Tijdelijke overvloed

Dubbelschaak ’97 1RatingHWP Sas van Gent 2RatingRonde 6
Stee van der, M. (Michel)2003Piceu, T. (Tom)23190 – 1
Meijden van der, M.C.M. (Martien)2078Nemegeer, A. (Arne)22290 – 1
Dijkstra, M.C. (Matthijs)2070Ismail, T. (Tamer)2193½ – ½
Burg, B. (Brent)2141Vantorre, N. (Nils)21540 – 1
Jessurun, R.I.C. (Ramon)2045Coppenolle van, K. (Kurt)21180 – 1
Jansen, N.J.A. (Norbert)1990Rycke de, T. (Tyani)2099½ – ½
Lankveld van, W.L.M. (Wil)1954Coppenolle Van, L. (Lander)19241 – 0
Schuurmans, A. (Arjan)1883Dhooge, S. (Servaas)19940 – 1
Gemiddelde Rating:2021Gemiddelde Rating:21292-6

(door Tom Piceu)

Tijdelijke overvloed. Dat moet zowat de samenvatting zijn van deze ronde voor team 2.
Opperhoofd Marnix is al een heel seizoen aan het puzzelen om de teams sterk opgesteld te krijgen en dat lukt, euhm, niet altijd. Of nooit, eigenlijk. Teveel afzeggingen.

Ronde 6 kondigde zich helemaal anders aan. We hadden een vaste speler over in team 1. Met een match-van-de-laatste-kans voor de boeg voor ons vlaggenschip een welkom luxeprobleem. Het gevolg was dat ik nog eens kon meedoen met het tweede, het team waarvoor ik aangemeld was voor de start van het seizoen. En weet je wat, op kapitein Kees na, was het tweede ook zoals het eigenlijk ooit in de gedachten van Marnix moet voorbijgekomen zijn. Een topbord, een chauffeur en een hoop jonge, ambitieuze gasten.

De verplaatsing naar Boxtel is vanuit Vlaanderen niet te ver. Dat viel mee. Wat minder meeviel was dat het speellokaal in het centrum lag en de parkeerplaatsen heel schaars waren. Via Kees hadden we info gekregen dat er op loopafstand kon geparkeerd worden aan de Aldi en TinQ maar ik veronderstel dat dat een grapje was van de plaatselijke club. Op een zaterdagmiddag staan daar heel veel wagens aan te schuiven.

Een charmante speelzaal van het type “zaaltje boven café” was waar we wezen moesten. Houten tafels en stoelen, enkele planken om de rest van het meubilair te verbergen en enkele gloeilampen om wat licht te werpen in de duisternis. De lampjes stonden er gelukkig niet alleen voor want er viel ook wat daglicht binnen. Het was wel beter dat je partij klaar was tegen 17u want daarna begon het echt wel donker te worden.
Het was dan ook veel beter om beneden, in het Grand Café, te zijn waar het best gezellig was. De analyses met de lokale helden waren leuk en gepointeerd.

De match dan. Op papier waren we duidelijk favoriet en ook op basis van de gemiddelde leeftijd mocht je verwachten dat de onzen eerder opwaarts keken.
Het begon voorspoedig. Ik kreeg op het eerste bord een Benko voorgeschoteld. De goede man aan de overkant kon natuurlijk niet weten dat dit vele, vele jaren mijn eigen hoofdwapen was tegen 1.d4. Het systeem dat ik koos om mijn eigen wapen te bestrijden was rustig en niet al te ambitieus maar de grote ervaring in de systemen leverde een probleemloze overwinning op. Je weet gewoon wat wel en niet werkt en veel rekenwerk hoefde er niet aan te pas komen.
Tamer stond nog sneller op winst dan ikzelf. Hij stak zijn ambities tegen de zwarte koning niet weg en denderde los door de zwarte verdedigingsbarrière. Toen ikzelf de speelzaal verliet, was Tamer aan het kiezen tussen een eindspel met een pion voor of een stelling met 5 actieve stukken tegen 5 niet-ontwikkelde en vooral gepende stukken. Toen hij even later vertelde dat het remise geworden was, kon ik de ontgoocheling wel snappen.
Tyani speelde een platte partij. Een klein vingerfoutje in de opening werd niet afgestraft door de tegenstander. De dames gingen er (te) snel af en de resulterende stelling bevatte niet veel leven. Er werden nog veel zetten gespeeld om dat te demonstreren maar de remise was onvermijdelijk.
Ongeveer op hetzelfde moment mocht Nils het volle punt optekenen. Hij kreeg tegen zijn Siciliaans het Wing Gambit voorgeschoteld en laten we eerlijk blijven, hij stond gewoon slecht. De stelling was natuurlijk scherp en enkele minder doortastende zetten van de tegenstander leidden naar een geconsolideerd materiaalvoordeel. Nils is aan een goede reeks bezig, dat is ook aan zijn rating te zien.

