Seizoen 2013-2014

Hans was als eerste klaar. Hij kende de openingstheorie beter dan zijn tegenstander, en na een blunder won hij een stuk en de partij. Zo kwamen we binnen het uur op voorsprong en was de trend gezet.
Niet veel later behaalde ook Thibaut M het punt. Met wit kwam hij al vroeg op voordeel, en toen zijn tegenstander op de verkeerde manier tegenspel zocht, rolde hij hem snel op.
Het eerste halfje voor Venlo werd afgedwongen door Joep. Paul stond beter, maar Joep verdedigde sterk, en het voordeel bleek vooral optisch. In tijdnood nam Paul dan maar het zeker voor het onzekere, en zijn remisevoorstel werd aanvaard.
Ikzelf behaalde zowel op stelling als op de klok voordeel in de opening. In het middenspel was het nog spannend maar toen Maarten dameruil forceerde belandde ik in een zeer voordelig eindspel. Een blunder onder tijdsdruk bracht een voortijdig einde aan de partij.
Thibaut V nam met zwart eerst een pion, en wat later een dame. Zijn tegenstander wou het wel nog zien en kreeg het dan ook getoond.
Koen won mooi in zijn kenmerkende stijl: de opening niet helemaal ‘volgens de boekjes’, even verloren gestaan ook, maar uiteindelijk toch een knappe aanvalsoverwinning.
Helmut meende na 10 zetten heel slecht tot verloren gestaan te hebben. Hij had ‘zin om op te geven’, maar wist zich terug te knokken en won alsnog, waardoor de score nog verder werd uitgediept.
Er werden nog 3 halfjes gescoord, waarbij de remise van Johan eigenlijk ook als een overwinning kan beschouwd worden. Venlo had namelijk tactisch zijn nummer 2 wit gegeven op het laatste bord. Johan bleef keurig rechtstaan onder de witte druk.
Adriaans remise kan dan weer een beetje als een nederlaag beschouwd worden. In de opening leek hij op heel groot voordeel te staan, maar ergens moet hij zijn tegenstander hebben laten ontglippen. Hij wist alsnog een eindspel met een pluspion te bereiken, maar een spijtige rekenfout vergooide finaal de winstkansen.
Tom was nog als laatste bezig. In een rommelpot leek hij in serieuze moeilijkheden beland te zijn, maar hij kwam er vanaf met een deugddoende eindspelmassage en een halfje.

Gezien het wedstrijdverloop was onze 2-8 monsterzege dus niet eens geflatteerd. Na de verpletterende overwinningen die we de voorbije rondes geboekt hebben, zal het deugd doen om volgende ronde eens tegen een wat sterkere ploeg uit te komen.
Een mooie opwarmer voor de meesterklasse volgend jaar.

