Seizoen 2014-2015

Op 21 maart 2015 ging Het Witte Paard 4 naar de Zwarte Dame 1. Deze teams kennen elkaar goed en hadden er allebei zin in. Dan komen er automatisch mooie stellingen op het bord. De mannen van het 4e gaan nog net niet naast hun schoenen lopen, maar deden weer krasse uitspraken na afloop. Bart begon door te zeggen: 3 Belgen 3 punten, dus wees blij met ons. Adrie dan weer: Door mijn sterk eindspelletje winnen we dan toch maar. Henk dan: Ik hou een remise-eindspel echt remise ondanks het feit dat mijn tegenstander moest winnen voor 1 matchpunt. Ondanks een valse start bleef HWP 4 er in geloven en streed verder op het scherp van de snede. John veroorzaakte de valse start door in een gewonnen stelling zijn dame weg te geven. Philip en Bart boekten succes met hun scherpe openingen en brachten HWP 4 op voorsprong. Ook Rudi nam het initiatief en haalde de angel uit de stelling die er even in zat. Maar Marnix had zijn dag niet en bleef tegen beter weten in complicaties zoeken en valletjes opzetten die tegenstander Willy Meulblok steeds pareerde. Meulblok nam de plaats in van Bliek en bewees dit aan te kunnen. Emile liep zich stuk op een gemotiveerde Peter van der Borgt. Henk zat in een stelling die het toeliet de nog bezig zijnde borden in de gaten te houden. Hij kon naar ongelijke lopers toe werken en deed dat in de wetenschap dat hij de partij dan niet zou verliezen. Eric Clarisse liet zich niet verleiden tot onzinnige zetten en tekende de vrede met Henk. Zoals verwacht verloren Emile en Marnix. Maar bij de stand van 3,5-3,5 was iedereen er van overtuigd dat routinier Adrie den Hamer zijn eindspel zou winnen. En zo werd weer een tegenstander aan de zegekar gebonden. We behouden zo onze 2 matchpunten voorsprong. De climax zou wel eens in de laatste ronde komen te liggen.

Terwijl alle aanwezigenin de zaal getuige waren van de overwinning van het derde op medekoploper Rijswijk, veegden de mannen en vrouw van HWP 2 onopvallend de vloer aan met de heren van Schaakcombinatie HTV uit het Haagse. De teamleider gaf het goede voorbeeld door aan het laatste bord via een woeste koningsaanval een snel punt binnen te slepen. Dit voorbeeld werd snel gevolgd door Renzo en Nele, die hun tegenstanders geen schijn van kans gaven. In de tussentijd had invaller Herman vd Wynkele met enige tegenzin ingestemd met remise. Harry wilde ook mooi winnen en offerde twee paarden op de vijandelijke koningsveste. Hij won er één terug, maar dat was helaas niet genoeg. David had voor de afwisseling zwart gekregen en ook met die kleur kende hij geen genade. We hadden de wedstrijd dus al gewonnen met Fabian en Wouter nog achter de borden. Beide partijen werden remise, waarbij Wouter duidelijk op meer had gehoopt en door bleef spelen tot er nog slechts twee koningen op het bord stonden.
In de volgende ronde spelen we uit tegen naaste belager De Pion 2 uit Roosendaal en bij winst is het kampioenschap binnen. Maar dat wordt nog een hele klus.

Voor deze uiterst belangrijke wedstrijd werd werkelijk alles uit de kast gehaald. Ondanks enkele afzeggingen Toen Jim na de start van de ronde te laat het denksportcentrum bereikte was er even paniek in de gelederen, maar daarna konden we vol aan de bak. Etienne probeerde alles om er spel in te houden tegen het Engels van Geertsma, maar er was geen doorkomen aan.
Herman expermimenteerde in de opening tegen Van de Peut, maar moest een kwaliteit geven om een sterke aanval af te wenden. Het mocht niet baten. Marnix perste Hellenberg professioneel van het bord. Een meerderheid op de damevleugel werd netjes in een punt omgezet. Zelf kwam ik in een Nimzo steeds lichtjes beter tegen teamleider Kubbenga. Actief stukkenspel in het eindspel leverde het punt op. Emile kwam moeilijk uit de opening tegen de sterkste speler: Mol. Hij speelde echter de partij van zijn leven maar de routine van Mol gaf de doorslag: een penning was er teveel aan. Toen waren de troeven van LSG 4 echter op.
Jim wist een slechte stelling nog net remise te houden tegen De Mooij. Mark won op karakter van Pols en als kers op de kaart wist Yves Thissen te verschalken met een originele aanpak van de Leningrader.
Dit knappe resultaat kwam er door de inzet van alle spelers!
Bravo en laat ons zo verder doen!

In de 6e ronde stond voor HWP 2 de match tegen medekoploper Rijswijk op het programma. Bij winst kon de champagne al koud worden gezet. Zover kwam het echter niet. Het regende remises. De eerste puntendelingen kwamen op naam van Nele en Wouter. Beiden raakten verzeild in uitgedoofde stellingen. Vervolgens nam ook Fabian remise, mede omdat hij dacht dat we de wedstrijd gingen winnen. Deze evaluatie was op dat moment alleszins verklaarbaar. Maarten was na een dramatische opening tegen Peter Monté weer helemaal teruggekomen in de partij, Renzo stond gewonnen en de rest zou minstens remise gaan spelen. Het liep anders. Maarten overzag een vijandelijke promotie en Renzo besloot kennelijk dat het opspelen van twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel te gemakkelijk zou winnen. Ook achteraf kon hij niet verklaren waarom hij koos voor een andere weg, die slechts tot een puntendeling leidde. Zo werd het nijpend voor ons. David stond een stuk tegen twee pionnen voor in een eindspel, maar het materiaal was dermate uitgedund dat winst wel heel moeilijk zou worden. Harry stond eveneens materiaal voor, een pionnetje, doch ook op zijn bord leek een overwinning ver weg. En inderdaad eindigden beide partijen in remise, als gevolg waarvan we tegen een 4-3 achterstand aankeken, die ik – als enige nog achter het bord – dus moest goedmaken. Mijn partij kende het gebruikelijke verloop: overweldigend voordeel in het vroege middenspel gevolgd door gepruts en getreuzel, waardoor ik mijn tegenstander de gelegenheid gaf de aanval over te nemen. Ik moest zwaar in de remmen en slaagde erin te consolideren tot een gelijke stelling, maar wel met kansen op aanval. De enige mogelijkheid om iets te bereiken leek een riskant uitziende breekzet, die ik na zeer lang nadenken op het bord bracht. De complicaties bleken niet te overzien voor mijn tegenstander en met een leuke slotcombinatie kon ik het punt binnenbrengen. De enige Sasse winstpartij van de middag.
Al met al hebben we, objectief gezien, wel iets te weinig gekregen met dit gelijkspel, maar in ieder geval hebben we alles in eigen hand. Drie keer winnen en we zijn vrijwel zeker kampioen. Moet kunnen.