Seizoen 2014-2015

De schakers van de KNSB competitie zitten in de winterstop. Maar de ZSB hoofdklasse doet hier niet aan mee. Dus op 3 januari 2015 wordt ronde 5 gespeeld.
Hierna zijn we halverwege. Het Witte Paard ontvangt de Zwarte Dame uit Kruiningen.
Het Witte Paard is hongerig en is van plan om de Zwarte Dame op te eten. Het is een hele kluif geworden. Wegens ziekte ontbreekt er een speler van de tegenstander, dus we beginnen met een punt voorsprong. Vlak na het begin ontbrandt de strijd en duurt het heel lang voordat de volgende uitslag kan worden genoteerd. Het is een half punt voor Marnix die er niet door komt. DZD komt vervolgens langszij omdat Rudi na goed uit de opening te zijn gekomen een paardvork toelaat en lijdzaam moet toezien hoe de vijandelijke koning te keer gaat.Op een aantal borden worden nu de stellingen steeds beter en vallen de punten als rijpe appelen. Gert toont zijn klasse door met voorbedachte rade een toreneindspel aan te gaan en dit beslissend af te sluiten. John is na een slappe opening verrassend terug gekomen en maakt het formidabel af. Intussen had Herman het remisevoorstel van tegenstander Eric Clarisse voorgelegd aan teamleider Henk de Ridder en kreeg de opdracht door te spelen. De heksenketel bij Philip de Vroe was de sleutelpartij aan het worden. Philip liet zich van zijn beste kant zien en maakte het definitief af toen hij met zijn loper ineens de vijandelijke dame en toren aan kon vallen. 4,5 punt en match gespeeld. Het winterkampioenschap is een feit. Herman heeft zijn pluspion vast kunnen houden en wint het eindspel. Bart heeft intussen een te grote materiaalachterstand en moet het onderspit delven. En nu op naar de 2e competitiehelft. Wij hebben er zin in.

Vol goede moed togen we naar het verre Krimpen. Krimpen had de vorige ronden enkele steken laten vallen en we hoopten hier een mooi resultaat neer te zetten.

Het mocht echter niet baten…
Ikzelf kwam tegen Peter Gissenaar na een Wolgagmbiet in een dynamisch gelijke stelling. Frans leek de jonge Franse met gemak kaal te plukken. Frans gaf echter het verkeerde schaakje en het initiatief ging naar de zwartspeler over. Invaller Marnix zorgde voor een fraai punt op het eerste bord tegen Marcel Glissenaar. Eric stond vanuit een zwarte leeuw erg goed. Sturm plaatste een goed getimed offer voor open lijnen en initiatief en de zwarte stelling was niet meer droog te houden. Yves stond goed vanuit de opening. Met tegengestelde rochades kreeg hij de wind in de zeilen, maar kreeg het in tijdnood niet afgewerkt tegen Jason Zondag. Rudi ging nogal ongelukkig door zijn tijd tegen Gosse Romkes. Kevin Nguyen speelde op aanval tegen Etienne. Etienne verdedigde goed, maar kwam in een eindspel toch teveel achter.
Marc trof toch angstgegner Harold Van Dijk, die nu op het vierde bord uitkwam. Deze had zich erg goed voorbereid en met een actieve stelling in het eindspel met het loperpaar moest Marc in deze sterke speler zijn meerdere erkennen.
Jammer!

Verslagje vijfde team: Middelburg 2- HWP 5

Na 10 zetten werd de klok op gang gezet op bord 1(vergetelheidje).
Jelle kwam met materiaalwinst uit de opening en werkte spontaan af 1-0.
Werner kon dameverlies niet meer vermijden na fatale paardzet van zijn tegenstrever,en gaf op.
Sam deed zijn debuut op bord 2,hij speelde Albin tegengambiet,maar werd in het nauw gedreven en moest nog een pion prijsgeven. Even later gaf hij op.
De verrassing kwam op bord 4! Cem, wiens stelling er nogal zwak uitzag,kon zijn ogen niet geloven toen de tegenpartij zich misrekende.Die verloor meteen een zwaar stuk,en mocht opgeven.
Al bij al werd het toch nog 2-2.

