HWP 4

Op 24 november 2012 was Souburg 2 de tegenstander van HWP 4 in de Zeeuwse hoofdklasse. Bij een overwinning zou HWP 4 in de race blijven voor het kampioenschap.
Als invallers had HWP 4 Nele en Herman meegenomen, zodat de overige spelers vanaf de aftrap in een goede afloop geloofden. De start was gelukkig veelbelovend.
We begonnen met de remise van Henk de Ridder tegen de andere teamleider. Vlak daarna kwam de eerste overwinning op het scorebord en wel van Jelle Vanhijfte.
Jelle had zijn tegenstander ingemetseld en boekte met een mooie pionzet zijn eerste overwinning. Vervolgens liep de atelling van Rudi Pauwels remise.
Van Nele hadden we hoge verwachtingen. We hadden haar direct in de watten gelegd. Ze mocht bord en kleur uitkiezen, inspraak in het vervoer en noem maar op. Ze loste de hoge verwachtingen in, door Paul van Rooijen bij de keel te grijpen en langzaam maar zeker te wurgen. Adrie den Hamer temperde de uitgelaten stemming enigszins door met wit slecht uit de opening te komen en de hulp van de Augustijnen te laat in te roepen. Tussenstand 3-2 voor HWP. Intussen was de onoverzichtelijke stelling van Herman van de Wynkele overzichtelijk geworden, waarna Herman met een schaakje op de onderste rij het vonnis kon voltrekken. Tot onze verbazing zag Herman dat niet, echter in een later stadium kwam hij ijzersterk terug en won alsnog. Bart had intussen van de teamleider te horen gekregen dat hij met de handrem op moest spelen in afwachting van de uitslag bij buurman Niek Wegman. Niek zou vandaag graag zijn eerste zege hebben geboekt, doch besloot bij de stand 4-2 wijselijk eeuwig schaak te geven. Bij Bart kon de handrem er af, doch in de knock-out fase vond hij het overwicht te klein en nam genoegen met remise. Je zou zeggen, dat we op koers liggen, maar dat is misschien nogal voorbarig.

Op 3 november 2012 ontving HWP 4 in de gelegenheidslocatie Café Reseda in Sas van Gent het Middelburgse vlaggenschip. HWP 4 was niet verzwakt en zag de Middelburgers met de basisspelers binnenkomen. De strijd om de punten brandde onmiddellijk los. Op de topborden vielen de eerste uitslagen te noteren. Henk de Ridder hield keurig stand tegen meervoudig zeeuws kampioen Cor Jansen en Marnix van der Zalm nam geen onnodige risico’s tegen de sterke Sven Stange. Op bord 6 zat Jelle Vanhijfte en zag niks in een onoverzichtelijk avontuur tegen Maarten Westerweele.Misschien stond hij iets beter, doch hij kreeg toestemming van de teamleider om remise aan te bieden.
Nick Wegman had het zwaar te verduren tegen de ijzersterk spelende Janssen en gaf op in zware tijdnood. Met de nodige meeval werd een vol punt genoteerd voor Gilbert Ongena nadat zijn tegenstander in gewonnen stelling ging knoeien. Gilbert was er als de kippen bij om het initiatief over te nemen en het technisch uit te spelen. Tussenstand 2,5-2,5. Onze hoop was nu gevestigd op Adri, Bart en Rudi. Het leek op een gelijkspel uit te draaien omdat Adri een pion verspeelde en daarna in een paardeindspel belandde, terwijl Rudi een pion won en het loperpaar behield. De stelling bij Bart zag er goed uit, maar zijn tegenstander verzwakte niet. Rudi Pauwels kreeg steeds meer grip op de partij en zadelde Wise met het ene probleem na het andere op. Adri ging er ook nog eens voor zitten en won met behulp van een paar trappisten de pion terug, waarna Massink tevreden was met remise. Rudi liet vervolgens zijn pluspion doorlopen zodat we 4 punten hadden verzameld. Bart de Vogelaere dacht aan het clubbelang en liet de stelling remise lopen, zodat onze eerste overwinning een feit was.

In de 2e ronde van de ZSB Hoofdklasse op 6 oktober 2012 kwam DZD 1 uit Kruiningen op bezoek.
Het werd een plezierige ontmoeting waarin beide teams voor de winst gingen. Zoals zo vaak komt er dan bij gelijkwaardige ploegen een gelijkspel uit.
Ondanks het feit, dat op het juiste moment Henk de Ridder vlak na de opening de tegenstanders in verwarring bracht door remise aan te bieden. Niet met het doel remise te scoren, maar om DZD uit de concentratie te brengen.
Er werd overlegd en veel naar elkaar gekeken. Na 20 minuten nadenken weigerde Willy Meulblok. Dat was nu juist de bedoeling. Intussen hadden onze spelers in hun tijd veel kunnen nadenken.
Adri en John hadden hier veel baat bij en maakten vervolgens op gepaste wijze het karwei af. Nick Wegman bleef zich met uiterste precisie verdedigen totdat er een pot-remisestelling op het bord verscheen. Helaas lieten de witspelers Bart en Jelle hun stukken niet goed samenwerken en gingen vervolgens beiden de mist in. 3-3. Rudi en Henk bleven nu over. De partij van Rudi leek de remisehaven in te varen. De sleutel lag nu bij Henk de Ridder en Willy Meulblok. Henk had intussen de aanval overgenomen maar blokkeerde in aankomende tijdnood, miste een uitstekende voortzetting, waarna door beide teams werd besloten de punten te delen.Een redelijk herstel na de afstraffing in Axel

op 15 september 2012 was de start van de Zeeuwse Hoofdklasse.
In deze klasse spelen 6 teams om de promotie naar de KNSB. HWP 4 moest aantreden in Axel tegen Landau 2. HWP 4 kwam met het basisteam voor de dag en zag een sterk Landau 2 achter de borden plaatsnemen. Kenners hielden de prognose op 4-4.
Al gauw bleek, dat er niet veel te halen viel. Zo begon Jelle Vanhijfte met een soort koffiehuisschaak warm te draaien. Hij zag er dan ook warm uit na afloop, doch met een verdiende nul op zak. De anderen hadden een langere zit, maar de meesten zonde resultaat. Zo was Nick Wegman niet bestand tegen de specialiteit van Patrik Moens. Moens opent altijd met b2-b3 en wordt daar steeds sterker mee.
Rudi Pauwels kwam tegen Theo de Putter ook niet uit de verf en Bart de Vogelaere verloor ietwat onnodig belangrijk materiaal tegen het Axelse talent Bas de Feijter.Op de 3 remises valt niks af te dingen. Adri den Hamer was er blij mee en John Gommers kreeg Koen Dhuyvetter er niet onder, wat hij ook probeerde.
Steven Rademakers is niet in gevaar geweest en nam zijn jonge tegenstander net zo lang onder vuur totdat er nog 2 koningen op het bord stonden.
Teamleider Henk de Ridder probeerde de uitslag nog een ander aanzien te geven door uiteindelijk remise te ontwijken, maar eigenlijk was het gewoon onnodig forceren. Ook Henk is gecapituleerd. En zo droop het vierde af, als een stelletje
no-bodys. Maar we komen terug en dat zal niet zachtzinnig zijn!