HWP 2

Kennelijk begint het tweede zich steeds beter thuis te voelen in De Statie. Na koploper LSG 2 in de vorige thuiswedstrijd moest deze keer ASV 2 eraan geloven, met dezelfde cijfers. Weer vier zeges en vier remises voor de onzen.
In de loop van de middag werd al duidelijk dat we in goede doen waren. Overal zagen de stellingen er gunstig uit. De eerste die het zoet mocht proeven was Maarten Rademakers. Het Hollands van zijn tegenstander werd gesloopt door een steeds sterker wordend loperpaar. Niet lang daarna liet Fabian Hulpia zijn derde opeenvolgende overwinning noteren door FM Peter Boel op schitterende wijze weg te spelen. Inmiddels was ook duidelijk dat Nele Vanhuyse ging winnen. Haar opponent beheerste het Italiaans blijkbaar niet goed genoeg om een vuist te kunnen maken. Hij kwam er in ieder geval niet aan te pas. En het vierde volle punt kwam van Marc Lacrosse. Het feit dat hij bijna een half uur te laat arriveerde, deerde hem niet. Pionwinst, losmaken, overnemen en incasseren. Zo doet Marc dat.
De remises van de overige weer kwamen via ups en downs tot stand, maar nooit zag het ernaar uit dat we werkelijk een verliespartij zouden oplopen.

Dankzij deze overwinning zijn we plots van de 10e naar de 7e plaats gestegen. In de volgende ronde mogen we tegen Santpoort, een team dat onder ons staat. Als we niet verliezen, is behoud vrijwel verzekerd.

We hadden deze wedstrijd nooit moeten verliezen. Twee gelijkwaardige teams traden aan op een zonnige zaterdagmiddag in Roosendaal. Al snel werd duidelijk dat vier van de onzen gingen winnen en dat de andere vier het moeilijk hadden. De match koerste dan ook af op een gelijkspel, waarmee wij De Pion voor zouden blijven op de ranglijst. Dit beeld werd slechts eenmaal onderbroken, en helaas in ons nadeel. Renzo Ducarmon had Ludo Tolhuizen volledige weggespeeld, maar viel op het beslissende moment ten prooi aan de gevaarlijke overtuiging dat alles wel zou winnen. Bijna alles. Alles behalve de blunder die hij op het bord bracht. Zo jammer.
We begonnen met een vooraf onverwachte nul. Maarten Rademakers was door de teamleider op het achtste bord geplaatst om hem het scoren te vergemakkelijken. Niets bleek minder waar. Onze enige echte Sassenaar zag zich geconfronteerd met een hem onbekende openingsvariant en ging kansloos ten onder. Deze nederlaag werd al snel goedgemaakt door Rein Verstraeten aan bord één, die Stefan Colijn alle hoeken van het bord liet zien. Helaas laafde David Roos zich niet aan het goede spel van zijn buurman. Na een simpele opening klonterden de zwarte stukken van David samen tot een misplaatste kluwen, die onontwarbaar bleek. Ook deze nederlaag werd gecompenseerd, en wel door Fabian Hulpia. Fabian heeft duidelijk zijn vorm hervonden en speelde zijn landgenoot Du Pont op magistrale wijze zoek. Datzelfde was Renzo dus aan het doen, maar daar ging het mis en dat kostte ons de wedstrijd. Want de nederlaag van Renzo kon niet meer worden rechtgezet. Bert Feys kon de langzame koningsaanval van Van Mechelen niet weerstaan en Harry Provoost leut zich wegdrukken door oude vos Robert Schuermans. Het feit dat ik tenslotte, na lang en moeizaam manoeuvreren in een gewonnen eindspel, een vol punt op mijn conto kon bijschrijven, deed aan de uitslag van de match niets af.
We staan nu laatste en om degradatie te voorkomen, is het noodzakelijk dat we elke wedstrijd gaan spelen zoals in de vorige ronde tegen LSG. Ik voel dat we het kunnen. Jullie ook?

