HWP 4

Door 3 afzeggingen en 2 doorgeschoven spelers was het niet het echte HWP 4 dat achter de borden plaatsnam. Zo kon het gebeuren dat al onze spelers tegen een tegenstander met een hogere rating moesten aantreden. We leken heel even een meevaller te krijgen omdat Landau 2 slechts 7 man achter de borden bracht. Uitgerekend het bord waar Bernard de Bruycker plaatsnam leverde de forfait-overwinning op. Normaal gesproken zou dit bord toch wel een vol punt hebben opgeleverd. We stonden dus met 1-0 voor en iedereen ging de strijd aan om meer te halen. Na begrijpelijke remises van Philippe en Rudi en een verdienstelijke remise van Manuel tegen de gevaarlijke Wilfried Vleeskens werd de eerste nederlaag een feit. Invaller Cem Ensari moest direct de verdediging in na een bizarre zet in de opening, hield het vervolgens nog verrassend lang vol doch kon het zoals verwacht niet langer bolwerken. Een tussenstand van 2,5-2,5 was het gevolg. Tomas Perisic begon uitgeraasd te geraken omdat Ronald Janssens zeer nauwkeurig bleef verdedigen. Intussen hadden Emile en Nick besloten alles of niks te spelen. Theo de Putter bleef echter overeind en forceerde remise, zodat bij een 4-3 achterstand het woord aan Nick was. Nick kon diverse keren remise afdwingen, maar Nick is Nick en kan soms tot het uiterste gaan en dikwijls nog verder. Eigenlijk verloren we slechts met 4,5-3,5 maar door het forceren op het eerste bord verloren we met 5-3.

In de gezamenlijke slotonde van de ZSB Hoofdklasse heeft HWP 4 op 17 april 2010 vrij gemakkelijk zijn wedstrijd gewonnen van het achtervolgende Landau 2. Er werd gespeeld in Wilhelminadorp en HWP 4 kon ontspannen achter de borden gaan zitten omdat er niks meer te verdienen was.
Philippe kwam goed uit de opening, liet daarna zijn tegenstander toch weer terug in de wedstrijd komen, ruilde daarna vanalles en bood van de schrik remise aan.
Zijn tegenstander weigerde zonder de stelling te bekijken, blunderde en hielp Philippe zo aan een vol punt. Henk de Ridder bouwde met zwart een prima stelling op maar het eindspel kwam op slot te zitten en gezien de stellingen op de andere borden vond hij remise genoeg. Alex de Ridder speelde een goede partij, doch verzuimde vervolgens met pionwinst een gunstig eindspel in te gaan waarna de 11 jarige jeugdspeler geen krimp meer gaf en remise uit het vuur sleepte. Tom Lammens bouwde de voorsprong daarna verder uit door een rommelige partij in winst om te zetten. Toch deed Landau 2 iets terug. Patrick Moens speelde tegen Sadik zijn geliefde b3 en besloot met een doorslaande aanval op de koningsvleugel. 3-2 tussenstand met nog 3 prima stellingen op de borden. Adri den Hamer overklaste zijn tegenstander vanaf het begin en veroverde het ene materiaal na het andere, waarna John Gommers remise gaf en de overwinning een feit was. Steven Rademakers was vanwege zijn teamprestaties door de teamleider doorgeschoven naar bord 2 en bewees ook daar zijn klasse door Arjo Arendse met een veel hogere rating een hele middag met allerlei problemen op te zadelen. Door deze mooie uitslag eindigen we net als vorig seizoen op de 2e plaats. Dat is dus geen toeval meer en je zou kunnen zeggen dat er meer in zit. En zo kom je dus automatisch op plaats 1 terecht.

HWP 4 reisde naar Oostburg af met slechts 1 invaller om aan te treden tegen SVWZV 1 in de achtste ronde van de ZSB Hoofdklasse. SVWZV was verzwakt met 3 invallers en dat is Oostburg fataal geworden. Zo walsten Rudi Pauwels en Adri den Hamer over hun tegenstanders heen. Ook Philippe Bekaert was in goeden doen en nadat Tom Lammens met in zijn kielzog Andre Galle niets hoefden te forceren werden met regelmaat voldoende punten bijgeschreven. Nikita van Parijs had het met zwart moeilijk tegen zijn landgenoot Bart de Vogelaere en moest uiteindelijk in een nadelig pionneneindspel het hoofd buigen. Zo stond het 4-2 voor HWP 4.
Henk de Ridder en John Gommers waren nog bezig. Henk speelde een degelijke partij aan bord 1 tegen Jacob Buysse. Buysse besloot om remise te ontwijken en als Henk in tijdnood de juiste voortzetting had gekozen had Buysse de genomen risico’s met verlies van de partij moeten bekopen. Na de 1e tijdscontrole was het potremise. De match was gewonnen. John Gommers was nog bezig een remisestelling in winst om te buigen en met hulp van de tegenstander lukte dat wonder boven wonder nog ook. Een overwinning van HWP 4 waar niets op af te dingen valt.

Op 6 maart 2010 ontving HWP 4 Goes 2 in de ZSB Hoofdklasse. HWP 4 zou weer eens ouderwets gaan winnen en met wat voor team. Allemaal spelers met een ELO van ruim boven de 1800 en heel veel routine in de bagage. Maar het liep niet. De remises van Andre Galle, Tom Lammens en Rudi Pauwels valt weinig over te vermelden. Als Steven Rademakers mooi wint en Bernard de Bruycker zijn tegenstander oprolt moet zo’n team gewoon winnen. Maar John Gommers is niet in vorm en Adri den Hamer heeft zijn dag niet en zo wordt het 3,5-3,5.
Henk de Ridder moet het dan afmaken en begint er dan ook aan. Hij overklast zijn tegenstander in het eindspel. Het resultaat is een volle loper voor en vriend en vijand noteren in gedachten een punt voor wit. Luitwieler heeft nog 1 minuut op de klok en de Ridder nog 6 minuten. Henk besluit het mooi af te maken en nog een dame te halen. Echter hij laat een belangrijk veld ongedekt en Luitwieler geeft met zijn enig overgebleven stuk n.l. zijn dame eeuwig schaak. Uitgerekend bij deze tussenstand. Doch als we presteren doen we het met zijn allen, als we wanpresteren doen we het ook met zijn allen. Bij 4,5-3,5 praat er over een week niemand meer over. Maar deze 4-4 zal nog lang nadreunen.