Seizoen 2014-2015

De verre tocht naar Den Haag begon met de nodige moeilijkheden: afzeggingen op het laatste moment die morgen begaf de auto van Etienne het. Maar toch… tegen onze listige opstelling zouden ze het niet halen!

Klop speelde dame-indisch à la Bosboom (met h4 en g4) tegen mij. Er ontstond een erg rommelige stelling waarin ik beter stond maar niet zag hoe ik moest winnen.
Eric timmerde in een gesloten Siciliaan Gieben van het bord met een grappig mat.
Chris stond de hele tijd vanuit het Engels lichtjes beter tegen Van Straaten en won op studieachtige wijze het toreneindspel. Yves stond de hele partij vanuit het Slavisch beter tegen Segers maar in tijdnood ontglipte hem het initiatief. Ook Jim kon een blokkadestelling vanuit de Pirc tegen Pauw niet redden. De drie andere borden stonden echter nog prima. Herman blunderde tegen Baak vanuit een technisch gewonnen Franse partij. Na een origineel middenspel dat vanuit het Scandinavisch naar het Frans overging wist Etienne op techniek met een pluspion te winnen van Van der Tuyt. Toen lag de beslissing helemaal in de handen van Marc. Zijn tegenstander Vorstermans speelde van zet 1 af op remise en toen Marc na lang zwoegen eindelijk een pion voorkwam begon een complexe technische fase in een paardeneindspel. Hier miste hij een paar studieachtige winsten en zo kwamen we alsnog op 4-4 uit tegen deze sympathieke ploeg.

Dank aan alle spelers voor de gedane moeite en hierbij is HWP 3 gered in deze klasse.

André Galle

We waren inderdaad huizenhoog favoriet in onze klasse. Maar je moet het wel even doen.
Bij aankomst in Roosendaal constateerde ik dat topscorer David Roos er zin in had. Waarom zou hij anders in korte broek zijn verschenen? Het weer was er in ieder geval niet naar. Tegenstander Ivo was danig onder de indruk. Hij waagde op de 15e zet nog wel een remiseaanbod, doch dat bleef zijn enige heldendaad van de middag. Twee zetten later moest hij opgeven. Op dat moment had Renzo al een half punt laten aantekenen, nadat hij met wit vanuit de opening niets dan massale afruil had bereikt. We stonden dus voor. Even later verdubbelde ik de voorsprong nadat ik via een kwaliteitsoffer good-old Robert Schuermans op de knieën had gekregen. Inmiddels stond Rein Verstraeten op bord 1 al een tijdje gewonnen en had Harry Provoost door middel van een stukoffer een aanval gekregen die er beslissend uitzag. Dat bleek ook zo te zijn. Harry scoorde het derde volle punt en Rein volgde kort daarna. Het was nog geen vier uur en we waren er al! De wedstrijd leek uit te lopen op een slachting. Zover kwam het echter niet, omdat Wouter een zeer interessant eindspel van 3 stukken tegen 2 torens mishandelde en omdat Nele tot ver in het vijfde uur bleef proberen een gelijke stelling te winnen. Toen loon naar werken eindelijk binnen handbereik was, tastte onze dame helaas mis en werd haar zelfs de remisehaven ontnomen. In de tussentijd had Fabian op zijn eigen gedecideerde wijze reeds ons vijfde punt binnengebracht.
Toen later op de avond het bericht kwam dat Rijswijk had verloren en wij dus kampioen bleken te zijn geworden, ontsnapte er een oerkreet van blijdschap aan ‘s teamleiders gemoed.

Op de dag dat HWP 2 en HWP 4 kampioen konden worden reisden wij af naar het verre Vianen. Het zijn rare tijden. Over matchpunten hebben we het al lang niet meer, het gaat alleen nog om zoveel mogelijk bordpunten. Het zal bij concurrent Apeldoorn niet anders zijn. In de sfeervolle zaal ’t Akkertje ging het al snel zeer voorspoedig. Her en der verschenen er veelbelovende stellingen op de borden. De eerste die kon oogsten was Tieme, met zwart en overtuigend. Niet lang daarna volgden Steven, Tom en Helmut: 0-4. Allemaal gevalletjes eenrichtingsverkeer. Zelf stond ik al snel op de rand van winst, besloot het ten onrechte rustig aan te doen, waarna er al spoedig zelfs geen remisekansen meer waren: 1-4. Thibaut M zette zijn technisch gewonnen stelling vervolgens om in een punt: 1-5. Adrian had het moeilijk, maar bereikte toch nog verrassend eenvoudig de remisehaven. Daar stond tegenover dat Johan zijn voordelige stelling ook in remise zag verzanden: 2-6. Koen’s punt hadden we al in het begin van de middag geteld, maar de daadwerkelijke executie volgde enkele uren later. Thibaut V trof de sterkste tegenstander. Hij stond goed, maar de winst was nooit direct voorhanden. Toen die eindelijk in zicht kwam, ging zijn tegenstander door zijn vlag: 2-8 na amper 3½ uur spelen. Vooraf hadden we voor deze uitslag getekend, nu overheerste het gevoel dat er een punt meer uit gehaald had moeten worden. Een smsje uit Amsterdam (bedankt Ivo!) leerde ons dat Apeldoorn met 3½-6½ had gewonnen van Caissa. We lopen uit en staan nu 2½ bordpunt voor. Nog niks beslist dus. Wel in 3F: HWP 2 is kampioen en HWP 3 veilig. Proficiat, dame en heren!

HWP 4 kon op 11 april 2015 kampioen worden in de ZSB hoofdklasse. Er moest in Souburg gepresteerd worden tegen Souburg 2. Het zag er lange tijd veelbelovend uit.
Rudi Pauwels speelde degelijk tegen Sipke Cuperus en scoorde als eerste een half punt. Debutant William Baeten volgde zijn voorbeeld zeker niet. William zette een scherpe partij op en leek alle problemen op te lossen. Echter hij zag iets belangrijks over het hoofd en liep mat. Daarna kwam HWP 4 in de wedstrijd. John Gommers was weer ouderwets op dreef en het ontstane toreneindspel was dan ook een kolfje naar zijn hand. Niemand twijfelde aan een goede afloop. Gilbert Ongena was op het laatste moment opgeroepen als invaller en dat was geen verkeerde keus. Ondanks het elo verschil van 300 punten speelde Gilbert het ontstane eindspel met de dames nog op het bord vlotjes uit. De 4 bovenste borden waren nu nog bezig en keken naar elkaars stellingen. Ze gingen er nog eens voor zitten om alle vier het volle punt te gaan scoren. Het is niet te bevatten wat er daarna gebeurde. Adrie had 2 gezonde pluspionnen en was vastbesloten dit zonder schoonheidsfouten uit te spelen.Maar dan moet je wel op je tijd letten en dat vergat Adrie. Hij verzonk heel even in diep gepeins en de vlag bezegelde zijn lot. Gert blunderde ineens een vol stuk weg in een gunstige stelling. Henk overschatte zijn stelling omdat hij 2 pionnen had veroverd en weliswaar een pion moest teruggeven met compensatie maar onnodig op winst bleef spelen terwijl de remise voor oprapen lag. Marnix pakte echter alsnog een bordpunt door zijn eindspelvoordeel tot in de puntjes uit te buiten. Dit bordpunt kan aan het eind van deze competitie wel eens een beslissende rol spelen. HWP 4 blijft leiden, maar deze veldslag werd onnodig verloren.