Kurt mocht het eerste matchpunt binnenhalen. Met elke 5 zetten had zijn tegenstander een extra nadeel binnengehaald. Een geïsoleerde pion, een geïsoleerde dubbelpion die transformeerde tot een triplepion. De enige toren die op een veld ging staan waar het helemaal geblokkeerd was. Netjes gespeeld van Kurt en een duidelijke overwinning.
Zoon Lander gaf iets later op maar de eerlijkheid gebiedt dat dat eigenlijk al lang daarvoor had gekund. Lander had in de opening de tegenstander weggedrukt. Dan was het zaak om die ene zet waarmee zwart zich kon bevrijden te verijdelen en dan te oogsten. Maar Lander leek zich niet bewust van het loerende offer in het midden. Hij probeerde het tactisch te corrigeren om dan te moeten vaststellen dat hij het de rest van de partij met een stuk minder moest doen.
De matchwinst werd binnengehaald door Servaas. Hij kwam, dacht ik, met voordeel uit de opening en kon een aanval opbouwen tegen de koningstelling. Hij miste het beste plan, een belangrijk aanvallend stuk werd geruild en plots zag het er benard uit op de verwaarloosde damevleugel. De  tijdnood hielp hem een handje. Een zo goed als dode loper mocht plots terug meedoen in de aanval en de witte stelling klapte in elkaar. Het commentaar van Servaas achteraf: “Ik had op hun website gelezen dat hij af en toe punten weggeeft in tijdnood.” Dat is pas doorgedreven voorbereiding.

Vervolgens moesten we nog meer dan een uur wachten op Arne. Ook daar was, net als bij Nils, een Wing Gambit op het bord verschenen. Arne had een rustiger weg gekozen en volgde een aanbeveling van Shankland. Groot voordeel, maar blijkbaar wel een heel dunne lijn om dat voordeel te houden. Na 20 zetten stond een evenwichtige stelling op het bord en beide spelers leken op winst te spelen. Er werden stukken geruild en er bleven ongelijke lopers met elk een toren en heel wat pionnen over. Dreigende vrijpionnen, een pion voor, een pion achter. Heel ingewikkeld allemaal. Arne hield het hoofd koel en kon na ruim meer dan 5 uren de overwinning binnen halen. Een overwinning zoals we er dit seizoen vele hadden verwacht. Konden we dit team maar elke ronde opstellen. Dat moet ook Kees gedacht hebben.

Lees verderTijdelijke overvloed

HWP 3: alleen in theorie nog te redden

Waalwijk 1RatingHWP Sas van Gent 3RatingRonde 6
Schreurs, W. (Wilbert)2150Verbruggen, S. (Samuel)1977
1 – 0
Liefrink, F. (Feike)2038Deberdt, J.E.A. (Joris)20880 – 1
Kroot, A.J.L. (Ad)1892Zalm van der, M. (Marnix)20621 – 0
Dijk van, S. (Sander)1919Goossens, X. (Xavier)19980 – 1
Duquesnoy, J.I.G.A. (Joost)1845Vreede van de, J.J. (Jim)19961 – 0
Sinnige, H. (Hans)1843Lacrosse, M. (Marc)2121
0 – 1
Timmers, L. (Lars)1848Galle, A. (Andre)19641 – 0
Pol, N.F. (Nico)1845Snijders, F. (Frans)1883½ – ½
Gemiddelde Rating:1923Gemiddelde Rating:20114½-3½

