Seizoen 2016-2017

Na twee nederlagen besloot de teamleider van het eerste dat het roer om moest. Hij liet zijn spelers weten dat het aanvangstijdstip van de uitwedstrijd tegen Charlois Europoort 12.00 uur was. Even na twaalven zat het complete team in de speelzaal van de voormalige landskampioen. Alleen zij, want de tegenstanders en de scheidsrechter wisten uiteraard wel dat de wedstrijd pas om 13.00 uur zou beginnen. Zonder momperen werd de tijd nuttig besteed met geanimeerde gesprekken. Een fraai staaltje teambuilding dat zijn uitwerking zeker niet zou missen.
De opstelling van Charlois viel ons mee. Het was nog altijd een sterke tegenstander, maar het had zeker erger gekund. Vooral op de borden 8 en 9 zou het moeten gebeuren. Daar had Charlois invallers en wij debutant Ashote en een zeer scherpe Rein. Zoals zo vaak lopen dingen in het leven anders dan je verwacht. Uitgerekend aan deze borden kwamen we snel in groot nadeel. Wat er bij Ashote misging weet ik niet, maar zijn tegenstander kon overal op het bord materiaal ophalen. Rein blunderde een kwaliteit weg.
De score werd geopend door de teamleider zelf, die met zwart een solide opening op het bord bracht en geen krimp gaf tot in het remise pionneneindspel. De uitbundige felicitaties van zijn teamgenoten geven zijn status aardig weer. Men is blij met elk halfje dat hij scoort. Helmut bracht ons op voorsprong. Op het bord kwam een bekende variant van het Damegambiet, waarin zwart een dubbelpion op de f-lijn overhoudt. Helmut kreeg één van deze pionnen cadeau en bracht handig de coordinatie tussen zijn stukken terug (Ph5!). Mooie overwinning! Steven slaagde er niet in om Erik van den Doel te verslaan. Hij miste wel een geweldige kans op vrijwel beslissend voordeel. Even terug naar de zorgelijke situatie op de borden 8 en 9. Erg veel verbeterd waren de stellingen niet, maar wat een vechtlust van onze mannen! Tom kreeg een remise uitnodiging, die eigenlijk niet geweigerd kon worden. Stand 2-2. Vervolgens gebeurde er een vreselijk ongeluk bij Thibaut. De hele partij stond hij aan het roer en oogstte hij bewondering van zijn teamgenoten. Met één zet vergooide hij echter alles en kon hij direct opgeven. Ook Rein redde het niet en zo werd het 4-2 voor de Rotterdammers. Maar dan is er altijd nog Koen. Inmiddels is hij de 2500 ruim gepasseerd en lijkt hij 2300 spelers als vliegen dood te slaan. Ook vandaag weer: 4-3. De partij van Glen kende een, voor de toeschouwer althans, wisselend verloop. Dat soort partijen eindigen vaak in remise, ook nu. Attila moest zich tegen oud-HWP-er Thibaut Vandenbussche nauwkeurig verdedigen om niet in serieus nadeel te komen. Hij deed dat naar behoren en bracht de stand op 5-4 . Aan Ashote de eer om, net als dat bij een bekende voetbalclub gebruikelijk is, tijdens het debuut te scoren. Vanuit hopeloze stand counterde hij fraai naar een beter eindspel. Dat verzilverde hij professioneel. 5-5 dus en dat was echt te weinig.

CSV was zo sportief geweest later te willen beginnen om onze vervoersproblemen op te lossen.
Er ontsponnen zich spannende partijen.
Rudy kwam snel onder grote druk in een Grand Prix en verloor van Vermeer. Eric kwam verloren te staan tegen Bogers maar wist er nog remise uit te slepen. In een Wolga werd André overspeeld door Trimp. Jim ging helaas door zijn tijd in een gelijke stelling tegen Ammerlaan. John kreeg een stukoffer om de oren, maar wist een plusremise uit de brand te slepen tegen Lui. Joris kwam passief uit de opening tegen Koster en werd weggeduwd op de koningsvleugel. Marc leek te gaan verliezen tegen Tabak, maar wist nog een schlemiele vork te plaasten en won toch nog. Adri miste de winst in de aanval en het werd daarna nog remise.
Dit CSV overklaste ons duidelijk op strategie en in openingskennis en won verdiend.

Toch mijn dank voor de bereidwillige invallers en voor de inzet van iedereen!
Volgende maal beter!

Dertien niet oproepbare spelers in één ronde en toch nog vijf complete teams op de been brengen: de reorganisatie van de nationale politie is er niets bij. Voor het vierde team betekende dit dat William, Martin, Manuel overkwamen vanuit het vijfde. Onze beide jeugdleiders waren met de trein gekomen en reeds voor elven gearriveerd. Ruim tijd dus voor een kopje koffie in het centrum van Gouda, om daarna de door Google-maps op twintig minuten gecalculeerde wandeltocht naar het speellokaal aan te vatten. Daar drukten ze met een verhit hoofd ruim drie kwartier later voor het eerst hun ongeduldig tikkende klok in. Het was een bèta-versie van Google-maps, zo wist Martin. Beiden weerden zich overigens kranig. Manuel ging ten onder aan een kleine zwakte op de damevleugel. En Martin bleek weer de veel betere schaker dan zijn tegenstander, maar de wandeling vergde in het vierde uur zijn tol en de gewonnen stelling ging alsnog verloren.
William trof het niet met de sterke Frans Bottenberg als tegenstander en nadat hij kort na de opening inderhaast zijn paard naar het doorgaans rampzalige veld h2 had gebracht, werd hij vakkundig opgeknoopt. De vierde nul kwam op mijn conto. Een totale off-day en een tegenstander die alles goed deed na een speculatief pionoffer mijnerzijds.
Rudy en Emile behaalden keurige remises tegen hun hoger gerate tegenstanders. De getructe wijze – onderste rij en dubbele penning – waarop Rudy wist af te wikkelen naar een dooie remisestelling, was een lust voor het oog. Remise werd het ook bij Johan, die met wit enigszins in de problemen was gekomen tegen Erich Karstan, maar vervolgens het eindspel op noeste wijze remise wist te houden.
Het enige punt kwam op naam van Frans. Hij werd in zijn vertrouwde Leningrader al snel in zijn flank gegrepen met h4 en h5. Het zag er wat ongemakkelijk uit voor de zwarten, maar helemaal duidelijk was het niet. Dat was het wel toen zijn tegenstander vervolgens op schitterende wijze zijn dame weggaf.
Alweer tweeëneenhalf bordpunt aan ons palmares toegevoegd. In de volgende ronde gaan we Voorschoten 2 bekampen, dat slechts één plaatsje (maar wel bijna tweehonderd Elopunten) boven ons staat.