Seizoen 2014-2015

Niet alleen sinterklaas bezocht Sas van Gent, doch ook talrijke schakers kwamen uit alle windhoeken naar de uithoek aan het Kanaal van Gent naar Terneuzen. 22 november 2014 was weer een dag om niet te vergeten voor de spelers van HWP.
HWP 4 ontving Souburg 2. De sterke HWP formatie was niet van zijn stuk te brengen.
Op alle borden was wel iets te beleven. Herman bijvoorbeeld gaf zijn tegenstander zelfs geen kans om zijn stukken te ontwikkelen en deelde de eertse klap uit. Zijn voorbeeld werd gevolgd door Gert en Marnix, zodat de 3 topborden goed waren voor 3 punten. Adrie den Hamer deed het rustig aan en liet zijn tegenstander een halfje meenemen. Rudi Pauwels zocht naar voordeel en toen dat niet te vinden was liet hij het remise lopen. John was niet onder de indruk van het gambiet van Albert Vermue, deed zelfs geen moeite om te rocheren en toen de stelling er rijp voor was combineerde hij naar hartelust. De matchpunten waren binnen en Henk en Philip waren vastbesloten om de score verder op te voeren. Bij Philip lukte dat. Aanwinst Philip liet weer zien wat hij waard is en van de Plasse legde moedeloos de koning om. Bij deze 6-1 stand zou Henk ook graag hebben deelgenomen aan deze collectieve topprestatie, maar het ontstane eindspel leek meer dan het was en bij remise kreeg er niemand van HWP 4 een nederlaag te slikken en was de teleurstelling bij de bezoekers bovengemiddeld.
HWP 4 blijft leiden met een riante voorsprong. Zou de droom uitkomen?

Arnhem, deel 1 van 2 episodes. Dit keer was het zonovergoten ondernemingscentrum van gastclub AVS het decor. Omdat het toch een eindje rijden was, had iedereen een gezonde marge ingebouwd. Paul zelfs 24 uur. Na de gebruikelijke vragenronde over wie wat’s middags had gegeten, begonnen we er om 13u met volle moed aan. AVS moest immers verzwakt optreden en zelf waren we op oorlogssterkte, wat leidde tot een elogemiddelde van precies 200 punten meer.

Het duurde dan ook niet lang vooraleer dit zich op het bord vertaalde. Ikzelf had na 2,5 uur de score geopend. Toen mijn sympathieke tegenstander de druk probeerde te verlichten in een misspeelde isolanistelling liep hij pardoes in een verborgen combinatie. Ook Tieme had een relatief eenvoudige partij. Hij slaagde erin om op tien zetten drie witte pionnen te verdonkeremanen zonder dat zijn opponent daar compensatie voor had.
Nu kwamen de punten snel binnenrollen. Helmuts loperpaar zal Remco De Leeuw wellicht nog enkele nachten achtervolgen in zijn dromen. Vooral de zwartveldige loper terroriseerde de zwarte stelling. Sterke partij van onze man. Tom kwam snel goed te staan nadat zijn tegenstander in een kalme stelling plots de eigen koningsstelling opengooide. Stockfist zal niet 100% tevreden geweest zijn over de afwerking maar hij haalde toch de vis op het droge. Steven zijn stelling had wel een zekere ‘je ne sais quoi’. Het resulteerde in een eindspel met een pionnetje meer dat met de nodige moeilijkheden werd uitgetikt. Even later kon Hans zich tot matchwinnaar kronen. In een partij met wisselende kansen werd remise overeengekomen in een stelling waar enkel zijn tegenstander beter kon staan. We weten echter al langer dan vandaag dat Hansie Hansie een uitmuntend onderhandelaar is. 0,5-5,5.

Onderhandelen was bij Koen niet van doen. Ze zeggen wel eens dat echte schakers Spaans spelen. Met een zeker ‘je m’en foutisme’ volgde hij het bekende recept: stukjes goed zetten, zonnebrilletje aan, verzwakkinkje uitlokken, wurg, wurg, mat. Een complete partij van Daddy Cool. Dat de score niet verder opliep, kwam doordat Paul zijn overweldigende positionele voordeel omzette in een eindspel met een stuk meer dat schijnbaar gewonnen leek maar het blijkbaar niet was; doordat Adrian een pion wou winnen in plaats van mat te zetten en daardoor een stuk verloor en doordat Thibaut V. blunderde in een stelling die hij niet kon verliezen tegen een tegenstander van wie je het niemand gunt tegen te verliezen. Het geblèr van die laatste na de partij zal het verwerken van het verlies er niet gemakkelijker op hebben gemaakt.

