HWP 1

We beginnen op stoom te raken. Tegen het Arnhemse ASV werd het weer 7-3. Het was geen gemakkelijke wedstrijd, maar geflatteerd was de uitslag zeker niet.
Terwijl de meeste partijen de openingsfase nog niet achter de rug hadden, besloten Wouter en zijn tegenstander dat het genoeg was: remise. Aan drie borden was het materiele evenwicht al snel verbroken. De spelers met een pion meer wonnen redelijk overtuigend. Gelukkig voor ons waren daar twee HWP-ers bij. Steven en ik wonnen in het eindspel, Thibaut M moest helaas het onderspit delven. Aanvankelijk had Johan ook een pion meer, maar die gaf hij wijselijk terug en won soepel: 3,5-1,5.
Koen’s tegenstander offerde een kwaliteit, kreeg die later weer terug, maar raakte vervolgens verzeild in een eindspel met een pion minder, dat door Koen vakkundig werd uitgetikt. Thibaut V maakte kennis met good old Jaap Vogel. Een remise-aanbod afslaan in mindere stelling getuigt soms van moed, maar is niet altijd verstandig en vandaag was het dat zeker niet. Een nederlaag dus.
Aan bord 1 had Paul het niet gemakkelijk tegen Bob Beeke. Pas diep in het eindspel wist Paul zijn voordeel te verzilveren. Daarmee was de match gewonnen en konden we aan de bordpunten gaan werken.
Adrian had in het middenspel een pion buit gemaakt, maar slaagde er helaas niet in het dame-eindspel met pluspion te winnen.
Helmut tenslotte had het loperpaar tegen twee paarden. Het leek een kwestie van lange adem. Toen ik na enige tijd weer eens een kijkje ging nemen, bleek een van de paarden het bord verlaten te hebben. De uitslag laat zich raden.
Een mooie 7-3 overwinning dus en een paar uur hopen dat Charlois misschien gestruikeld zou zijn over Caissa. Helaas, de Rotterdammers hebben weer gewonnen. We lopen weliswaar wat bordpunten in, maar het zet allemaal weinig zoden aan de dijk. Nog twee keer winnen dus.

De wedstrijd kende een vermoeiende voorgeschiedenis. Maar liefst drie spelers wilden hun geluk in Cappelle la Grande beproeven: Adrian, Koen en Tom. Voor Adrian was een vervanger gevonden in de persoon van Wouter Gryson, voor de andere twee lukte dat niet zo snel. Gelukkig bood De Stukkenjagers uitkomst. Anne Haast en Stefan Beukema hadden hun voorkeur qua tegenstander. Dit vanwege eventueel te behalen normen. Zo wilde Anne tegen Paul en wenste Stefan een IM. Als tegenprestatie konden Koen en Tom vooruitspelen. Vorige week woensdag kwamen zij tot 1,5 punt: Tom remise tegen Mark Haast en Koen won naar verluid vanuit verloren stelling van Bram van den Berg. Met deze prettige voorsprong op zak gingen wij naar Tilburg.
De Stukkenjagers begint zijn thuiswedstrijden om 12.00 uur, althans volgens de competitiegids. In werkelijkheid begint de Tilburgse competitieleider Cesar Becx om 12.00 uur met zijn welkomswoord. Hij heeft zich grondig voorbereid en sinds vandaag weten wij alles over de verenigingen Rokado en WLC/Triple-pion en hun clubkampioenen van 20 jaar geleden. Uiteraard kwamen ook de confrontaties tussen De Stukkenjagers en HWP uitgebreid aan bod. Tegen enen kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. We waren inmiddels bijna volledig.
Thibaut M had van zijn teamleider de opdracht gekregen snel te winnen. Tegenstandster Bianca Muhren kwam in een lastige stelling terecht en Thibaut wist daar wel raad mee. Bij Steven leek het allemaal wat minder duidelijk, maar vlot ging het wel. Al was hij wel veel tijd kwijt aan zijn rookpauzes. De voorsprong was dus uitgebouwd naar 0,5-3,5.
Ook Wouter ging voortvarend te werk, maar overzag iets, waardoor Mark Clijsen remise kon maken.
Bij Paul leek er aanvankelijk niet veel aan de hand tot de stelling van Anne Haast ontplofte. Overal kwamen Paul’s stukken binnen. 1-5 voor, wat een weelde!
Mijn tegenstander, Tijmen Kampman, slaagde er in het eindspel in de enige zet te vinden die niet won. Gelukkig voor hem handelde ik het vervolg slordig af, waardoor de partij toch nog remise werd.
Genieten was het bij Johan die Herman Grooten positioneel overspeelde. Toch haperde de machine en keerden de kansen. Als ik het goed heb verloor Johan op tijd in een mindere stelling. Tijdnood was er ook bij Helmut die zijn gewonnen stelling tegen teamleider Cor van Dongen in rook op zag gaan. Het eindspel met een kwaliteit minder leek nog steeds voordelig, maar zijn remiseaanbod was, met het oog op de klok, zeer verstandig.
Het mooiste werd bewaard voor het laatst. Thibaut V had lange tijd een beter eindspel met beiden een dame en een loper en wat pionnen. Juist toen Mart Nabuurs dacht dat hij het ergste had overleefd, offerde Thibaut zijn loper en beeindigde de partij met h5-h4 mat.
Zo werd het dus 3-7. Ik kan me niet herinneren wanneer we voor het laatst van De Stukkenjagers gewonnen hebben, laat staan met zo’n uitslag. In het verleden hebben we wel eens geklaagd over de speelomstandigheden in Tilburg. Tegenwoordig hebben ze het prima voor elkaar. Het was een bijzonder aangename middag in De Harmonie. En het is lente.