Mijn vader, een serieuze man in het dagelijkse leven (al lang geleden met het eeuwige verwisseld), had de gewoonte om tijdens familiefeestjes -na al behoorlijk ingenomen te hebben- een verhaal te vertellen. Heel bijzonder was dat niet in Brabant want mijn opa en ooms deden dat ook. Wel moet gezegd worden dat hun repertoire wat uitgebreider was dan dat van mijn vader die eigenlijk maar een verhaal had. En dat verhaal ging over de kansen die het leven te bieden heeft. Het verhaal kent een eenvoudig terugkerend schema, wat natuurlijk zijn voordelen heeft wanneer het in aangeschoten toestand gebracht wordt. Het leven bestaat in het verhaal uit gebeurtenissen waarbij je als mens steeds twee kansen krijgt, waarbij de keuze voor een van de twee kansen steeds leidt tot “dan heb je geen kans meer” en de keuze voor de andere kans steeds leidt tot weer een nieuwe situatie met twee kansen. Dat houdt gelukkig een keer op -mijn vader kon het verhaal behoorlijk rekken- met een situatie waarop je nog maar één kans hebt. In die situatie is de mens gerecycled tot toiletpapier dat ofwel van achter “geen kans” of van voor gebruikt kan worden “de laatste kans” waarna mijn vader dan luid uitriep “vat ‘m!” en een bulderende familie achterliet waar al weer iemand anders zich meldde voor het volgende verhaal.

Dit is een wat lange aanloop naar de wedstrijd tegen Waalwijk waarin HWP 3 haar laatste kans kreeg en mijn vaders simpele advies “vat ‘m!” niet opvolgde. KIjk eerst eens naar de gemiddelde rating: een plus van bijna 100 punten voor ons! Toch liep het fout. Op bord 1 zat Sam (na de gebruikelijke bordwissel met Marc), die voor zover ik dat kon zien lange tijd geen problemen had tegen Waalwijks beste schaker. De volgende keer dat ik keek zag het er heel anders uit in een gedrukte stelling die Sam uiteindelijk ook niet overeind heeft kunnen houden. Joris deed wat iedereen van hem verwachtte: kwam met een plus uit de opening en ontwikkelde die verder naar een overwinning die geen moment in gevaar kwam. Tot zover ging het zoals we hadden kunnen verwachten. Maar dan de borden 3 en 5 (onze witte borden nota bene): Marnix kreeg tegen een veel lager gerate tegenstander een bekende stelling op het bord maar liet zich daarin toch nog verrassen door een (eveneens bekend) paardoffer op g2, vocht zich daarna terug naar een min of meer gelijke stelling waarin hij zich opeens realiseerde dat de klok doortikte om daarna nog net te zien hoe de laatste seconde wegliep toen hij zijn vinger op de klok legde. Afschuwelijk. Dan Jim op 5, zo mogelijk nog erger. Jim had er zin in, overrompelde zijn tegenstander en de overwinning leek een kwestie van tijd in een overweldigende aanvalsstelling. Zijn tegenstander leek de kluts volledig kwijt toen hij zijn koning in een schaak zette in zijn opengeslagen koningsstelling. Teken aan de wand was misschien wel dat Jim ook niets in de gaten had en rustig bleef zoeken naar zijn volgende zet…. Zijn tegenstander was uiteindelijk de eerste die door had dat er op het bord iets niet klopte. Wat er daarna precies gebeurde heb ik niet meer gezien, maar wel dat Jim op even later een toren achter stond en uiteindelijk de vlag moest strijken. Dat waren dus 0 punten waar we er 2 hadden verwacht. Twee andere verwachte punten kwamen wel binnen, en wel in bijzonder fraaie partijen. Xavier maakte gehakt van de stelling van zijn tegenstander met enkele rake klappen, terwijl Marc met uitermate fijn schaak zijn tegenstander kansloos liet.

Toen was het 3-3 en waren de borden 7 en 8 nog bezig. Op bord 7 was Andre beland in een wat tweesnijdige stelling. Hij had met wit een mooi paard tegen een zwarte loper die meer op een pion leek, maar er stond ook een naar zwart vrijpionnetje op c3 dat doorlopend aandacht behoefde. Ikzelf had na veel gezwoeg een lastig te nemen stelling opgebouwd met weliswaar een pion minder maar zonder eenvoudige winstmogelijkheden voor wit. Op dat moment hoorde ik Andre’s tegenstander remise aanbieden. Achteraf bezien was dat een goed moment geweest om een deal te maken voor twee remises en een 4-4 eindstand. Even later gaf mijn tegenstander zijn pluspionnetje weg en stond er een potremise stelling op het bord, maar zijn remise aanbod sloeg ik af in verband met de onzekere uitkomst op bord 7. Die zekerheid kwam echter snel: Andre moest opgeven! Wat er precies gebeurd was op zijn bord heb ik niet gezien. Wat er toen gebeurde was bizar maar paste volledig in het beeld van de wedstrijd. Ik meende dat ik met de zekerheid van uitslag op bord 7 nu wel met een gerust hard remise kon aannemen wat ik zonder aan zet te zijn deed. Toen ik me realiseerde dat ik daarmee onze nederlaag had bevestigd en erop terug wilde komen werd dat niet geaccepteerd door de mensen van Waalwijk want een remise aanbod kan je niet intrekken. Achteraf bleek ook wel dat er niet aan de remise te ontkomen was geweest behalve door alsog te verliezen via een ultieme winstpoging.

