in blakende vorm verkerende John Gommers werd in het team opgenomen. Uitgerekend John Gommers kwam slecht uit de opening, doch Henk de Ridder overrompelde zijn tegenstander, evenals in mindere mate Rudi Pauwels, terwijl Nick Wegman zelfs met materiaalwinst zijn tegenstander leek op te rollen. Toen ging ineens alles fout. Henk hielp zijn stelling om zeep door te lang te blijven aanvallen i.p.v. met een gezonde pluspion rustigere vaarwateren op te zoeken. Dit was het sein voor Peter van de Borgt om de remisehaven op te zoeken. Rudi kon geen winstplan vinden en dacht dat Nick wel zou winnen en er vervolgens zeker nog een halfje kon worden bijgeschreven. Echter bij John en Henk lukte niks meer, zodat de beslissing weldra viel en hard aankwam. Ook voor Nick, die nu remise kreeg aangeboden, maar koos voor de forcing. Zo sloten we in mineur het seizoen af en kan de drank voorlopig worden opgeslagen.

Verslag van Henk de Ridder

HWP hoort al vele jaren bij de beste schaakclubs van Nederland. Komend seizoen staat onze vereniging op een met de gesponsorde clubs Homburg Apeldoorn, Hotels.nl/Groningen en HMC Calder gedeelde vierde plaats. In deze ranglijst – een idee van wijlen Walter Cardon – worden zowel het niveau van de teams als het aantal teams in de landelijke competitie meegerekend en vallen er extra punten te verdienen als een club de Meesterklasse haalt of Kampioen van Nederland wordt. HWP moet slechts de ‘universiteitsclubs’ LSG (Leiden) en Utrecht en landskampioen HSG voor zich dulden. Als aan de teams in de Meesterklasse geen extra punten worden toebedeeld, zakt HWP 1 plaats.
Er zijn komend seizoen twee clubs die met vier ploegen in de landelijke competitie spelen, te weten Utrecht en Caïssa. LSG zag zijn vierde en vijfde team uit de landelijke klasse degraderen. In totaal elf verenigingen treden aan met drie teams, waaronder HWP.

Klik hier voor de ranglijst

HWP heeft beroep aangetekend tegen de beslissing van de competitieleider op het protest inzake de wedstrijd van het eerste team tegen De Stukkenjagers op 18 april. HWP speelde die wedstrijd onder protest omdat er ernstige geluidsoverlast was als gevolg van concerten op het plein voor de speelzaal in hartje Tilburg. De competitieleider wees het verzoek af omdat De Stukkenjagers niets te verwijten viel, de scheidsrechter niet had ingegrepen en geluidsoverlast een subjectief gegeven is.
HWP acht het beroepschrift onvoldoende gemotiveerd en vraagt de Commissie van Beroep om de wedstrijd te laten overspelen. De uitspraak van de Commissie van Beroep is sportief niet meer van belang omdat HWP in de slotronde van de competitie het kampioenschap binnenhaalde. Toch vindt de club het van belang dat er vastgesteld wordt dat er onder dergelijke omstandigheden geen KNSB-wedstrijden gespeeld mogen worden.

Op 9 mei 2009 werd in Axel de gezamenlijke slotronde gespeeld in de ZSB Hoofdklasse.
HWP 4 ontving DZD 1. Het werd al gauw duidelijk dat we weer gingen winnen. Weliswaar werden eerst drie remises toegestaan. Henk de Ridder nam te vlug genoegen met een halfje. Henk zag pas na de puntendeling dat zijn pluspion meer waard was dan hij dacht. Er was een eindspel ontstaan waarin Henk een dubbelpion had en een slechte loper. Toch was er een winstvariant die Henk niet zag. Al gauw volgden Philippe Bekaert en Steven Rademakers zijn voorbeeld, doch in die partijen was een winstvoortzetting niet voor het oprapen. Zoals de laatste wedstrijden steeds het geval is begonnen de 3 onderste borden van zich te spreken. Bernard de Bruycker, Rudi Pauwels en Tom Lammens wilden maar een ding en dat was winnen. Ze slaagden met vlag en wimpel, waardoor de tussenstand op 4,5-1,5 kwam en de wedstrijd gewonnen was. Andre Galle had intussen zijn tegenstander helemaal in de tang en verhoogde de score met een vol punt. Nu was alleen onze eerstebord speler John Gommers nog aan het worstelen. Hij kwam in een bekende variant van de Caro Kan terecht waar hij te weinig theorie van beheerste. Gelukkig voor hem hield ook bij zijn tegenstander op de negende zet ook de theorie op. Zet 9 van zwart was fout, doch i.p.v. de krachtzet 10. Dxb7 ruilde wit onnodig. Vanaf dat moment kwam John langzaam maar zeker terug in de wedstrijd, waarna hij ook nog de gelegenheid kreeg zijn uitstekende eindspelkennis te demonsteren en het volle punt te scoren.

Verslag van teamleider Henk de Ridder