Om de theoretische promotiekansen in tact te houden moest er gewonnen worden van DD. Al spoedig werd de score geopend. Helmut accepteerde het remise aanbod van John van der Wiel. De heren waren keurig op tijd om de 5000 meter van Sven Kramer te aanschouwen. John vertelde dat hij al eens deelnemer was in Sochi, zij het niet bij de Olympische Spelen. En zeker niet bij het schaatsen, zou ik er aan toe willen voegen.
De volgende puntendeling kwam op naam van Tom. Hij had de overige stellingen getaxeerd en geconcludeerd dat het kon. Ik wou dat ik zijn inzicht had, want het leek me op dat moment allemaal niet zo florissant. Toch kwamen we op voorsprong. Tieme, net als vele anderen nog aan het herstellen van gezondheidsklachten, won redelijk overtuigend. De euforie was van korte duur, want Thibaut V had in de opening geblunderd, deed daarna alleen maar goede zetten, maar dat bleek toch niet voldoende: 2-2.
Een meevaller aan bord 10. Johan leek een hele lastige stelling te hebben, maar weerde zich kranig en kon vluchten in een remise eindspel. Kort daarna hield mijn tegenstander het voor gezien. In het middenspel had hij even de beste kansen, maar het eindspel met een pion meer voor hem was al lastig. Een paar onnauwkeurigheden van zijn kant gaven me een gewonnen stelling: 3,5-2,5.
Vervolgens kreeg Thibaut M een remise aanbod. Aan zijn reactie te zien had hij hier niet op gerekend en hij acceptterde het gretig. Adrian Roos probeerde het lang met een kwaliteit meer, maar moest tenslotte toch berusten in remise: 4-3.
Met nog twee voordelige stellingen kon het niet meer mis gaan. Paul toverde een paar listige zetjes op het bord, won materiaal en de partij. De hekstelling bij Koen kwam plotseling tot leven en ook hier kon het punt genoteerd worden. 6,5-3,5 derhalve. We blijven in de achtervolging.

Elf spelers die beschikbaar waren, wat een luxe. Het leek een zorgeloze middag te worden als non-playing captain. Een telefoontje van de voorzitter gooide een paar uur voor de wedstrijd echter roet in het eten. Eerstebordspeler Steven voelde wat pijntjes en achtte het onverantwoord om te spelen. Er restte mij niets anders dan zijn plaats in te nemen.
Al vroeg in de middag kwamen we op voorsprong. Koen had zijn goede vorm uit Bethune meegenomen en behaalde een mooie overwinning op Xander Wemmers. Helaas bleek mijn tegenstander een maatje te groot, al versnelde een blunder van mijn kant de zaak behoorlijk. Daarna ging het vlot. Thibaut V zorgde opnieuw voor een onberispelijke zege en ook Tieme en Helmut wonnen. Na afloop klaagde Helmut dat ie al veel eerder had kunnen winnen, het zij zo. Het eerste matchpunt werd veiliggesteld door Thibaut M, overtuigend als vanouds. 5-1 met zeker nog een punt in het vizier.
Helaas, het werd nog erg spannend. Tom overleefde de aanvalsgolven van Mark Smits niet en van Johan’s mooie stelling bleef niets meer over. Ook hij moest capituleren. 5-3.
Nog twee partijen te gaan. Bij Adrian stond het ongeveer gelijk en Paul probeerde een verloren eindspel te keepen. Dat ging hem goed af. Een eerste truc leverde een weliswaar moeilijke, maar houdbare stelling op. De tweede was voldoende om de remise te forceren. De match was gewonnen.
Jammer dat Adrian het niet redde, maar hij gaat in de komende wedstrijden ongetwijfeld beslissende punten binnenhalen.
We stijgen weer een plaatsje en staan nu tweede, maar Charlois is voorlopig nog uit het zicht van de achtervolgers.