Seizoen 2013-2014

We schrijven zaterdag 7 december. Sinterklaas had blijkbaar te kampen met een zware kater van nachtelijke omzwervingen deze week. Iedereen tevreden met zijn geschenken, alleen het tweede stond een minder aangename verrassing te wachten. Een speler te kort. En dat op het moment én tegen een ploeg waartegen kon worden gescoord in de lastige strijd tegen degradatie.
Kees, als ware uit de as herrezen, wist een eerdere afzegging simpelweg om te zetten in een puike winstpartij. Harry kreeg snel openingsspel over zich heen, weerde zich kranig in een koningsaanval en ruilde een stuk meer in voor een winstpunt, mooi! Maarten leek lastig te staan in het middenspel en dat veranderde in een nog onduidelijker eindspel, dat hij keurig remise maakte. David kon een plusje verzekeren tot opeens het licht uit ging. Wouter had chaos op het bord, en een foutje besliste ook daar de partij. Met een punt minder op de scorebordjes leek de wedstrijd beslecht… Ikzelf bleef gedrukt staan gedurende een groot deel van de partij, kreeg een kleine hoop op beter spel, maar kon na een laatste winstpoging het eindspel keepen.
En dan als laatste Nele, ooh Nele! Wat een vechtlust! Uit een goede stelling leek het nog even mis te gaan (wat betreft de winst althans), maar in het verre eindspel werd alle moeite uiteindelijk beloond met een welverdiende winst!!
Na een tijdelijke verwarring over de finale eindstand, bleek toch een punt in wacht te zijn gesleept, wat een mooie opsteker is.
Wij bereiden alvast een uiterst vriendelijke brief naar de Lieve Goede Sint voor, en plannen deze – in veelvoud – tijdig te versturen, om zo toekomstige tekorten te vermijden.

Ruim twee weken voor Kerstmis en het seizoen voor HWP 1 lijkt alweer voorbij. De Toren Arnhem, een mengeling van titelhouders en sterke jeugd, ging efficiënt met de kansen om en won zeer verdiend met 6-4. Bij aanvang van de wedstrijd zag het er goed uit. De Arnhemmers hadden een tactische opstelling bedacht , waarbij de sterkste spelers aan de borden 4, 5 en 6 zaten. Wij hadden daar Koen, Steven en Helmut. Dat zou wel goed komen. Aan de overige borden was sprake van een flink HWP overwicht. Tot zover de theorie.
Renzo won in een Najdorf een pion op d6, maar zijn koningsstelling leek niet helemaal bulletproof. Dat bleek ook; zwart offerde zich er soepel doorheen, won de witte dame en kon het punt noteren. Hoewel veel later begonnen (tegenstander slachtoffer van de NS, op haar beurt slachtoffer van koperdieven), maakte Thibaut V vlot gelijk. Sterke overwinning. Een nieuwe tegenslag volgde. Helmut leek goed te staan, maar misschien was dat optisch bedrog. Hoe dan ook, het werd een nederlaag en we stonden weer achter.
Nog één keer kwamen we langszij. Mijn tegenstander speelde de opening een beetje ongelukkig, waardoor ik een kwaliteit veroverde. Dat bleek voldoende voor winst: 2-2. Kopman Thibaut M verloor zeer verrassend . Na afloop beklaagde hij zich over zijn openingsspel. Terecht, we zien hem veel liever 1.e4 spelen. Volgende keer beter. Inmiddels had zich een groot drama voltrokken bij Herman. Superieure openingsbehandeling ontlokte bij zijn teamgenoten bewonderende blikken. Het bleek allemaal voor niets toen hij damewinst in 1 over het hoofd zag en vervolgens een stuk weggaf. We gunnen Herman een spoedige revanche.
Paul deed wat van hem verwacht werd en won, maar volgens hem was het een ‘’absolutely crazy game” geweest. Geeft niks, een punt is een punt, Paul. Steven had een spannende partij. Wellicht stond hij ergens beter, maar aan het einde stond hij met lege handen. Tijdens de terugreis bleek hij echter ongebroken en konden we genieten van zijn interessante verhalen over het leven in het algemeen en het zijne in het bijzonder.
Wouter onderstreepte zijn goede vorm en won na een ingewikkelde partij. De 6-4 kwam op het scorebord toen Koen in verloren stelling de tijd overschreed.
We gaan maar weer in de achtervolging.

Op 7 december 2013 ging HWP 4 op bezoek bij SVWZV in Oostburg. Beide teams hadden de eerste 3 ronden verloren. HWP 4 weliswaar met het kleinst mogelijke verschil, maar wat koop je daarvoor?
HWP 4 kreeg slechts 7 man achter de borden en begon dus met een 1-0 achterstand.
Bovendien had SVWZV als list de zwakste speler op bord 1 gezet. Toch speelde HWP 4 zeker niet met de minste invallers.
Nick Wegman en Gilbert Ongena lieten zien dat ze sterker waren en wonnen zonder problemen. Thomas Perisic kwam met wit goed uit de opening en leek dat verder uit te buiten maar moest door een paar onnauwkeurigheden toch het punt aan zijn tegenstander laten. John Gommers werd verrast door een secuur spelende Jan Damen en moest in het verre eindspel capituleren.
Er werden 3 remises gescoord. Henk de Ridder kon een sterke opening niet doorzetten in het ingewikkelde middenspel, werd zelfs nog tot verdedigen gedwongen maar kon deze taak wel aan.
Rudi Pauwels kreeg een gewonnen stelling op het bord, ging te voorzichtig spelen en liet het onnodig eeuwig schaak lopen. 4-3 voor de thuisploeg. Olaf van der Sloot was tegen Adrie zeer listig en gaf een betere stelling remise voor de teamoverwinning. De volgende ronde zullen de vonken er af spatten!

DSC Delft 4 is niet het sterkste team uit 3F, een overwinning was het minste wat van HWP 3 kon verwacht worden. We zullen vooral onthouden dat het de eerste wedstrijd was zonder Cor Provoost en de eerste wedstrijd in de mooie zaal van “De Statie”. De vijf laatste borden scoorden 4,5 punten wat op zichzelf al voldoende was voor de overwinning. Yves bracht zijn tegenstander op in 13 zetten en Frans deed er maar net iets langer over. Rudy en Eric deden het in het eindspel, de faze bij uitstek waarin de sterkere spelers het verschil maken. Ook Nele stond beter met een pion meer maar moest in het verre eindspel in zetherhaling berusten. Aan de eerste borden ging het minder goed. Een remise van Jim toen hij dreigde in tijdnood te komen bleek achteraf een goede beslissing te zijn geweest gezien de uitslagen op de andere borden. Herman was invaller van het laatste uur aan bord 1 en verloor normaal van een sterkere tegenstander. Toen Etienne dacht gewonnen te staan werd hij verrast door een diepe taktische combinatie die geforceerd tot mat leidde. Al bij al een verdiende overwinning die ons in het klassement aan de leiding brengt maar ook de drie andere betere teams hebben reeds tweemaal gewonnen. Nog geen reden dus om te beginnen zweven.