Tussen HWP en Stukkenjagers worden altijd epische duels gestreden. Dat is altijd zo geweest en afgelopen zaterdag vormde hierop geen uitzondering. Teneinde enige hoop op promotie te kunnen blijven koesteren, was het voor onze ploeg een must om de volle 2 matchpunten in de wacht te slepen. We moesten het voor deze belangrijke match stellen zonder Paul en Tom, maar gelukkig waren Tieme en Renzo bereid gevonden in te springen.
Het werd een spannende en dramatische zaterdagnamiddag. Ze begon nochtans vredig: Hans wikkelde met wit tegen Bianca Muhren snel af naar een veilig eindspel, waarin de remise snel werd overeengekomen. Johan was als 2de klaar. Tegen Bram van den Berg had hij in de opening het loperpaar tegen een toren gewonnen, wat hij probleemloos omzette in een punt. Een knappe en vlotte zwartoverwinning. Op bord 10 was het dan weer snel klaar in ons nadeel. Renzo had met zwart tegen Marc Clijsen nochtans een goede opening neergezet, met een sterke aanval tot gevolg. Helaas, kreeg hij plots een mindere fase waarbij hij een reeks fouten produceerde die hem het punt kostten.
Op dit moment begon het er somberder en somberder uit te zien voor ons. Tieme had het met zwart niet onder de markt tegen jeugdtalent Nick Bijlsma. Hij dacht lang na, hij steunde en zwoegde, maar ging toch tenonder. Helmut was even later klaar. Na een korte scherpe opening was hij tegen Stefan Beukema beland in een dubbel toreneindspel. Zijn pionstructuur was iets beter, maar Stefan had een gevaarlijke vrijpion. Ik weet niet of Helmut te lang op winst heeft zitten spelen of dat het toch verraderlijker was dan het eruitzag, maar Stefan wist de stelling uiteindelijk knap naar winst te brengen. Thibaut Vdb tekende iets later de remise tegen Mart Nabuurs. In de opening leek het dat hij een gevaarlijke aanval had, maar na een afwikkeling kwam hij in een eindspel waarin zijn voordeel te klein bleek. Na uren zoeken en proberen moest hij toch in de remise berusten. Tot overmaat van ramp wist Koen zijn riante positie tegen Marc Haast niet te verzilveren. Een prettige drukstelling transformeerde met wat afwikkelingen in een pionneneindspel dat er nog steeds heel leuk uitzag, maar uiteindelijk uitmondde in een D+pi vs D-eindspel dat makkelijk te keepen was.
Op dit moment stonden we dus 4,5-2,5 achter, maar er was licht aan het einde van de tunnel. Thibaut M was met zwart tegen Herman Grooten kort na de opening het slachtoffer geworden van een mooie combinatie. In het verloren eindspel wist hij Herman te beschwindelen. Doordat deze laatste hierna kost wat kost remise uit de weg ging, lachte een gelukkig -en belangrijk- punt hem alsnog toe. Adrian wist in de late uurtjes de felbevochten gelijkmaker in de wacht te slepen. Na winnend voordeel te hebben opgebouwd bleef zijn techniek wat haperen. Zijn harde werk en vasthoudendheid werden uiteindelijk toch beloond met de volle buit.
Ikzelf bleef als laatste over. Met wit tegen Anne Haast schommelde mijn stelling nogal op en neer. In het middenspel reed ik me vast in de verdediging, nam ik vervolgens teveel risico om in tijdsnood het roer volledig kwijt te geraken. Als bij wonder kantelde de stelling volledig de laatste zetten voor de tijdscontrole en werd mijn straalverloren middenspel plots een voordelig eindspel. Het eindspel 2T+pi vs T+L+2pi en iets later na torenruil T+pi vs L+2pi was niet zo remise als op het eerste zicht het geval leek. Na vijf uur en een kwartier spel vond ik de juiste zugzwang en wat later was het punt een feit.
Zo werd de benodigde zege, waar bij momenten niemand nog op gerekend had, alsnog een feit. Een episch duel waarin eigenlijk de beide teams matchpunten verdienden. Leuk om zo te winnen, maar hopelijk gaan onze volgende matchen toch weer wat vlotter…