HWP 3

Vijf gespeeld nul punten. Ik kan me niet heugen dat het ooit zo slecht was. Alles is nog niet verloren want de twee zwakste teams moeten we nog krijgen. Die hebben echter al resp. 1 en 2 punten.

De wedstrijd begon kalm zonder snelle tekening in de strijd op de 8 borden. Marc kreeg na een uur of wat een remise aanbod en gezien de positie en de sterkte van zijn tegenstander werd dat aanvaard. Niet lang daarna zag ik op het bord van Marnix de stukken in de beginstelling staan met de verkeerde koning in het midden. Dat betekende dat ik Harry vroeg om door te spelen nadat hij ook een remise aanbod had gekregen. In zijn stelling leek het evenwicht nog niet verbroken op dat moment. Ik herinnerde me dat in de wedstrijd van het tweede tegen Rocado Van Dijken geblunderd had in de laatste fase van de partij en rekende daar ook nu weer op, evenals op Harry’s gewoonte om niet te verliezen. Het kwam warempel precies zo uit, punt voor Harry!

Een belangrijk moment in de wedstrijd speelde zich af op het bord van Xavier. Er leek niet zoveel aan de hand tot Xavier getruct werd en er een stuk van het bord verdween. Mooie truc, dat wel maar het kwam zeldzaam slecht uit. De taaie Samuel trok zich intussen weinig aan van het elo surplus van zijn tegenstander en liet een remise aantekenen, waarna het 3-2 stond met nog 3 partijen in de staart aan de gang.

Andre was daarvan het eerste klaar. Met een fraaie opmars van de e-pion werd zijn stelling verpulverd ondanks dappere tegenstand maar dat mocht niet baten. e5 – e6 – e7 ed8:D, een solo door het hart van de verdediging waar zwart zich het hoofd over brak maar niets kon vinden: 4-2. Op dat moment bood mijn tegenstander remise aan, wat ik natuurlijk niet kon aannemen. Daarnaast had ik inmiddels een prettige stelling opgebouwd. Even later vond een behoorlijke afruil plaats en zag ik na afloop daarvan ineens in een flits het “winnende” Pd7 met aanval op toren en een dreigende paardvork. Na Lxd7 stond ik gewoon een stuk achter: 5-2. Jim probeerde daarna nog wel het volle punt te pakken maar dat zat er uiteindelijk toch niet in en bleven we met de vijfde opeenvolgende nederlaag achter.

(door André Galle)

Door een spelerstekort in de eerste ploeg, trad HWP 3 incompleet en in een fantasie-opstelling aan tegen de sterkste ploeg in klasse 3 E, Stukkenjagers 2. Die ploeg was in de eerste ronde een maatje te groot voor (een verzwakt) HWP 2, dus de verwachtingen waren niet al te hoog gespannen. Speciale dank aan Siebe en Catoo Kors, die bereid waren om richting Tilburg af te reizen.

Siebe kwam goed uit de opening, maar belandde daarna in een tactisch net van Grooten junior. Door het spelerstekort was bord 2 open zodat César Becx won zonder strijd. Catoo verloor na de opening door een dubbelaanval een stuk waarna het voor Elias De Reese een simpele kwestie van techniek was om te winnen.

Gilbert speelde goed mee tegen de vermaarde Herman Grooten. Pas in het verre eindspel moest hij zich gewonnen geven. André kwam goed uit de opening tegen Peter Huibers. Peter verzuimde op koningsaanval te spelen en moest zijn stukken terug in de verdediging brengen. De resterende stelling was in dynamisch evenwicht. Remise dus.

Joris werd in de opening bijna van het bord gespeeld door Arjen van Amerongen maar wist door een pion te geven wat tegenspel te verkrijgen. Arjen bleef daarna ook slomo zetten spelen waardoor de stelling in remise verzandde door ongelijke lopers. Harry speelde een gelijk opgaande partij tegen Erwin Kalle en na veel gemanoeuvreer werd het remise. Jim kwam in een mindere stelling terecht tegen John Gruensven, maar kromde de rug en wist er toch nog remise uit te persen.

Zo kwam er een draaglijke 6-2 – met een gelijkspel in de tweede helft – tot stand en wordt het nu vooruitkijken naar de wedstrijden waarin HWP 3 een goede kans maakt om punten te scoren.