3-7. De eerste matchpunten zijn binnen. Het is hopen op een misstap van Apeldoorn maar vooral op een spelniveau zoals dat van vandaag in de volgende rondes. Als we dan zware blunders vermijden, zullen we zeker nog een schare punten pakken. Op 7 maart trekken we naar Arnhem voor episode 2.

Niet ver van Alphen a/d Rijn bevindt zich Zoetermeer. Er staan flats en de wijken hebben geen namen maar nummers. De schaakclub is gehuisvest in een modern kerkgebouw dat ooit dienst heeft gedaan als gymzaal, zo werd mij verteld. Voor de schakers wordt ook soep geschonken. De tegenstander van Nele meende ergens in het derde uur dat het tijd was voor deze lekkernij. Ik zat schuin tegenover hem en mocht meegenieten. Met elke slurp zag ik mijn stelling slechter worden. Zelden heb ik iemand zo lang soep zien lepelen uit een kop die steeds meer op mijn hoofd ging lijken naarmate hij leger werd. Gelukkig had Nele er weinig last van. Kordaat wuifde zij alle remiseaanboden weg en won het eindspel na een misrekening van de nog naboerende soepverorberaar. Ook zonder die fout zou ze zeker hebben gewonnen.
De overwinning van Nele betekende de gelijkmaker. Wij waren namelijk op een ongedachte achterstand van 2-0 gezet, omdat Fabian een leuke combinatie van zijn tegenstander had overzien en Renzo een vreselijke blunder in zo goed als gewonnen stelling had gemaakt. Daarna had Marc Lacrosse tegengescoord omdat hij veel beter is dan de rest en dankzij Nele stonden we dus weer gelijk. David putte inspiratie uit haar heldendaad en zette ons op voorsprong. Op dat moment kon het eigenlijk niet meer misgaan, al deed ik mijn uiterste best om te ver te gaan in mijn winstdrang, maar het lukte me net niet om nog te verliezen. Wouter trok het beslissende punt naar zicht toe door een pionneneindspelletje als een bedaarde veteraan uit te schuiven. Harry bepaalde de eindstand nadat hij ongetwijfeld had gedacht te zullen winnen. Maar remise was uiteraard genoeg.

Op 1 november 2014 ging HWP 4 op bezoek bij Landau 2 in de 2e ronde van de ZSB hoofdklasse competitie. Buiten mogen dan warmterecords sneuvelen, binnen in de marijkeschool in Axel zou weleens een ander record kunnen sneuvelen. Want Landau 2 is onze angstgegner en dan zou je vooraf al voor een gelijkspel tekenen.
HWP 4 kwam met een prima team aan de start, maar ook Landau 2 was zeker niet verzwakt. Wij hebben in ieder geval in de persoon van Marnix van der Zalm een topbord in de gelederen en juist deze man speelde weer de sterren van de hemel en was al snel klaar met Janco Dees. Omdat er verder niemand in gevaar was bleven de punten binnenkomen. De tegenstander van John liet even zijn tanden zien door al vroeg Johns rochade te verhinderen en op de koningsvleugel aan te vallen. John wankelde maar viel niet om en pakte dan maar een remise mee. Onduidelijk was het bij Rudi Pauwels die in een Franse partij een paar pionnnen offerde maar meer dan het opjagen van de vijandelijke koning zat er niet in. Remise was het eindresultaat. Meer spectakel liet Herman zien, hij speelde tegen de b3 specialist Patrick Moens. Zoals altijd kwam Patrick goed uit de opening, maar helaas voor hem kent het schaakspel doorgaans een eindspel en daar wil het voor hem nogal eens misgaan. Herman voelde dat goed aan en profiteerde optimaal.
En wat te denken van Gert, hij gaf een vorkje dat een stuk opleverde maar wel 3 pionnen koste. Vooraf had Gert de tijd genomen om tot de conclusie te komen dat de compensatie voor de tegenstander niks voorstelde en hij vervolgens Martijn de Clerck naar de slachtbank kon leiden. Bart de Vogelaere had het verloop van de match goed gevolgd en kwam niet in de verleiding de ontstane stelling te forceren tegen de op papier zwakke Bas van Doren. Maar Bas is een jeugdspeler die volop in de lift zit en dan kun je je lelijk op de elorating miskijken.Bart is echt zo’n speler die op het juiste moment remise aanvaard. Adrie den Hamer liep even met de gedachte rond om niet verder aan te dringen, doch kwam snel tot bezinning en een paar zetten later was het uit. Als laatste was Philip nog aan het werk. Hij was goed uit de opening gekomen en leek een beslissende aanval te hebben, maar Wim Versporten liet zijn verdedigingskwaliteiten zien en scoorde voor Landau 2 het enige volle punt. Mooie uitslag en we zullen doorgaan.