Voor aanvang van de vijfde ronde stond LSG II ongeslagen aan kop, terwijl wij met één schamel matchpuntje onderaan de ranglijst bungelden. Niemand had dan ook verwacht dat wij, kleine Sassenaren, tegen de reuzen uit Leiden vernietigend zouden uithalen. Toch deden we het. Vier remises en vier overwinningen voor de onzen. We kunnen het dus toch nog. Misschien gaf de aanwezigheid van kopman Rein Verstraeten, voor het eerst dit seizoen, ons de inspiratie die we tot nu toe hadden ontbeerd. Rein hield aan het eerste bord met zwart Michiel van Wissen keurig op remise. Hetzelfde deed Bert Feys op borden zeven. Bert heeft zich ontworsteld aan de vormcrisis die hem in het begin van het seizoen teisterde. Twee van ons scoorden voor de eerste tijdcontrole volle punten. Fabian was weer ouderwets bezig met zwart. Eerst gelijkmaken, dan het initiatief nemen en winnen. Net als vroeger. En Harry speelt graag de witte kant van een Koningsindiër. Dat is bekend, en zijn Leidse opponent weet nu ook waarom. Zo stonden we, met vier borden nog aan de gang, met 3-1 voor. En de eindspelen op de vier resterende borden stonden stuk voor stuk gunstig voor ons. We gingen winnen! Wouter Ghyselen kon een toreneindspel met een pion meer net niet tot winst voeren tegen Raoul van Ketel en Renzo Ducarmon was blij met een solide remise tegen Wim Heemskerk. We hadden dus al vier punten, en dat werden er spoedig zes, toen eerst Eelco Kuipers tegen ondergetekende na ruim zeventig zetten de vlag streek en even daarna David Roos een fraai gespeelde partij tegen Robert Straver vlekkeloos afsloot. Wat een weelde! 6-2 tegen de koploper. Dat geeft vertrouwen voor de ontmoeting met De Pion op 8 maart in Roosendaal.

Voor het eerst dit seizoen trof HWP 2 een tegenstander die op papier zwakker was. Weliswaar was het verschil met Spijkenisse slechts één ratingpunt, maar je zou toch zeggen dat een dergelijke krachtsverhouding mogelijkheden zou moeten bieden in een thuiswedstrijd. Niets was minder waar. We gingen kansloos ten onder. Dat Wouter aan het eerste bord van Rick Lahaye verloor, kon niet echt een verrassing worden genoemd, als je kijkt naar het ratingverschil. Wouter kwam slecht uit de opening, rechtte nog wel de rug, maar gebrek aan tijd en respijt leidden toch tot een nul. Aan bord 2 leek Maarten wel kansen te hebben, maar als dat zo was, nam hij ze onvoldoende waar. En hetzelfde gold eigenlijk voor Fabian, die verrast werd door een ongebruikelijke variant in het Tweepaardenspel. Helaas leed ook Renzo een nederlaag tegen een opponent die hij normaal gesproken zou moeten kunnen hebben. Dat waren dus al vier nullen. De drie remises kwamen voor uit onverbroken evenwicht, al moest Nele zich nog danig inspannen om een nadeeltje binnen de perken te houden. Ze deed het met verve. En onze enige overwinning kwam van een bord dat ik persoonlijk als eerste had afgeschreven. Bert vloog tegenstander Fabian van Buuren met veel geweld naar de keel, maar toen zijn aanval niet doorsloeg, stond zijn ongerokeerde koning er troosteloos bij. Op de één of andere manier slaagde Bert er niettemin in om een niet ongunstig toreneindspel te bereiken, dat hij onberispelijk naar winst voerde.

Als het tegen en zwakkere tegenstander niet lukt, dan maar tegen een sterkere. In de volgende ronde krijgen we het tot nu toe ongenaakbare LSG 2 op bezoek. Een mooie gelegenheid om ouderwets te vlammen.