Uit naar Krimpen bracht ons ditmaal een nieuwe lokatie vanwege geluidsoverlast in hun normale speelzaal. De nieuwe ruimte was perfect maar was overduidelijk berekend op bezoekers van het zorgcentrum dat ook in het gebouw zat: het bier was rond vijven op. Zoals gebruikelijk waren we niet allemaal op tijd –files rond Antwerpen deze keer- maar het spel leed daar niet onder.
Vreemd was de afwezigheid van Etienne. Dat moet hij maar niet meer doen. Speciaal voor hem werden de wedstrijden live op internet gezet zodat hij het nog beter kon volgen dan wanneer hij er live bij geweest zou zijn. We hebben hem niet teleurgesteld.
Marc had van tevoren aangegeven liever niet tegen Harold van Dijk op bord 1 te spelen. Rudy wilde dat wel overnemen maar speelde niet gelukkig. Als je in de opening van de partij Pg1-f3-g5-h3-g1 speelt, dan kan dat geniaal zijn maar meestal word je dan opgebracht. Dat gebeurde dan ook. Bij Chris ging het een stuk beter. Zijn tegenstander werd twee keer enorm verrast en het was binnen 25 zitten voorbij. Erik won in een partij die alle kanten op leek te kunnen in een behoorlijk open stelling –dat gold met name de koningsstelling van Erik die eigenlijk de naam "stelling" niet mocht hebben- maar plotseling stond er een matsituatie op het bord. Marc speelde nog erg lang door om zijn goed opgebouwde voordeel te verzilveren maar uiteindelijk moest hij toch in remise berusten. Dat had Jim ook graag gedaan, maar het liep niet echt lekker deze zaterdag en hij werd langzaam maar zeker naar de 0 gedrukt. Bij Yves leek het op een snelle overwinning uit te gaan lopen tegen de jonge Kevin Nguyen die zoals wel meer jeugdspelers doen, niet nadacht maar zetten deed. Toen het tijd werd om na te gaan denken stond hij een kwaliteit achter zonder compensatie. Yves kon er echter niet doorheen breken en moest uiteindelijk met remise genoegen nemen. Andre bood al redelijk snel remise aan en dat werd onmiddellijk geaccepteerd nadat zijn tegenstander van de teamleider had gehoord dat hij tegen de topscorer (5 uit 5) speelde. Andre dacht dat hij minder stond maar dat bleek achteraf wel heel erg mee te vallen. Het was eerder Andre die beter stond. Frans kon wraak nemen op de tegenstander tegen wie hij het vorig jaar akelig had laten liggen. Eigenlijk werden alleen maar aanvallende zetten gedaan. Er zullen wel heel veel gaten in gezeten hebben, maar leuk was het wel.
Hiermee zijn we op 12 machtpunten gekomen en omdat Landau gelijkspeelde tegen De Pion 2 wordt het nu wellicht nog spannend de laatste ronde want Landau staat maar een bordpuntje voor. Feit is wel dat ze tegen de nummer laatst spelen en wij tegen de nummer 7 dus groot zijn onze kansen niet, maar we gaan het wel proberen.

Op 12 april kwam SVWZV uit Oostburg naar Sas van Gent in de voorlaatste ronde van de ZSB hoofdklasse. SVWZV stond stijf onderaan en HWP 4 was vastbesloten om dat zo te laten. In het eerste uur zag dit er niet naar uit. John Gommers kwam slecht uit de opening en Nick Wegman was al snel een vol stuk kwijtgeraakt en Rudi Pauwels was uit een Budapester zonder enig voordeel gekomen. Opmerkelijk was ook dat het Hollands door veel HWP ers werd gedemonstreerd. HWP begon met een punt voorsprong omdat SZWVZ niemand kon vinden om het 2e bord te bemannen. Henk had dus een vrije middag. De volgende uitslag was de remise op het bord van Rudi Pauwels. Niemand was verrast. Ook was het geen verrassing dat Bart de Vogelaere de beginneling die hij als tegenstander kreeg liet zien hoe je een zwakke opening aanpakt. Adrie den Hamer pakte zijn zwakkere tegenstander positioneel aan en ook met resultaat. Ons topbord Marnix van der Zalm speelde ook kalm, maar iedere zet was wel raak. Nick Wegman was weliswaar een stuk kwijtgeraakt, maar bleef wel aanvallen en valletjes uitzetten, zodanig dat zijn tegenstander remise voorstelde omdat hij dacht er niet te kunnen doorkomen. De buit was nu dubbel en dwars binnen. 5-1 voor HWP 4. Herman deed er nog een schepje bovenop door zijn klein voordeeltje professioneel verder uit te bouwen. John was intussen aan het terugkomen. Johan de Meester had hier zelf aan meegeholpen door de dode loper van John op b8 onnodig een paard te laten ruilen op e5. Vol bewondering zagen we vervolgens het afwerken van het toreneindspel door John. Rekenwerk pursang en een voorbeeld voor menig schaakmeester. HWP 4 gaat dan toch nog in de middenmoot eindigen. Zou die promotie naar de KNSB dan voor het volgende seizoen zijn?