Seizoen 2009-2010

De wedstrijd tegen mededegradatiekandidaat SMB betekende voor HWP de laatste kans om directe degradatie te ontlopen. Koen had in een vooruitgespeelde partij het goede voorbeeld gegeven.
Al snel kwam er op een paar borden duidelijkheid. Ivo had een pion gewonnen met behoud van een goede stelling en Thibaut leek weinig tegenwerking van zijn tegenstander te krijgen. Er vielen ook wat minpuntjes te noteren. Bij Steven leek het snel mis te gaan en ook Helmut was in een griezelige stelling terechtgekomen (weliswaar met een pion meer). aan de overige borden hadden we geen problemen.
Thibaut won als eerste: 2-0. Daarna viel de beslissing bij Paul, die een modelpartij afleverde: 3-0.
Een tegenvaller was de nederlaag van Tom. Hij leek op een fraaie overwinning af te stevenen, maar in tijdnood ging het mis: 3-1.
Held van de dag was Helmut. Een hele middag tegen een verloren stelling aankijken, maar blijven vechten. Wat een mentaliteit! Gelukkig kreeg hij daarvoor een passende beloning. Toen de dreigingen verdwenen waren, bleek hij een berg materiaal voor te staan: 4-1.
Tieme sloeg een remise-aanbod af, snoepte een pionnetje mee en won overtuigend: 5-1. Daarmee was de wedstrijd beslist, want het was duidelijk dat de resterende borden ook nog het een en ander gingen opleveren.
We besloten de zekerheid van een gemakkelijk halfje te negeren en aan de bordpunten te gaan werken.
Eerst volgde er echter nog een nederlaag. Steven had lange tijd dezelfde ervaring als Helmut, maar bij hem bleef de beloning uit: 5-2.
Lisa toonde ook weer eens aan uit het juiste hout gesneden te zijn. Hoewel de remise voor het oprapen was, bleef ze lange tijd knokken om er meer van te maken. Het bleek er niet in te zitten. De 7-3 eindstand werd bereikt door een overwinning van Johan, die vanuit een lastige stelling goed counterde en vervolgens met uitstekende techniek de winst pakte. Bij Ivo ging er in de technische fase iets mis. Ook hij probeerde lang zijn voordeel te verzilveren, maar slaagde niet.
Door de resultaten van vandaag staan Braceland ESGOO (1 wedstrijd meer gespeeld), HMC Calder, HWP en SMB allen op 2 punten. We zijn nog lang niet veilig, maar doen nog wel mee.

Op 6 februari 2010 kwam DZD 1 op bezoek in de ZSB hoofdklassecompetitie.
HWP 4 was vastbesloten om de kater tegen Goes 1 met een overwinning weg te spoelen. Maar DZD 1 bood onverwachts zware tegenstand. Toch begon HWP 4 voorspoedig. Nadat Philippe Bekaert een mooie stelling in remise liet verzanden en Steven Rademakers een vol punt liet aantekenen, kreeg Henk de Ridder een remisevoorstel in een gelijke stelling. Henk kende de stellingen van de anderen en nam achteroverleunend het voorstel aan. 2-1 voor en het komt dan vanzelf wel goed. Het duurde vervolgens lang voordat er weer een uitslag kon worden genoteerd. Adri den Hamer dacht ten onrechte dat er niet meer in zat dan eeuwig schaak en deelde het punt. Rudi Pauwels speelde een prima partij als gelegenheids eerstebord speler en zou het beslissende punt scoren. Dit was de sleutelpartij en hier ging het mis. Ontroostbaar en 5 jaar ouder geworden liep Rudi nog wel rond omdat hij passagiers bij zich had die nog bezig waren, maar wel al met zijn gedachten bij morgen omdat hij dan in de Belgisch interclubs aan het bord zit. Vriend en vijand zagen de 4-4 aankomen. Alex de Ridder was in het middenspel op een te voorkomen manier een pion kwijtgeraakt en werd langzaam maar zeker afgeslacht, zoals eigenlijk Bernard het deed, maar dan voor ons. Andre Galle bleef het nog heel lang proberen, maar soms is remise remise. Een slechte maand is nog geen slecht jaar. Iedereen is nu gebrand op een ereplaats in afwachting van het komende seizoen

Nipte maar belangrijke overwinning voor HWP 3 dat met zijn basisopstelling kon spelen. Het begon met een vlugge overwinning van Herman, na 15 zetten kon de tegenstander na een blunder opgeven. Het geschenk werd echter spoedig door Nick teruggegeven, de match kon opnieuw beginnen. Eerst kwam er achterstand door verlies van Eric wat echter terug werd goedgemaakt toen Marc zijn tegenstander duidelijk overklaste. Tussendoor waren er fel bevochten remises van Fabian en Etienne. Stand dus nog steeds gelijk 3-3. Rudy had het eerst moeten afmaken, hij won een volle toren maar overzag een vermijdbaar eeuwig schaak. Onze hoop was dus op Gert gevestigd, hij had een voordelige stelling met dames en ongelijke lopers. De pluspion was niet van belang maar wel de aanval en deze werd door Gert perfect uitgespeeld, zij het dat de tegenstander onder druk de beste verdediging wel hier of daar miste en uiteindelijk mat ging. Mooi was dit en sterk gespeeld van Gert. Deze overwinning brengt HWP 3 op de derde plaats en de twee ploegen boven ons krijgen we nog. Alles nog in eigen handen dus.
Etienne

Op 30 januari 2010 vertrok HWP 4 dan toch naar Goes voor de inhaalwedstrijd in de ZSB Hoofdklasse.
HWP 4 moest winnen om de titel te kunnen pakken. Met een sterk en gemotiveerd team ging het 4e achter de borden zitten. Na verloop van tijd werden de stellingen beter en beter en geloofde iedereen er meer en meer in. Andre Galle was als 1e klaar. Hij had zijn handen vol aan de Goese topspeler en mede door te veel tijd te gebruiken trok hij aan het kortste eind. HWP 4 was hier niet van onder de indruk omdat de veelbelovende stellingen van John Gommers, Bernard de Bruycker en Steven Rademakers veel goed zouden maken. Ja, zouden, want het kwam er niet uit. John blunderde en kon zijn koning omleggen. 2-0. Nou en zou je zeggen. Nu komen de HWP punten. Niet echt, want Henk de Ridder moest teveel afruil toestaan en kwam niet verder dan remise. Dat was ook het geval bij Steven, die na materiaalwinst zijn koning ongunstig moest posteren en eeuwig schaak moest toestaan. Rudi Pauwels ging nu ook de afgrond in zodat de tussenstand 4-1 was. Bernard had intussen ook geblunderd, kwam toch nog behoorlijk terug, maar net niet genoeg voor een eindoffensief. Bernard is de puntenmachine als hij meedoet, maar kan natuurlijk niet eeuwig winnen. Jammer dat het juist in zo’n wedstrijd mis gaat. Adri den Hamer leek ook te winnen, doch zijn taaie tegenstander wist van geen wijken weten. Sadik Bajraktari redde de eer door lang door te spelen zonder noemenswaardig voordeel, doch vanaf het begin met groot tijdsvoordeel en dat speelt toch ook een rol. Uiteindelijk was de tijd zijn bondgenoot. 5-3. Zomaar een uitslag waar je tegenaan kunt lopen. Weg titelkansen, maar die komen terug in het volgende seizoen. HWP 1 is ook zo begonnen en dat is ons grote voorbeeld.