Dit betekent allemaal wel dat HWP 3 volgend jaar in de vierde klasse speelt want in wonderen gelooft niemand meer, zeker niet in dit seizoen.

Lees verderHWP 3: alleen in theorie nog te redden

Adrie den Hamer (82) overleden

Op 20 november bereikte ons het droevige bericht dat Adrie den Hamer op 82-jarige leeftijd is overleden. Adrie was lange tijd één van de sterkste schakers in Zeeland en van HWP en heeft zich tot voor kort ook in het Vlaamse schaak laten gelden. Zijn schaakkracht, bulderende lach en daarmee altijd sfeer verhogende en markante aanwezigheid, zullen ons tot in lengte van dagen bijblijven.

Adrie op weg. (Foto: Maddie den Hamer)

De uitvaartplechtigheid heeft in beslotenheid plaatsgevonden. We zullen Adrie in een uitgebreid In Memoriam eren en eenieder die daar een bijdrage aan wil leveren is daartoe van harte uitgenodigd. Dus mocht u iets kwijt willen ter nagedachtenis aan Adrie, dan kunt die bijdrage zenden aan Marnix van der Zalm.

Bijdragen:

Adrie zag ik voor het eerst ongeveer dertig jaar geleden. Ik was een jaar of tien en mocht af en toe meespelen met het tweede team van SVWZV dat speelde in het zaaltje achter café ‘De vier emmers’. Op een van die zaterdagen speelde ons eerste team tegen HWP III en dat was een heel sterk team, zo vertelde mijn vader me. Ik moest maar goed kijken hoe die sterke spelers speelden. In die tijd was er namelijk nog geen internet en in West-Zeeuws-Vlaanderen waren niet zo veel sterke spelers. Of ik iets geleerd heb van die wedstrijd, weet ik niet, maar één ding viel me toen al op. Er was één speler die dus blijkbaar heel goed was, maar bij wie het plezier ook duidelijk zichtbaar was. Sterke schakers zouden, zo was mijn gedachtegang, wel heel serieuze mensen zijn, maar Adrie leek toen en ook de vele momenten erna welhaast altijd goedgemutst met zijn kenmerkende bulderende lach. Dat vond ik altijd heel mooi om te zien. Met Adrie verliezen we een icoon van het Zeeuwse schaak, omdat Adrie een sterke schaker was, maar zeker ook omdat hij zorgde voor een fijne sfeer. (Koen Leenhouts)

Adrie was bijna zo lang als ik het mij kan herinneren ook actief lid van mijn Belgische club MSV (Meetjeslandse Schaakvereniging). In de jaren ’70 speelde Adrie in ons eerste team. Dat speelde toen in de hoogste afdeling van de interclubs. Adrie was toen echt wel een sterke schaker. Toen het niveau van de interclubs omhoog ging en MSV niet kon volgen, begon Adrie aan een tweede carrière, nu meer als recreatief schaker. Het savoureren van een Vlaams streekbiertje tijdens en na zijn partij was toen minstens even belangrijk geworden als de uitslag van zijn partij. In die periode vertelde hij enthousiast over zijn bergwandelvakanties. Hij had volgende goede raad: “Voor je vertrekt altijd het advies inwinnen van de locale berggidsen. Nooit vertrekken als er maar het minste risico bestaat op een weersverandering!” Dat Adrie een talentvol natuurfotograaf was, ontdek ik nu pas (https://www.zeelandnet.nl/foto/bekijk/fotosvangebruiker/gebruiker/zn9386421). Ik heb hem nooit met een fototoestel gezien tijdens schaakwedstrijden.
Toen het zichtbaar minder goed begon te gaan met Adrie, speelde hij graag nog een partijtje in het K.L. Ledegancktoernooi, voor S.K. Den Eik uit  Assenede, Belgische buurgemeente van Sas van Gent. Klagen deed hij nooit, hij bleef optimistisch.

Als wedstrijdleider in de externe competitie bij HWP was het soms mijn plicht om het enthousiasme en de bulderlach van Adie in de kiem te smoren. Hoe graag zou ik nu die bulderlach nog eens horen weergalmen in de speelzaal. Sinds het droeve bericht van voorzitter Marnix klinkt die lach onophoudelijk door mijn hoofd. Voor een keer koester ik een oorwurm. (Bart de Vogelaere)

Ik herinner me o.a. zijn aparte taalgebruik. Als HWP 1 binnenkwam zei hij vaak: “Zo, daar zijn de coryfeeën” en verder ook “Sie spielen das!?” of “Grote Klasse”. Ook met de fietsclub in Sas van Gent heb ik hem jaren meegemaakt. En natuurlijk ook de foto’s, een hobby waar hij wat later aan begonnen is. Op Internet kun je nog veel natuuropnames van hem terugvinden, speciaal de steenbokken waren zijn favoriet. Een monument van HWP, een goede schaker en altijd uitgesproken. Maar bovenal een goede vriend. (Gert van Rij)

Foto: Adrie den Hamer

Een bijzonder aardige en sympathieke man is van ons heengegaan. Een creatief persoon bovendien. Adrie den Hamer, een bergwandelaar, begenadigd fotograaf en … een uitstekende schaker. Als je bij een zaal waar geschaakt ging worden arriveerde, en hij was daar al, was dat al goed te horen. Zijn bulderende lach salvo’s deed iedereen glimlachen. Adrie leerde ik pas goed kennen na zijn overwinning op Grootmeester Jan Timman begin 80er jaren bij een kloksimultaan in een school te Terneuzen. Die moet wel heel goed kunnen schaken was mijn gedachtegang. Bij HWP was hij toentertijd al een vaste kracht in het 1e team. Voor die periode werd hij ook nog twee keer Zeeuws kampioen.

Toen hij met pensioen ging kon hij nog meer reizen doen, waarbij de bergschoenen uiteraard meegingen. Samen met zijn vrouw overnachtte hij soms in een tentje in de bergen, vertelde hij mij. En maakte aldaar schitterende foto’s die hij een paar keer naar mij mailde. Zijn foto’s zijn ook te bewonderen bij Omroep Zeeland. Helaas gooide die vreselijke ziekte die met een “k” begint, roet in het eten. Zijn leven veranderde plotsklaps. Ondanks zijn ziekte bleef hij schaken. Vooral in zijn geliefde Vlaanderen. Het ging op en af met hem maar hij bleef ertegen vechten. Ik weet zeker dat Adrie geen vijanden had, iedereen mocht hem. Voor nu Adrie, rust zacht en je zal zeker en vast nooit uit onze gedachten verdwijnen. (Gerard de Winter)

Een markant schaker is ons ontvallen. Veel goede herinneringen aan hem. Ook een keer bij hem thuis geweest om zijn vakantiefoto’s te bekijken. Zeeuws kampioen in de hoogste klasse in 1977 (en 1974, MvdZ), en winnaar tegen Timman bij het jubileum van schaakclub Terneuzen in het Zeldenrustcollege in 1981. (Adri Paauwe)

Een grote smaakmaker van het Zeeuwse schaak is niet meer! (Nick Dubbeldam)

Ik ben de laatste veertig jaar vaak met Adrie op stap geweest voor wedstrijden van MSV. Gezellige tochten door Vlaanderen. Als ik Adrie dan weer had afgezet in de Amaliastraat was het stil in de auto. Een markant man is ons ontvallen. Adrie’s speciale gevoel voor humor, zijn altijd nadrukkelijke bescheiden aanwezigheid. De stilte is nu niet alleen in de auto, maar overal. We zullen hem missen. (Gosse Kamminga)

Lees verderAdrie den Hamer (82) overleden

HWP I – LSG 1 Live te volgen

Op zaterdag 9 november speelt HWP 1 in de derde ronde thuis tegen LSG 1, één van de sterkste teams in de Meesterklasse. Plaats van handelen is deze keer de Statie in Sas van Gent (Canadalaan).

De wedstrijd begint om 13.00 uur en is vanaf ongeveer 13.15 uur live te volgen via onderstaande link:

https://view.livechesscloud.com/#6a0a124c-de72-4f13-b916-55b77c5ab979

Of:

https://lichess.org/broadcast/hwp-svg-1-lsg-1/round-3/fSZQfI0l#boards

Komt dat zien!

Lees verderHWP I – LSG 1 Live te volgen

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden